12727 resultaten.
Momenten van stilte
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 82 Momenten van stilte.
De bakens van rust.
Om de kwelling van
de drukte die de
stilte niet lust.
Momenten van verlangen
om een ander bestaan.
Wanneer de vogelgezangen
ons opnieuw de oren open
doen gaan.
Momenten van stilte om
een gebrek aan tijd.
Om het dictaat van de
klok dat niet aan weemoed
lijdt.…
MANTELZORGER
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 349 misschien is het
die stoere vent
of die statige oude dame
zij doen het stille werk
achter de ramen
Aan een lintje
kan je ze niet herkennen
een voetstuk
daar zetten wij ze op
zij moeten in het licht
vandaag
krijgt de mantelzorger
een gezicht…
Heerlijke stilte
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 207 Als ik aan het geluid
van de stilte
net gewend ben geraakt,
is het de hond wel,
die me met zijn blaffen
te verstaan maakt,
dat stilte,
die oorverdovend werken
kan,
de hond zelfs teveel is!…
Niet Zijn
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 126 Soms
wil ik er even
niet Zijn
Soms
wil ik rust
mijn hoofd leeg laten
niet praten
enkel zweven
in het niéts
Zijn…
decembermaand
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 319 misschien kan je dit alles wel vervloeken,
En zo het nieuwe jaar in serene stilte te beginnen.…
Stilte als tweede partij
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 94 boven alles uit
klonk onmiskenbaar
het gefluit van een vogel
ik volgde
zijn tonen in
loopjes en trillers
ontdekte
de melodie in
zijn lied en refrein
langzaam kwam
vrede en rust
de drukte voorbij
maar hij sloot
de avond in solo met
stilte als tweede partij…
Stilte
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 368 Je vraagt me stilte, maar hoe kan ik je die geven
als woorden nodig zijn om neen te zeggen,
om weer te weten hoe we niets bezitten, enkel
maar de rentmeesters zijn die de wacht betrekken?
Hoe kan ik stilte dragen, koesteren, als steeds
opnieuw de drukte komt en ’t moeten draven
van hier naar daar, vergaderen en plannen?…
Woordkunstenaar
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 102 De roomsen deden daar nog een lading
atoombommen bovenop en daarna heb ik
bedeesd de stilte in mijn kop gezocht,
via Zen-meditatie en transformatiegedoe,
via drugs en drank, via vette seks,
vele extremiteiten, God, wat ben ik moe
en wat vervloek ik de woorddwangheks!…
Een vlucht naar de stilte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 290 langzaam drijft muziek
mij naar de ijlte
met hoge tonen
om daar in de rust
van een op een
tot mezelf te komen
geen drukte meer
door melodieën
koren en orkesten
het drukdoenerige
mijden dat de leegte
in het leven wil bestrijden
een vlucht naar de stilte
van de laatste toon die
stervend een eigen hemel kloont…
Overspannend
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 312 IK WIL STILTE IN MIJN HOOFD....!…
Na het werk aan het werk
snelsonnet
3.0 met 20 stemmen 1.836 Na een vakantie van een week of zes
Gaan binnenkort de scholen weer beginnen
En komen dus de leerlingen weer binnen,
Maar die zijn dan totaal niet bij de les.
Die zijn, van hun vakantiewerk doodmoe,
Meteen al heel hard aan vakantie toe.…
Eenzaam?!
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 919 De deur zwenkt
het duister tegemoet,
waar haar hond leven
in de stilte brengt
De schakelaar
brengt ontbijtresten
van de ochtend
in het licht
Haar gevoel
haakt naar zelfmedelijden,
de partner die ze wil
het kind dat uit zal blijven
Het antwoordapparaat
ratelt relatieproblemen,
zij drukt op stop
en nestelt zich tevreden…
Stilte
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 629 Dwalend loop ik rond door deze drukte
De zee hoort mij niet meer
Het zand voelt mij niet meer
Ik ben niet meer
Dagelijks kom ik bij je kijken
Vraag me af hoe het met je is
Stilte is jouw naam
F is de mijne
Jij zegt ik ken U niet
Ik zeg ik ken U goed
U bent daar
Waar ik zometeen ook zal zijn…
Wanneer ons denken stopt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 Wanneer ons spreken zwijgt.
Wanneer ons denken stopt.
Wanneer we de taal van dat wat is,
verstaan in het geruis van bomen.
Wanneer we de bomen in het bos
weer zien.
Zij denken niet maar weten alles.
Door vensters tussen gedachten in
schijnt een oeroud licht.
Onze gedachten vallen als bladeren
van onze volwassen bomen.
Onze wortels blijven…
Als aanwezigheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 47 Het is donker in onze benedenkamer.
Hier leven rode rozen in hun glazen vaas.
De tijd is even stil gaan staan.
Toch blijft hier ons hart aanwezig,
dat rood bloed stromen laat.
Er stroomt hier rozensap,
dat door groene stengels gaat.
Een lampje is spontaan gaan branden in mijn bovenkamer.
Gedachten veranderen in openheid.
Er schijnt een…
bergkristal
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 105 blauwe bergkristal
moment van meditatie
naar binnen gekeerd
wankel op de top
op vaste grond uit balans
gedachten voelbaar
zien met ogen dicht
ruimte om te bewegen
de volgende stap
ogen geopend
terug in het hier en nu
denkbeeldige kracht…
beter kijken
netgedicht
4.0 met 29 stemmen 484 (met dank aan K.Schippers)
om klare poëzie te schrijven
moet je dicht bij jezelf blijven
goed om je heen kijken en de
verwondering het werk laten doen
zoals dikwijls bij de dichter K.Schippers
het beter kijken een eigen
leven is gaan leiden
rest ons nog de leemte van
tussen zeggen en schrijven
die haar stempel drukt
op het ultieme…
Corfu
netgedicht
3.0 met 95 stemmen 30.228 Vergrijsde olijfbomen
leiden de weg
naar het dorp
de hitte drukt
zwaar en loom
op het plein
in de stilte
van het middaguur
zingen slechts de krekels
een hond ligt hijgend
gevangen in het spel
van zon en schaduw
onder de cypres
zit een vrouw
in roerloos zwart
een leven
trekt voorbij…
Het is niet wat ik dacht
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 548 Het is niet wat ik dacht: de stilte niet,
ook niet het spreken, het verlangen niet,
de drukte niet, de zachtheid van de avond.
Het is het weer herkennen van de vrede
die waait doorheen de herfst en die ons leert
hoe we met open handen kunnen leven
omdat er telkens nieuwe vreugde groeit.…
Stilte, tijdens de storm
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 536 Het was oorverdovend stil
tijdens de storm, geen beweging
werd waargenomen, geen
geluid eveneens.
Het was oorverdovend stil
tijdens je heengaan, niets
bewoog nog, niemand sprak
het was oorverdovend stil.…
stil
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 129 zoveel stilte om
van te houden
als je vleugels
krijgt je gehoord
aangeraakt voelt
zoveel stilte om
te doorbreken
als de bedreiging
binnenin aanzwelt
monddood maakt
zoveel stilte om
te aanvaarden
als er niets is
om mee te denken
om van te houden…
meditatie I
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 688 geen apenstreken,
goudenringetjesgedoe,
of rekken en strekken,
om iets te bewijzen:
applaus!
het is alledaagse
gewaarwording,
wording,
waarachtig.
lichamelijkheid
doordrenkt met
geestelijkheid
toch hou ik van die aap,
verslaafd aan de zon,
en blesseer me vaak,
ploeterend, eigenwijs
op zoek naar menselijkheid:
applaus.
het…
De wind helpt een handje
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 424 Oh vreselijk,
een hevige orkaan
gaat door me heen
De deuren en ramen
heb ik gesloten.
Plotseling verdwijnen er
wat donkere wolken
als er een beetje zonlicht
tevoorschijn komt
omdat de wind
een handje helpt.
Ja eindelijk,
langzaam maar zeker drijft
de orkaan over en kan ik
mijn hart weer voelen.…
Bloem van mijn hart
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 768 Oh liefste,
geef me eindelijk je hand
want jij bent de bloem
van mijn hart.
Ik zal luisteren naar
je eeuwige bloesem
en mijn ik
vaarwel zeggen.
Oh liefste,
ik blijf graag
met een glimlach
voor je zitten
Jij bent mijn boot om
de weidse oceaan
mee over te steken.
Want als ik
je liefde voel
komt er altijd een
fontein…
Gedachte, beeld, gevoel
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 173 Met opzet verdwaal
Ik vandaag in het
Labyrint van mijn
Leven - talloze
Cirkels volg ik
Met mijn vinger
Op wat een landkaart
Van mijn leven lijkt
Te zijn -
En terwijl ik je volg,
Lijn die best eens
Mijn levenslijn zou
Kunnen zijn, komt
Er zo maar een gedachte
Bij me op, krijg ik een beeld
Van vrijheid voor altijd
En een…
Je bent al thuis...
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 144 Wanneer ik druk blijf doorvragen,
volgt er nooit een zinvol antwoord.
Wanneer ik alleen maar luister,
wordt de wereld wonderlijk stil.
Alsof een stem, diep van binnen,
woordeloos tot mij spreken wil.
Het is een stem die me laat weten:
Vraag nooit naar de weg naar huis!
Stop met vragen naar het onbekende.
Je was hier al voordat je vertrok…
Binnen Wereld
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 198 Hier zit ik op m'n stoel een beetje voor me uit te staren
Ik heb een vaag gevoel dat ik niet zomaar kan verklaren
Er welt iets in me op, wat is het, hoofd wees even stil
Relax, ik concentreer me op een innerlijke schil
Bloeit daar, vlakbij m'n middenrif, een onderwater-varen
En zweeft er langs die klier een kreeft met opgeheven scharen…
Vluchtende gedachten...
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 156 Stilte is alles, wat ik nu nog horen wil.…
Innerlijke Rust
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 212 Hier, in dit huis, in mijn luie stoel,
voel ik me weer dankbaar worden.
Gezeten onder mijn kantelraam,
zie ik mijn gedachten vluchten.
Ik zie ze naar de wolken kijken,
en één voor één het raam uitgaan.
Problemen lossen nu probleemloos op.
Innerlijke rust blijft achter,
temidden van ons roerige bestaan.…
Wie deelt vermenigvuldigt
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 160 Het grote niets is zwanger,
van ongekende mogelijkheden.
Wie leeg wordt, stroomt vol.
Het kleine wordt weer groot.
Wie alles denkt te bezitten,
bezit helemaal niets.
Wie volmaakt is, is dood.
Lang leve de onvolmaaktheid.
Wie durft te delen vermenigvuldigt.
Liefde!…