41482 resultaten.
monddood
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 565 ik spreek over mijn lippen
maar wat is dan de zin van het woord
als het niet wordt gehoord
rest mij een oorverdovende stilte…
kleine zieligheid
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 643 het is niet omdat
maar juist vanwege
in stilte rusten
zal je nooit
en verder
leven ook wij
slechts schimmen
bij de herinnering
aan al wat wij zoal kunnen
dus nee, toch niet
zwijgen doet er niet toe
meer nog, zwijgen pas
kindermoord, maar dan echt
met voorbedachtheid beraamd
omdat het spreken toch
veel te moeilijk…
Midnacht gedachten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 114 Ze spreken doodse stilte
maar klinken tumultueus
hun woorden zijn haatdragend
Ze kijken kritiek
met felle, observerende ogen
niks dat hun ontgaat
Ze proeven van mijn verdriet
ze leven van mijn angsten
en voeden zich aan mijn wanhoop en machteloosheid
Ze zijn genadeloos
ze kleineren me en beangstigen me
tot ik alleen maar kan verlangen…
Reis
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 124 Rozenkrans
Tederheid
Gevallen ziel
Ontmoetingen
Wachten
Langs de straat
Mensen die spreken in de bus
Wees paraat
Bliksem
Tussen mensen
Regen die stroomt
Even de stilte
Dan gedroomd
Dat alles goed is
Dat het leven een reis is
Met de bestemming ongewis…
in stilte
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 576 in stilte zwijg ik,in alle talen
mijn tong gekluisterd in mijn mond
woorden gillen in mijn hoofd
maar spreken zal ik niet
alleen mijn ogen zijn te lezen
lees ze, voor mij, alsjeblieft
en zie wat ik je wil zeggen
want spreken mag ik niet…
LAO TSE
poëzie
4.0 met 15 stemmen 4.134 ‘ Die het weten spreken niet,
Die spreken weten het niet.’
Deze woorden, werd mij verhaald,
Zijn door Lao Tse uit de stilte vertaald,
Hoe weten wij dat hij wist?
Twaalf boeken schreef de wijze,
Heeft hij zich dus vergist,
Die ons het pad zou wijzen?…
afscheid
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 2.880 Niet meer dan de helft
kan ik jou geven
het andere deel dat is mijn leven
*
nog schijnt het licht
over je tranen
op je dood gezicht, je rimpels
verstijven en het wit begint
maar ik weiger
het laken over je hoofd
te trekken, laat me nog
een poosje bij je blijven
neen zeg maar niets
het is goed om deze
stilte te laten spreken…
wensdicht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 67 laat je raken door
het duister in het licht
red een leven
van vergetelheid
laat vergeefsheid
glanzen
laat poëzie door
voetnoten schijnen
spaar marginale
woorden uit
laat oorlogsscherven
hardop spreken
leer onverbloemd
te dromen
laat stilte de
toonzetter zijn…
Blauwe bloesem
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 490 Ik voel de inkt leven onder mijn woorden
blauwe bloesem schrijft zich een nachtsonate
een tijdloze uitvoering van vingerlicht gekras
terwijl het maanlicht door mijn venster sneeuwt.
Ik spreek de lente toe, zij is mijn troost
mijn meivogel, muze van leven en dood.…
einde zonder einde
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 478 stil
stilte
te stil
als
de maan
in mijn hart
verscholen
luistert
naar woorden
die zwijgend
spreken…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
taal
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 302 waar handen lijken te dansen
en woorden zich vanzelf verenigen
overwinnen stilte en terughoudendheid
en kleuren als blijk van literatuur het leven,
metaforen komen, metaforen gaan
en als niemand met mij praten wil
dan spreek ik tegen mezelf als in een bede
en het wordt een salade van punten en komma's
het prachtige wonder van kletsen…
De stilte van de schrijver
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 516 Wanneer het stil wordt
rond de schrijver
spreekt de stilte
zwijgt het spreken
wanneer de schrijver schrijft
is niets in hem meer stil.…
Het is niet wat ik dacht
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 548 Het is niet wat ik dacht: de stilte niet,
ook niet het spreken, het verlangen niet,
de drukte niet, de zachtheid van de avond.
Het is het weer herkennen van de vrede
die waait doorheen de herfst en die ons leert
hoe we met open handen kunnen leven
omdat er telkens nieuwe vreugde groeit.…
We stalen vast de toekomst
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 126 Deze nacht met zijn overdonderende stilte
gaf al een hightea zonder molm in de balken.
En alle vlinders heb ik ook al getraind
het wordt als deze dag arriveert
beloof ik je een kleurrijk geheel,
ik vergeet je de komende jaren niet.…
Zwarte leegte
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.045 Wat kan ik zeggen
als spreken niet wil?
Koude stilte,
leeg en zwart...
Als ik zwijg,
dan schreeuwt mijn hart...…
Laat stilte spreken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 452 Als woorden te vaak
gezegd zijn
zal zwijgen
de juiste toon raken
laat stilte spreken
tot onze harten weer
dezelfde taal verstaan.…
stapvoets binnenkomen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 87 als praten
spreken wordt
kijken in
omzien verandert
horen het
luisteren verstaat
komt stilte stapvoets
binnen een
zacht handbereik…
Bewegen steen voor steen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 351 zon schildert
brand in alle ramen
laagstaand laat ze
stofjes dansen in de
stilte van de tijd
zacht komen de
herinneringen spreken
beelden vanuit schaduw
bewegen steen voor steen
hun leven van voorheen
in de koelte
van de kathedraal
oogden zij heel theatraal
maar dichterbij gekomen
heiligen zij altijd onze dromen…
je ontkleedde me met ogen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 620 leven wordt gewroken
ik kleed me maar met stilte
want je ogen spreken enkel kilte…
Wanneer ons denken stopt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 Wanneer ons spreken zwijgt.
Wanneer ons denken stopt.
Wanneer we de taal van dat wat is,
verstaan in het geruis van bomen.
Wanneer we de bomen in het bos
weer zien.
Zij denken niet maar weten alles.
Door vensters tussen gedachten in
schijnt een oeroud licht.
Onze gedachten vallen als bladeren
van onze volwassen bomen.…
Jouw liefde ( J. )
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 343 Als ik verlang naar jouw liefde
en jouw leven,
dan is het een gegeven
dat ik lijd
en dat de dood me pas bevrijdt.…
Stilte, tijdens de storm
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 536 Het was oorverdovend stil
tijdens de storm, geen beweging
werd waargenomen, geen
geluid eveneens.
Het was oorverdovend stil
tijdens je heengaan, niets
bewoog nog, niemand sprak
het was oorverdovend stil.…
stil
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 128 zoveel stilte om
van te houden
als je vleugels
krijgt je gehoord
aangeraakt voelt
zoveel stilte om
te doorbreken
als de bedreiging
binnenin aanzwelt
monddood maakt
zoveel stilte om
te aanvaarden
als er niets is
om mee te denken
om van te houden…
Talen van vertier
netgedicht
4.0 met 111 stemmen 47 je energieën
straalden in
ogen en lach
je leek versteend
in opperste
concentratie alleen
handen en vingers
beheersten de
modulatie van
talloze stemmen
die uit het universum
in onbekende koers
langs ons gingen
in diepe smart en
onpeilbare droefheid
afgewisseld met
intens plezier in de
vele talen van vertier
in alle fluctuaties…
Spraakwaterval
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 89 praten gaat te snel
zijn spraakwaterval
verslist in klanken
waarbij klinkers hun
mooie volheid verliezen
het is geen
kabbelend beekje
dat lieflijk stroomt
langs meanderende
lichtgroene oevers
het hutst en blutst
spet en sputtert
in speelse kolkjes
die klaterend
rollen en dollen
in jeugdig
enthousiasme
is hij uitverteld
stilte…
TAAL
poëzie
2.0 met 14 stemmen 3.498 Leven is hogeschool
voor nieuwe en dode talen
Die lang mag leerling zijn
in haar rumoeren zalen
die kan uit kolken roes
van juichen en van smeken
redden het ijl relaas
waarin de zielen spreken.…
Hun stilte in zinnen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 95 in het gezicht
woorden ontbreken
maar door hun stilte in zinnen
zullen wij ze nooit vergeten…
Ons babylonisch huis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 143 in samen kijken
weten wij
waarover het gaat
maar als
de woorden komen
vervliegen die dromen
dan vloeken kleuren
verschillen vormen
in ons babylonisch huis
pas als ik
jouw hand weer pak
past de puzzel in elkaar
wij verstaan maar
onze zinnen kunnen
van binnen niet samengaan…