op het kussen van de avond

voel zachte klanken
in een eindeloze stoet, geluiden van nergens
en overal

wanneer daglicht en schaduw
zijn woorden verlaten

op zoek gaan
naar losgebroken schimmen van de ziel;
het weten dat alles leeft
in open zicht

en dat, gedragen door het sterven,
verwachting terugkantelt

in kleine fonteinen, ongevraagd
en vaak hoger

het komen en gaan
tussen deuren en dat wat overwonnen
kan worden

over schouders van het verloren
kind

in het weten: ik kan schoonheid bezitten
zonder te sterven

------------------------------------------------

opgedragen aan Julius Dreyfsandt zu Schlamm
n.a.v. zijn bundel: ’ ik dicht het lied van de stilte’

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 14 november 2008

miemakehotmail.com

op het kussen van de

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.2 met 19 stemmen 663