Netgedichten

netgedicht (nr. 24.997):

Blauwe bloesem

Ik voel de inkt leven onder mijn woorden
blauwe bloesem schrijft zich een nachtsonate
een tijdloze uitvoering van vingerlicht gekras
terwijl het maanlicht door mijn venster sneeuwt.

Ik spreek de lente toe, zij is mijn troost
mijn meivogel, muze van leven en dood.

Ik laat de stilte los, laat haar komen
ik dicht de dagen en zij kleurt mijn dromen.