8641 resultaten.
zag felle stralen in geluid verdwalen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 392 ik zag de zon
haar tranen huilden
kermis in de hel
stilte was alom
ik voelde snel de dreiging
die van onweer uit ging
in donkere wolken
donderde de bliksem, zag
felle stralen in geluid verdwalen
ze raakten niet, alleen
het licht sloeg door de buien
zon weerkaatste vals tegen de puien
brak met regenbogen
in een laatste pogen om…
Zweverig (fietsen 3)
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 171 Aan Chrétien de Troyes
In onweer, storm en regen
kom je geen fietser tegen.
Alleen jezelf. Frontaal.
Fiets door! Daar zweeft de graal!…
Wortels
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 584 takken hopen op veel vrienden
en willen weinig horen:
Wil niemand dan even in stilte
bestaan?…
APOCALYPS UIT ZWARTE VERZEN
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 56 waar onweer
en storm altijd
gedonderd hebben
strijden zij nu
voor hun bestaan
het samengaan is
verleden tijd
krachten zijn
cumulatief en
de pijn die aarde lijdt
is onbeschrijfelijk tot
dood is bijgeschreven
geen secondanten
de handlangers
zijn gevlucht want
de overmacht heeft
alles uit de kast gehaald
bij het constant
weerlichten…
De beukenhaag
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.668 Langs de uitgetreden duistre weg
Bouwt, om de tuinen te versperren,
De oude ruige beukenheg
Haar zwarte wal tegen de sterren,-
Het dorre hout ruist in de nacht
Als een eindeloze klacht.
Van onder kaal en afgetrapt,
Vol puisten aan haar arme stammen,
Is zij aan alle kant gekapt
En wuift geen tak meer uit haar kammen,-
Van buiten is…
Stervend meisje
poëzie
2.0 met 12 stemmen 2.310 Kind van wonden,
Dat een stonde
Als een bleke sterre beeft,
Voor wier luister
’s Werelds duister
Gene nacht meer olie heeft;
Kind van vrezen,
Teder wezen,
Kind van louter liefde leed,
Wier geflonker
Uit de donker
In dit droeve dagen gleed;
Kind van zorgen
Met de morgen
Van uw leven leven moe,
Gaan uw ogen
Als de hoge
Bleekgeworden…
November, herdenken, gedenken
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 185 De jaarlijkse maand van het herdenken
aan zij die heen zijn gegaan
zijn overleden, dood zijn gegaan
maar niet (nooit) in mijn herinnering
want je bent pas echt heel erg dood
als er niet meer aan je gedacht wordt
de maand in feite voor mij alle maanden
gedenken aan zij , hun, hen die leven
maar geen (enkele) rol meer spelen
in jouw of die…
Natzweiler
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 862 Natzweiler -
scholieren, dagjesmensen
en de galg oogt nieuw
in dit godverlaten oord
waar het onweer hangen blijft
Zonneleen 26.4 280606…
Stilte die spreekt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 667 Waar pracht en praal
Daag'lijks hoogtij vieren
En zelfs het duurste
Horloge met Kerst geen
Voldoening meer geeft
Daar is het heldere
Kaarslicht vanavond
Stille getuige in de tijd -
De stille nacht
Die warmte geeft
In kille eenzaamheid…
Weerribben
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 68 Luide stemmen van de meeuwen,
wat stilte uit de lome tonen wekt,
de siddering van hun kelen en alle
cimbalen van de dagen worden opgerekt.
Dag en nacht hebben zichzelf overwonnen en
alles op een naderende onweer is ingesteld in
de staag veranderde weerribben van vergankelijkheid,
die zich in de sculpturen van de ziel weerspiegelen.…
NOG
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.373 Dichten doe ik nog, maar als in droom,
In een droom waarover 't voorgevoel
Van te ontwaken in een werklijkheid
Die geladen is met ramp op ramp
Hangt als een zwaar onontkoombaar onweer
Dat in laatste stilt zijn donder uitbroedt
Over 'n lieflijk maar al rottend landschap.…
De daad
poëzie
3.0 met 27 stemmen 3.033 Wie is het die de zwarte voren
In golvend goud verandren doet,
Wie mesten en wie maaien 't koren,
Wie is het die de wereld voedt -?
Dat zijn de paarden en de ploegers,
Dat zijn de zweters en de zwoegers,
Dat zijn de zaaiers van het zaad -
Dat is de daad!
Wie graaft de glinsterende kolen,
Wie schept het schitterende zout,
Wie haalt uit diepe…
Beschouwingen over de natuur en de mens
poëzie
3.0 met 19 stemmen 3.368 Curieus is 't toch dat de natuur
Al wat de mensen hier bederven
Met hare vriendelijke verven
Wel weer terecht brengt - op den duur!
Een paviljoentje, of andre taart
- Een klerenmagazijn bijvoorbeeld -
Is nog maar niet voorgoed veroordeeld,
Maar wordt juist mettertijd wat waard.
Ja zelfs een standbeeld in ons land
- Iets op zichzelf betreurenswaardigs…
Weemoed
poëzie
3.0 met 18 stemmen 4.853 Wat is 't nog dat mijn hart behoeft?
Wat is dit wonderlijk verdriet -
Ik voel mij doof en diep bedroefd,
En zit en zie - en weet het niet.
Wat is het dat mij zwijgen doet,
Hoe is mijn ganse lichaam stom -
Is 't leven slecht - is 't leven goed -
Of niet - of wel - waarom - waarom?
Wat is 't dat 'k weet - en wat of wie
Dat ik verloor of dat…
Wij zoeken 't ver
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.438 Wij zoeken 't ver:-
Ik zoek het zuiver schone beeld,
Dat kan verzoenen met dit leven:
De vreemde vlinder die daar speelt
Draagt 't op haar vleugelen geschreven -
Doch als 'k mijn handen om haar sluit
Wis ik die tere tekens uit!
"Gij volgt vergeefs wat immer vliedt
En houdt de schone schijn voor 't wezen,
Door eigen onrust…
Antwoord
poëzie
3.0 met 7 stemmen 897 Ach kind: waarheid en leugen
Zijn altijd wat verward,
Want geen van beide deugen
Ze alleen voor 'n mensenhart.
Weef tusse' uw hart en 't leven
Het kleed van schone schijn -
De bloemen daar geweven
Zullen de ware zijn.
Als andren ze anders noemen
Hebben zij ook gelijk -
Het zijn nu eenmaal bloemen
En leugens tegelijk.
Wat deert…
Rood koperdraad
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 932 Koperdraad
rood koperdraad
gewonden om een stok
waarmee hij traag uit wandelen gaat
wanneer het weer op onweer staat
Nog eens naar de heuvel toe
want hij is moe - doodmoe…
Uitstel van het einde
gedicht
2.0 met 6 stemmen 21.889 Dan weer, graag bij bliksemlicht,
moet ik nodig een gedicht
en ben een vleugelsinterklaas,
een onweerbare huispoweet
van fladderend meesterwerk, helaas
niet wetend hoe het onweer heet.…
haat
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 362 haarscherp zie ik
verwarde mensen
met onweer in de ogen
ze dragen het zand
terug naar de zee
waarin harten op
klippen zijn geslagen
en waarin de haat
witter is dan de branding…
slaapliedje
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 227 als het nieuwe maan is
trekt zij de wereld binnen
onweer in haar hart
wind haalt zuurstof
zee stroomt leven
ze heeft geen stem
er klinkt wel
een kleine melodie…
VIER JE ZOMER
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 240 Vier de zomer
ook als de zon maar weinig schijnt
ook wanneer de regen met bakken uit de hemel komt
ook zelfs met teveel wind, onweer, bliksem en donderslagen
vier je leven!…
Zondagmiddag
gedicht
2.0 met 58 stemmen 19.822 Zondagmiddag, de krekels naaien de stilte.
Ik volg de spoorbaan, de brandnetels bloeien,
de bramen smaken naar niets en naar bloed.
Het dorp ligt verscholen in dichte grijzen.
Ik herken het, dit lopen: zo kwam ik thuis.
Van het nog warme huis staan de ramen wijd open.…
Antwoord
poëzie
2.0 met 15 stemmen 3.684 Ach kind: waarheid en leugen
Zijn altijd wat verward,
Want geen van beide deugen
Ze alleen voor 'n mensenhart.
Weef tusse' uw hart en 't leven
Het kleed van schone schijn -
De bloemen daar geweven
Zullen de ware zijn.
Als andren ze anders noemen
Hebben zij ook gelijk -
Het zijn nu eenmaal bloemen
En leugens tegelijk.
Wat deert…
De avondwolken
poëzie
3.0 met 15 stemmen 3.151 Toen zag ik uit in de avond
En keek in de wuivende hemel,
Zoals een plant in de avond
Alleen op een zonnige heuvel,
Zoals een zwijgende vogel,
Die rust op een eenzame heuvel,
Onder de varende wolken
Van de eindeloos drijvende hemel
Van blauw en van goud; - en de wolken
Dreven als zachte gestalten,
Als tedere vreemde gestalten -
Zoals de zoete…
de dirigent
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 137 na het slotakkoord
houdt hij zijn baton hoog
de instrumenten zwijgen
uit het ampul vloeit
een concentraat van stilte
recept voor de wereld…
Het kwartier
poëzie
3.0 met 14 stemmen 1.842 Toen viel een gat in mijn droom
En een koele klok sloeg het kwartier
Door de zwijgende nakende nacht,
En ik voelde mijn ogen wijd open -
Die zagen stil
In de nacht.
Maar ik lag in een doodstille kuil
En ik keek in het donker heelal,
Verwonderd en wakker, naar het geluid
Van het eenzame koele kwartier -
Dat al zweeg
In de nacht.
En…
Inkeer
poëzie
3.0 met 14 stemmen 1.862 Wat lelijk heel die heide,
Wat lelijk doet dat veld,
Wat triest dat geen van beide
Mij meer iets moois vertelt!
Elk bloempje aan de wegen
Leek eens een mooi verhaal -
Nu drupt het in de regen
En zwijgt het allemaal.
‘k Loop in herinneringen
als een wanhopig kind,
Dat ziet de oude dingen
En de' oude weg niet vindt.
Maar hebben…
In de stilte
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 152 In de stilte
wist ik altijd
wat te denken en te voelen
wat te willen
waar lagen de verschillen
in de stilte alleen
altijd of het scheen
dat ik meed en vermeed
om een zachter leed.…
De stilte
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.612 Min de stilte in uw wezen,
Zoek de stilte die bezielt,
Zij die alle stilte vrezen
Hebben nooit hun hart gelezen,
Hebben nooit geknield.
Draag uw kleine levenszegen
Naar het dromenloze land,
Lijk de golve' haar oogst bewegen -
Tot zij zachtjes breken tegen
Het doodstille strand.…
Lichtspel
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 146 Tijdens de ochtendwandeling
staat de groep plotseling stil.
Ik vind mij voor een hoopje takken,
en staar ernaar.
Dan breekt de zon door
en voltrekt zich een schouwspel van licht.
Over de talloze kriskras gesponnen draden,
dansen ontelbare lichtjes.
Het nauwelijks voelbare ochtendbriesje,
zet de maat voor dit glinsterend festijn.
Het hoopje…