Alle inzendingen over stil staan

ook wel willen ruilen om vrij te zweven in de lucht ik zocht jouw schaduw op de muren of een echo van jouw lach die er eens toch ook geweest is op een godvergeten dag ik heb gedwaald door al de kamers waar jij je verborgen leven sleet ik heb stil staan te luisteren naar de woorden die jij streed samen met je lotgenoten gevangen…

In de vleesindustrie lijden de dieren collectief vetgemest, uitgemolken afgeschreven op transport gezet dan wacht hen de slacht dit alles door/voor de mens dierenleed zij hebben geen rechten want de mens bepaalt hun lot het is maar een tipje van de sluier want ook dolfijnen worden gespietst honden en konijnen gevild, zeehonden doodgeknuppeld…

Nu komt het los Wil het niet meer Even geen ruimte Het te verkroppen Parels van weemoed Dringen zich op Branden mijn ogen Willen niet stoppen Zo'n dag Echt zo'n dag Vol melancholie Behelst mijn gevoel Doet mij stil staan Eist al zijn tol Zuigt mij zacht leeg Bedreigt voor 1 dag Mijn zwakke bestaan Vandaag is zo'n dag Magisch Samhain…

staan Zelfs in de donkere nacht Word het van me verwacht Vooruit lopen ,vergeet het maar Mensen vinden dat niet goed maar naar Ook maak ik veel muziek Deze melodie is echt uniek Ga dit gedicht sluiten En o ja ...ben altijd buiten Ben altijd opgewonden De groeten uit Londen…

Vreemd, dat boom en tak zo stil staan In het gouden licht vandaag, Dat de bladertjes zo stil gaan, 't Een na 't ander, naar omlaag.…

Vreemd, dat boom en tak zo stil staan In het gouden licht vandaag, Dat de bladertjes zo stil gaan, 't Een na 't ander, naar omlaag.…

Je mag erbij stil staan, maar je moet ook weer verder. Mijn gedachten liggen niet stil, ik moet het een plekje geven, maar dat kost tijd. De zee zo mooi, maar haar geheimen zullen wij nooit leren kennen. Rust in vrede lieve surfers, als ik aan zee ben zal ik regelmatig aan jullie denken.…

staan Want soms hangen er lampjes in Die telkens aan en uit gaan Al dat felle geschitter Het heen en weer bewegen Het maakt me erg nerveus Ik kan er heel slecht tegen Nee, ik vind het helemaal niets Laten we dit jaar overslaan  Laat mij maar lekker deze kerst In het dichtstbijzijnde bos staan En vanaf mijn mooie plek Wil ik dan alle…

je weg bent, is die plek leeg En begreep ik steeds niet wat ik toen van je kreeg Nu ben je terug en voel ik een afstand Zie het in je ogen, wat is er aan de hand Nu ik er klaar voor ben en me wil overgeven Laat je me los en zeg je dat je zo niet kan leven Je zegt dat er geen plaats meer is in jouw bestaan Jij wilt verder en ik bleef maar stil…

De tijd bleef voor mij niet stil staan en verdween mijn kindertijd in de mist. "Vrede", roep ik .. kan je me horen?…

Stil staan als een beuk in het struikgewas. De wil om te groeien is wet: van leven, maar wat weten we van de vogels die tussen blad en takken in ons nestelen? Is er pril geluk dat nog uitgebroed moet? Het wil hier aan de dag waar het strijklicht ons omvat. Tussen ons allen vallen eierschalen op de aarde.…

Het warme bad stroomde leeg waar ik mij begaf in een lege cel met één weerloze laatste druppel over mijn wang vol kippenvel Als enige levende orgaan mijn ontspannende spier liet mijn herinnering stil staan op de rand van mijn doucheput.…

staan wind deed ons verplaatsen bleef altijd waaien de zon straalde en verwarmde de aarde Massa vormde de wezens de bewijzen verdwenen en over het leven werden boeken geschreven de wereld creëerde zijn eigen regels alles weet en heeft ooit geweten tijd werd een feit om te blijven bewegen…

eet de lunch aan tafel drie In mijn gedachten zit ik naast je en voel een zalig genot als ik je zie Stiekem wil ik je zo graag meenemen in mijn heimelijk erotische dromen Je handen laten glijden in mijn bloes en je vingers die mijn borsten omzomen In mijn dromen neem ik je mee naar de oevers van een ongekende lust De wereld zou dan even stil…

ik loop steeds harder op het fitness- apparaat, maar blijf tegelijkertijd stil staan terwijl mijn hoofd over- uren maakt, probeert de puzzel van jou te leggen, ik ben verraden en ren me mager ren me rot totdat ik niet meer kan en achteruit val, en ik op de grond bewusteloos raak, ik niet weet of mijn hart nog klopt, of het klopt voor…

De eerste bladeren raken het water Bij dit fenomeen slaan zelfs de heftigste problemen een flater Gewoon even niks, even stil staan Laat frustraties even varen, laat ze maar gaan Ik kijk naar het wolkenveld, langzaam breekt de zon wat door Ik kijk weer op, enkele vogeltjes fluiten in koor Onze weerman, de plaatselijke held heeft de dagen toch…

Zwaai-stil staan grauwe bomen in het grijs, de goede sider-bomen, ritsel-wenend; - en 't is de wind, en 't is een lamme wijs van kreun-gezang in snakke tonen stenend...…

Mensen komen Mensen gaan Even iets Om bij stil Te staan…

Wat doen we hier eigenlijk, vragen we ons niet af zolang het huppelen van wijsjes uit de luidsprekerboxen voortgaat, in de bomen hangen ze onzichtbaar, en wij maar denken dat het vogels zijn die kwinkeleren – wat doen we hier? Eerst eens voelen of de voeten warm genoeg en niet al te pijnlijk verknobbeld zijn, dan even goed luisteren…

Is het een stilleven, als je even stil staat stil staat in ‘t leven of is het een pas op de plaats die je juist dan niet zet? Is het een standbeeld wat je uit beeldt dan, of een gevormd gemaakt geheel van: even een pauze inlassen, zodat erna de plaatjes weer passen?…

Ik zou die dag naar de crematie Nam trein, te voet naar uitvaart plek, langs molen, vaart, het centrum, park, een stem zei uit mijn hand, hoe 'k lopen moest, hoe gek en eenmaal daar zag 'k mijn familie, en vrienden van mijn broer en zoons Er was een zaal en banken, de kist vooraan vol bloem, een foto op het scherm van schoonzus gesluierd…

in hoop op beter en mooier steeds weer opnieuw haast jaarlijks zich de wereld alsof nadien geen tijd meer is naar de ontmoeting van oud en nieuw die liever wij vertragen om tijd te nemen voor terugblik en bezinning stil staan willen wij bij de vrienden in het leven die ons en wij vieren ervaren willen wij de stilte die valt door wie vertrokken…

Een boom in het gras door jou gekozen om het laatste wat was gebleven van wie je lief was aan het universum terug te geven door de wind te worden meegenomen als een phoenix verrezen uit de as. Vandaag jij - dezelfde boom - hetzelfde gras het laatste van wat je was door de wind te worden meegenomen als een phoenix verrezen uit de as.…

Staan in de glans van Uw Naam, een brandend riet meer niet. Elk welklinkend woord stoort. Slechts zijn een ziel voor Uw Aanschijn : hout, dat z'n handen vouwt en brandt aan de binnenkant want U bent de zon, ik de plant. U, de Bron, ik dorstig land. U overwon, ik sta in brand. U bent, en ik ? ik aanbid.…

hoe bekaaid staan ze daar ontmereld en ontkraaid ontroofd van hun bladerhoofd met hun vingerknoken afgebroken reikend naar boven hoe staan ze daar te hoesten in de hoven - de woeste knoesten van bomen - te dromen hoe staan ze daar lijk diepgevallen engelen te jengelen en te hengelen naar levensstromen de rouwende bomen.…

Een tuin vol regen onverkleumbaar staan ze er vier stokrozelaars…

Maar wij, wij hebben nooit iets kwaads gedaan, Daar wij zo vast in onze schoenen staan.…

Mijn gedachtes staan stil Is dit echt wat ik nu wil? Ik ben zo alleen ik voel de pijn Wat ik nu wil? Elke seconde bij je zijn! Luister naar je hart Dat is vaak wat wordt gezegd Hou ik van hem? Ja en dat meen ik echt..…

Renske, lieve, eerlijke, dappere Renske, je lieve naam nu getekend - intens verdriet - vol van lief, eerlijk, echt en blijf bij ons, wil je alsjeblieft echt, altijd bij ons blijven? Je naam, je kracht, je liefde, je warmte, jij, Renske, lieve, lieve, lieve Renske, dapper, eerlijk, echt en authentiek, lieve, lieve, Renske, ik schaam me dood…

De Volnij- en de C&A-reclame De Brekers, Pinter, Shakespeare en Bernhard Veel comedy- en meezingrepertoire Het hele scala kwam in Kraaijkamp samen Zo bracht de tijding, gisteren vernomen Een weemoed waar geen mens aan kon ontkomen…