Stilte
Je vraagt me stilte, maar hoe kan ik je die geven
als woorden nodig zijn om neen te zeggen,
om weer te weten hoe we niets bezitten, enkel
maar de rentmeesters zijn die de wacht betrekken?
Hoe kan ik stilte dragen, koesteren, als steeds
opnieuw de drukte komt en ’t moeten draven
van hier naar daar, vergaderen en plannen?
Is er nog niet genoeg gezegd en ook geschreven?
De stilte weegt, maar moet uiteindelijk de
humus zijn van waaruit leven komt en liefde,
al moeten we ook sterven, nu en hier,
al volgt een zwijgen, als het zaad in wintertijd.
Geplaatst in de categorie: filosofie