Alle inzendingen over stille kracht

Stille aanbidding Voor de kracht der seizoenen Oorlog der kleuren…

Hij vouwt bootjes van zijn dromen, blaast zachtjes om niemand wakker te maken hun papieren zeilen vol en kijkt ze zachtjes zachtjes na tot uit het raam hij houdt als de ochtend aan komt rollen de kozijnen en de lijsten rond de foto's op hun plaats en wacht tot alles bedaart en iedereen aan het ontbijten slaat hij houdt de hele dag de kleine…

nu is het stil wind weet van geen richting meer bloemknop blijft gesloten vogel strijkt geluidloos neer heel de schepping weet… het voorhangsel gescheurd de band is weer hersteld de sleutel omgedraaid morgen zal het anders zijn dan komt de dood tot leven…

Ik ben de dame met lichte geest en heldere ogen die in stille liefde van haar priester houdt nog het meest.…

De vleermuizen razen De wereld is verlaten Vergooi je leven niet met poezie Zei Komrij zie je dat dan niet De vuurkolf danst Zoals de muggen zouden dansen In trance En het vergaat Zo ook de woorden En was een lach Die sprak zonder te horen…

…’k Voel me zo vreemd, – zo vreemd bevángen zijn… Uw stille stemme fleemt als zoete wijn.…

Lichte krullen bloeide lente rond mijn mond zomer warmde mij een glimlach klein, maar toch waait de herfst in blije bui mij kleuren stil, wat winter brengen zal ik heb zoveel gekregen al of kan het nog?…

de stille gedachten in een klein gebied waarop men levende letters in het leven ziet stroomt langzaam samen tot een klinkend rijm aan de gedroomde grenzen van het zwijgend zijn…

Moeder leerde het ons al: nooit boos gaan slapen en goed afscheid nemen een dag kan zo opeens je laatste zijn Mattheüs sprak er in de Bijbel over als je iets met je broeder hebt maak het dan spoedig goed met hem zo nu en dan denk ik daar aan als in of om mij heen onenigheid ontstaat mag ik hetgeen wij van mijn moeder leerden…

En nog eens overviel Die stille stem mijn ziel: Daartoe ben Ik gekomen.…

rustige biartstraat werd deze nacht een helse meir door borrelpartij bij jonge dertigers. gekir,geluid,gebral vanaf twaalf tot vier. feest en drink wij waren ooit ook jong. heb tenminste empathie voor die mensen die daar in nottebohm sereen op de dood liggen te wachten en niet kunnen slapen. kan dat niet minder en anders, jonge buren…

Na warme dagen volgen koude nachten. Als lakens ligt de dauw op bleek en haag Versteven naar wat zonneschijn te wachten En slaat in wolken op en regent traag. De struiken tinkelen met haarfijn ijzel. En in de hof, de dragende appelaar Komt uit de damp reusachtig te verrijzen, Met ronde konen en veel grijzend haar. O eedle boom, die, boven…

O Heer, hoe vreeslijk zijn de dagen, Nu heel de wereld schreeuwt van nood, Naar uwe hemel waaien vlagen Kreten om bloed, klachten om brood. Gij geeft, en men verdelgt uw spijze, Verwekt kunstmatig hongersnood, En stilt op uitgezochte wijze Wanhopigen met lust en dood. De vlakten liggen braak en bloedig, 't Zaad en de zaaier sloeg terneer…

De lucht betrekt, het zand stuift op, Hoog torent zich de donderkop, Die blauw als lei, en koperrood, Dreigt met vernieling en met dood. De bliksem, kort en lang van lijn, Gelijk een zenuwachtig sein, Meldt ademloos: wie vloeke of kniel', Gedenk uw zonden, red uw ziel! Een windstoot, water, vlam, een knal, Alsof de hemel barsten zal…

Ook nu het avond wordt, Heer blijven we op U hopen, Het winterdaglicht kort, Hoe traag de dagen kropen. Het water is zo diep En donker, de lantaren Beschampt de oeroude baren, Waarin de wereld sliep. En als de smalle boot, Waarin ik word gedrongen, Van levens wal afstoot, Hoe hoog de golven sprongen, Van u komt heil en heul…

in het stille woord ligt een waardevolle kracht alles omvattend wat je van een ander verwacht je merkt in kleine dingen dat anderen je intentie ontvingen subtiel en ongedwongen is een druppel geluk naar binnen gedrongen…

lege dagen het stille blad van de boom zwijgen op het bankje in een verlaten landschap verdwenen dorpen dichtgetimmerde luiken oude knotwilgen aan de drooggevallen sloot de zachte krachten winnen zij?…

Ochtendgloren zo vervuld van verwondering, verbijstering en Stille Kracht Slaapdronken staar ik die sterrenpracht gade, vol van genade ook boordevol Macht.…

In wildernissen en plantsoenen Begint het lentelijk geluid Van nestelen, en de blazoenen Van alle bomen hangen uit. ’t Is groen met geluwe schakering In kruinen en vlak langs de grond. En in de tuin en langs de wering Pronkt perk en gras met bloemen bont. De mensen zijn weer jong geworden. Hun stap, gebaren en gelaat, Ook van de droeven…

vandaag stroomt het water van niets naar niets het slaapt in de schoot van zwaartekracht er flitst een zilverwinde als een hinde in het struikgewas 'het komt door de zon', fluistert het water zijdezacht ik wist dat de rivier praten kon, een koe in het gras een vogel in de lucht en hier een dikke vlieg het water herhaalt zijn loop vanuit…

Om je heen Gevecht Oorlog Veroordeling Onenigheid Gevecht Verdriet Verlies Angst Ga dan Naar binnen En voel je Geborgen In je liefdevolle Diepe kern Je warme huisje De stille Oneindige kracht De liefde…

Een stille berusting, in een morgen die nooit een andere dag zou zijn. Niet dat ik verslagen werd, nee niet dat. Een spartelend toegeven, aan de brute krachten van de woordenzee. Handen strak gevouwen, knielend, alles smekend, altijd wetend dat ik nooit verslagen worden zou, nee niet dat.…

“Wij beëindigen de zwangerschap” en keek me afwachtend aan, Verwachte hij, dat ik In tranen zou storten In die stille gebeden, Waar ik bad voor kracht, Waar ik bad en bad en mezelf overgaf, was geen plek voor tranen, Er was hoop. En zie, Een zoon……

Alles is bereikbaar, Zelfs het meest onmogelijke Wordt mogelijk, zeggen De heren van de communicatie - Alleen zijzelf Zijn niet bereikbaar, De bedenkers van Dit communicatieve geweld, Ze zorgen er nauwgezet Voor dat ze niet bereikbaar zijn, Dat ze niet onverhoopt Gevonden kunnen worden Door die kneuzen Aan wie zij hun Dure…

Stil zit ik te zijn Zonder zorgen Vertrouw ik in het nu, Te zijn, het beste wat ik ben, Hoef niets te worden Of niets te zijn.…

Zon in de hemel. Schijnt haar stralen op het strand. Schittering op zee.…

Het nachtelijk uitgaan, zijn mysterieuze stille aantrekkingskracht, iets heel bijzonder vaags stralend elke avond weer, elke donkere nacht. Werkelijk opmerkelijke stille steunende kracht, afwachtende droevige teruggetrokkenheid, die bitter weinig van ons nietige mensen verwacht en wachtend aan ons venster waakt.…

De Zoon van God aan 't kruis Vervolgens Stille Zaterdag Bezinning van kwaad en zonde 't Mensdom weet niet wat zij heeft gedaan Geschreeuw van de onwetende mensen Op Vrijdag, Zaterdag was 't stil Daaropvolgend het geluid van de schuivende steen Terwijl het geweeklaag van de vrouwen stopt Ogen leken te bedriegen Voor onz' zonden gestorven…

Vannacht heeft de stille sneeuw, een landschap doen ontstaan. In een bloempot. Vanmorgen is een nieuwe lente, al bloeiend aangebroken. In de sneeuw. Vanmiddag heeft de winter, het groen kracht gegeven. In de zon. Vandaag werd een nieuw seizoen geboren. Met eigen ogen heb ik het zien ontstaan. In de lentewinter.…

De Heer zij jou tot zegen, tot licht en stille bron; Hij vult je hart met vrede, Hij die het al begon. Hij zij je tot genade; tot warmte en tot kracht, opdat de vreugde groeie die Hij aan allen bracht; opdat je steeds mag weten: zijn Naam is tederheid, Hij zal je nooit vergeten, Hij draagt je voor altijd.…