Alle inzendingen over stomheid

Geen woorden meer voor troost, ‘k ben met stomheid geslagen, dit leed is voor hen bijna niet te dragen, zo wreed en zinloos. Als er een God is laat hij plagen, zoals hij Kaïn deed verjagen, als er ook maar iets is boven de mens, dan heb ik maar één wens.…

Taal reist ontheemd met stomheid geslagen door lege landen. Soms opent het kind woordenloos het verre venster.…

We zijn met stomheid geslagen willen, maar kunnen niks doen dit mag nooit weer gebeuren stilte rest ons nog.....…

Met stomheid geslagen, versuft, niet begrijpend, niet in te voelen... Maar Tineke toch, gisteren nog hebben we samen gelachen, geplaagd niet wetend wat er zo vlug zou volgen...…

wezenloos aan wil mij niets laten weten van al wat hij heeft verstaan De tafel waaraan we zaten is zo ijzig stil jouw woorden hangen nog aan de muren als ik ze horen wil Het bed waarin we samen lagen omarmt ons niet meer de leegte naast me voelt als een afgrond jou niet hier te weten doet mij chronisch zeer Het huis met stomheid…

ik wist nog hoe jij binnen kwam en alle kleuren verschoten wat overbleef was in het foutieve grijs gegoten waar vroeger speelsheid in een lach overheerste schokte en bibberde stramheid minutenlang tot ver voorbij deur en behang nooit waren zij met stomheid geslagen er kletsten altijd wel wat dwazen jij gooide het met ellende…

van aandacht en meer publiciteit een mensenkind dat vinger tippend rondging op de media in een oogstrelende kleurenshow op nooit gehoorde muziek het leek ziek maar creëerde momenten van nooit gevoeld geluk in mysterieuze balans van opzwepende techno beat in een altruïstisch schizo lied jouw geboorte heeft ieder met stomheid…

een trom slaat Mijn schreeuw om het Licht is een uitbraak van klanken verdund tot één toon een trom slaat Iemand geslagen met stomheid…

Vrienden met stomheid geslagen, 'n zwarte rand om deze dag. Nog één ding wil ik zeggen, iets wat ik echt meen. 'n Lieve neef dat was je... van zo iemand als jij, was er maar één! Rust Zacht Lieve Jos…

" De Duitsers zijn met stomheid geslagen Ze zijn klant van Gazprom dus ga maar na Alras begint de toedracht te dagen NATO zegt: Putin deinst terug voor niets Waarop stellig het Kremlin weer ontkent Maar ik denk: de doctrine van Wolfowitz En dit is een Franz Ferdinand moment Door dat ene statement van de president En omdat ik mijn…

omheen het rode fietspad langs de gedwongen bocht die mij sterk liet voelen dat jij er nog steeds lag onder de zacht verlichtte bloemenzee waarop vele woorden dreven en de indruk wekte dat jijzelf niet bent gezwicht alhoewel ik met stomheid was geslagen dat samen met jou en gelijkgestemden in Parijs bijna de vrije meningsuiting werd…

gras Een lijstertriller begroet de opgaande zon Stil eendgekwaak op vlakspiegelend waterplas Ontwakend de distelvink, gekleed in goudgalon vijf uur 's morgens, geen geluid van achteloos mens nergens gerammel, getoeter of geschreeuw op straat laat het eeuwig zo blijven, ’t is echt mijn enige wens alleen de natuur die de wereld met diffuse stomheid…

Bevroren noten Gespeeld door de verkrampte ledematen Van een goedkope pianist Leggen de laatste hand Aan een stervende climax Waar jouw partij werd uitgesneden En ik mijzelf de hoofdrol toemeet Waarna het langzaam en te laat Binnenstromende blauw Het cliché met stomheid bevestigt. Vanavond Geen encore.…

Ik ben dat mijn vrijheid Verschuldigd, mijn gouden erfdeel met stomheid geslagen. Geen afkomst is gekist. Mijn naam ligt in de bloemen Te verwelken op hun steen en hij verzwijgt mijn naam. Dagelijks dertig jaar heb ik de plek niet meer bezocht Waar ik ben blijven staan.…

Deze domme dagen zoek of bedenk ik maar wat bij elkaar, met stomheid geslagen. Zo voorbeeldig, en dan stopt het. ------------------------------------------------- uit: 'Zijn opkomst in de voorstad', 2000.…

is het gestamel of het gehamer op goed fatsoen als Moeder zich geen houding weet Of het inktzwart in de priemende ogen van grootmoeders portret Moeder strekt haar rechterhand om te aaien wat zij zojuist met haar linkerhand doodkneep Het went niet om aan mijzelf te moeten ontsnappen En weer die druilerige hemeltranen die met stomheid…

Met stomheid geslagen onderga ik de blikken opgewondenheid. Een klasgenote van betere komaf pakt in het voorbijgaan een meter toiletpapier ondanks tweevelletjesafspraak, verlaat brutaal het lokaal. De leerkracht, even van zijn stuk gebracht, duwt niet meer dreigend tegen mijn consequent zwijgen.…

De wind waait hard en ongenadig De storm raast door boom en hart Ik sta verstijfd aan de grond Met stomheid geslagen, verstard Vroeger kon ik vliegen, vroeger wel Vroeger, toen alles nog kon Vroeger, toen ik nog vleugels had Voordat ik ze kortwiekte Ja, ik herinner me de zon Ik herinner me de dagen De dagen dat ik vloog Dat de grenzen…

Alsof er niets is gebeurd Laten we doen Alsof ons hart Licht en vrij is Laten we doen Alsof niets Ons hart Donker kleurt Laten we doen Alsof geluk Alledaags is Laten we doen Of we gieren Van de lach Laten we doen Alsof praten Abnormaal is Laten we doen Alsof alles Al is gezegd En dan komt er een dag Dan verdwijnt mijn stomheid…

het ware het goede het schone moest in alle eenzaamheid te vinden zijn hij vond met stomheid geslagen op de koude steen een hert en een duinkonijntje spelend op het korte gras tot een vos het pakte binnen in zijn kluis las hij boek na boek maar geen licht ging hem op geen vriend verscheen in het voorbijgaan blinkende uit de…

het ware het goede het schone moest in alle eenzaamheid te vinden zijn hij vond met stomheid geslagen op de koude steen een hert en na lang zoeken een beklemd konijn wiens gillen over zee verdwenen was binnen in zijn kluis las hij boek na boek maar geen licht ging hem op geen vriend verscheen in het voorbijgaan blinkende…

konijn sterft altijd met vragende ogen, maar ik bijt door, zijn bloed verwarmd mijn hart, het vlees ziet machteloos toe ik neem het oude uur van nacht naar dag de vos draait zich om en verdwijnt wapperend slaat zijn pluimstaart, meer van grijnzend ongenoegen, er is geen verkeerd woord gevallen van erbarmen domheid en sluwheid zijn met stomheid…

alle dagen die wij samen tellen springen wij dagelijks uit bed met een lach op ons gezicht om elkaar dan weer te zeggen waar geen woorden voor zijn wij willen en kunnen niet anders dan met stomheid geslagen zijn waar er geen tekst te vinden is die daarvoor al eens verzonnen is voor wat wij eigenlijk zeggen willen het is als de liefde…

“Neen zeg ik, dat heeft het schoolbestuur besloten” “En wij dan, wij weten van niets, nada, niets” hoor ik in koor “Het moest ook een integratieverrassing blijven dames” zeg ik Met stomheid geslagen worden hun kinderen geroepen De 1 na de ander rijdt weg van hun ideale witte schoolkeuze Ik roep ze nog na “Denk niet zo zwart wit, kinderen zijn…