Alle inzendingen over stil

zo stil het vroege licht later danst het door de straten waaiert het over je haar later steek ik het licht aan voor jou het licht…

donker nu en stil het al te veel doorvaren watervlak geborgen het fel gejaagde waterwild in de strengeling van struiken en vergaande autobanden…

Rondom mij was het stil en helder scheen de maan. Vandaar mijn manebril.…

stil! zo stil! ik schreeuw het slikken de grond trilt traag, woord voor woord koud, zo koud -stop- het tikken oh mijn god mijn hart slaat terug waar blijft de dood -adem-…

kom, zei hij, reik mij je hand Sammy we zullen samen doorgaan en onder het zingen van de Pastorale nam hij afscheid van het leven zonder bloemenkrans en in nachtgewaad vertrek ik hier zonder bagage zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder kan ook zonder mij dus, laat me ’t is stil in Amsterdam, zo stil zonder zijn cantate, zijn uitstraling…

Aan het eind van sloot en ven waar het land raakt aan de lucht daar ligt een stil en klein gehucht dat is waar ik geboren ben daar weet ik elke weg en steg haast elke struik en boom dat is waar ik mijn dromen droom daar is het goed en wel vertrouwd daar is mijn huis ben ik getrouwd daar in dat stil en klein gehucht ken…

Een zwarte slang, door een oranje bril, Doorkruist ons land, staat nergens stil. Langs ´t grijze pad, door Hollands groen De bloed-wit-blauwe vlag halfstok. Langs oprecht geplengde tranen, bloemen, ongeloof en kippenvel Brengt d'onzen terug van oorlogshel. Een donderslag en iedereen was stil Voor die zwarte slang, door een oranje bril.…

stil en bang helaas maar voor heel even…

Wachtend op de achtergrond heel heel stil is daar dan dát wat ons bijna verliet: een scherfje gevangen verdriet…

aan de wandel droop de hemel alles duister verwaaide luister zong stil verdriet een droevig lied onophoudlijk in coupletten soms hield ik stil dan hield het even op het was te kil om te blijven staan pas na een sanitaire stop een poep een scheet te Petten met in de hand een bakkie pleur kreeg het bestaan weer kleur in het voorbijgaan…

en uiteindelijk zo stil…

zo stil - (het antwoord van een dichter)…

Die zich stil heeft betrokken met 'n water-zware vracht Bij het komen van de nacht . Geen ziet hoe het daalt uit dat duistre wolk-gespan, Als de tranen stil geschreid van een hoge sterke man, Die men voelen wel maar zien niet kan. Langzaam zakt de stad in het duistren van de nacht.…

Die zich stil heeft betrokken met 'n water-zware vracht Bij het komen van de nacht. Geen ziet hoe het daalt uit dat duistre wolk-gespan, Als de tranen stil geschreid van een hoge sterke man, Die men voelen wel maar zien niet kan. Langzaam zakt de stad in het duistren van de nacht.…

bij staan, doorgaan Het zijn mensen die niet meer stil durven zijn Maar steeds harder gaan roepen, hoe leuk alles is Als je dat merkt, stop dan en bezin je…

Stil maar… ik weet het wel. Maar het doet nog steeds zo zeer!…

later in de auto stond ik nog even stil alvorens weer naar huis te rijden door de wasem op mijn ogen zag ik de bloesem uitvallen.…

Stil broedt de schijf ongewijzigd op hetzelfde plan. De aarde stil zwaar mag het dragen, dankbaar onder koele glans over bomen daken, van de voltooide cirkel, hoog varend op genade.…

Momenten die alleen van mij zijn van niemand anders, dan alleen mijmeren omdat het heerlijk is te overdenken, heel stil heel sereen, alleen van mij. Mijmeren over toen, nog meer toen wat later en dan ineens over nu, overdenken, peinzen, dit soort dingen be-mijmer ik nu, alleen in de vallende avond, is dit een stil moment van mij....…

Als ik heel stil ben zonder verdriet is dat ogenblik mijn favoriet toekomst wordt uitgesteld alleen het moment is wat telt Een ogenblik niets te hoeven alleen maar Zijn te proeven ben ik nu heel even stil zo bereik ik wat ik wil Alleen voor mij die zonneschijn ik ben ontketend , mag mezelf zijn Als ik beweeg en ontdek…

vaak een droom door krijgen omdat ze stil in de stilte staan.…

In de spiegel Ik kijk Zoek Jij kijkt me vragend aan Ook jij zoekt Ik vind mezelf niet meer Zoek betekenis Je kijkt me aan Nù ben ik daar… Ik heb je al die jaren verwaarloosd De wereld had mijn aandacht Ik was bezig En nu sta ik stil Ik sta stil Weet niet meer waarheen Waarom Met wie Met jou daar, in de spiegel Je lijkt zo ver weg…

Waar zit nu toch het knopje, ze stil te zetten, even stop. Maar tevergeefs... ze geven het nooit op.…

Verstoord verlangen Veloren gegane dromen Verdronken in verdriet Onvoltooide toekomst Stil gezet En in eeuwigheid gevangen…

Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aankomt, voor je bidt en vecht Pas als die iemand met je lacht en grient, dan pas kan je zeggen... "Ik heb een vriend"…

samenzijn door geschreven woorden verholen emoties stil geuit laten verhalen zichzelf beleven het onvoorziene is levensecht…

Stond ik stil onbeweeglijk in gedachten aan het eind van de verlaten weg..…

Het blijft, ...stil...…

Met haar hoofd vol gevonden gedachten verlaat ze stil elke fantasie en weet ze dat ik haar bemin met elke gedachte die ze voor mij achterlaat.…

De kampioen darten kon zijn auto niet starten en na aanvankelijk getier besloot hij in stil plezier een paar rondjes te gaan karten…