Alle inzendingen over straatbeeld

Regendruppels uit de lucht doen het op straat stromen De bladeren beginnen een beetje te vallen van de bomen Met af en toe het zonnetje dat mij weet op te beuren Wordt het straatbeeld gehuld in warme kleuren Tinten als warm rood, bruin en oranje komen voorbij waaien En deze weten het decor op straat prachtig te verfraaien Mensen strompelend…

enkel kou en kilte tochtte nog hielden mooie herinneringen en intense belevenissen mij als een comfortabele jas op temperatuur ik had die opgelapt met gevonden stukjes geluk waarvan ik de waarde pas in tweede instantie eindelijk zag met passen en meten herstel ik de jas want scheurtjes rafels en gaten geven in een keurig straatbeeld…

Haagse stadhuis is spierwit en niet grijs hoog en strak genaamd het IJspaleis Buiten spuiten fonteinen zomaar uit het niets liep Hulshoff's kelder onder geinig toch zoiets De Haagse tramtunnel ook 'n verhaal op zich duurde zeven lange jaren voordat dat zwembad was gedicht Ook hebben wij nou tieten tieten van Den Haag belemmeren het straatbeeld…

deining van regen te horen door een holle lucht wat toebehoort aan niets de stad zeilt, spint verder over grijze straten die oplichten bij lichtflitsen van de dag (de natuur wacht op warme tijden, waarop het zonlicht oprijzend voldaan zingt, en magisch verschijnend blij is, waar de mens langs komt) mode verandert kleurig en vrolijk het straatbeeld…

stad waar de tijd bedremmeld de haast omhelst waar wachten en weggaan elkaar rakelings passeren in deze stad waar bouwval en bouwstenen haastig histories kneden waar werkelijkheid gewillig samen loopt met wanen van de dag in deze stad waar 's nachts het spervuur van woorden verwatert waar de verbinding verdwijnt in oplossende straatbeelden…

tinten sluiten traag akkoorden het vlees van Rubens is geheel bedekt de Haagse school is overwegend zwart verdwenen is het bonte dialect met zware ziektes en de dood doorspekt het maakt in Zoetermeer een nieuwe start het licht van Rembrandt is er ver te zoeken al maakt de nachtwacht vele overuren verre vrienden zoeken goede buren het straatbeeld…

Zou het straatbeeld dan verand’ren? Is men daartoe bereid?…

zelfverzekerdheid begeef ik mij door straten van geluk alles zo prachtig dat vergelijkbaar is met Rembrandts meesterstuk willen pronken met al het schoon dat wij op ons levenspad tegengekomen zodat een ieder mag mee genieten waardoor ze even van hun angsten mogen bekomen de illusie van veiligheid loopt dan vol overmoed door het straatbeeld…

de Rooise Academie voor Schone Kunsten heeft haar poorten wijd opengezet voor straatbeelden van Alexander de Grote in een ongeëvenaarde systematiek heeft hij de eeuwenoude legkunst van de verwoestende ondergang gered al bij binnenkomst zoekt het oog naar werken van deze gigant die zonder maar een steen aan te raken zijn gedachten legt…

Ik baal van deze monarchieterreur van oeverloze stroom oranjebitter, van dat oranjeglitter en -geschitter, dat wauwelende Willem IV gezeur… Voor iemand zonder dit soort interesse is deze tijd één lange kreuningsmesse!…

O, Nederland, Met je mannen als hoeren, vallend door de mand, Je vrouwen verkleed als regenbogen, zonder mededogen, Het straatbeeld bepalen, in drankzucht verdwalen. O, Nederland, Met winst door gastvrijheid overmand, Je bloembollen en je hondendrollen, Waar Schraalhans vrij en onverveerd nog altijd de keuken regeert.…

kleine kruisjes die voor het altaar staan een kleine dorpsgemeenschap die in een jaar is heengegaan sommige van die mensen kwam je weken of maanden geleden nog tegen anderen waren door ziekte of ouderdom reeds eerder uit het straatbeeld verdwenen een steen, een kruis, een bloem symboliseren hun namen die één voor één nog eens worden…

water glimmen naar groen Drie boerderijen waren een dorp In een tijd die langzaam gleed Waar eens huisjes gehurkt Tegen wilgen leunden Waar de stilte wolken kleurde Het land met wind mee boog Werd dorps stads Boerenluchten verdwenen Zelfs de vogels zochten Een ander luchtruim Om te hangen Het asfalt dat heimwee verfoeide En beton dat straatbeeld…

Het zou spijtig zijn moest Sinterklaas en Piet uit het straatbeeld verdwijnen. Hij is misschien de laatste echte heilige die in het publieke leven een rol speelt. Wat ik mij van hem herinner: “Wel hij kwam uit het niets”. Deed het goede en verdween in stilte Iedereen wilde hem zien daarom bleef hij discreet en onzichtbaar.…

Ze hadden er beter de verlepte accountmanager bovenop gedaan het tweedehands atelier kreeg onder zijn bewind wat malafide trekjes of twee Welgezind lokte het alle wild uit de Oostakkerse akkers alwaar mijn haard brandt en wel des winters sakkerdju Claus zou dichten dat zijn geboortegrond naar de kloten gekeund is Het straatbeeld werd…

Wanneer de kunstmatige lichtbronnen huiskamers en het straatbeeld overnemen, geniet ik nog van het resterend natuurlijk licht van de dag, een zijde wordt bedekt door de schaduw van een ander, de overgang met kleine stapjes vooruit in groot fenomeen.…

Dorpse straatbeelden, heldere zwart-wit herinneringen royaal ansichtkaartformaat. Haast opgelucht ga ik dezelfde weg terug naar Beertsterbrug. Gedachten gaan logischerwijs richting het veen, de andere kant op, naar het huis vroeger van Eildert Nuis, ooit befaamd starter op de kortebaan.…

Wanneer kunstmatige lichtbronnen huiskamers en straatbeeld overnemen, begint er een nieuwe tijd: beelden van groter wordende schaduw komen dichterbij, het donkerte ligt op de loer Ik volg mijn hart en keer terug naar het land van dromen en wensen, een ver-licht nabij.…

hoe het schip kapseisde en samen met talloze anderen zonk hij weg in die enorme diepte van de Middellandse Zee de aanzuigende werking van Neptunus en beeldschone zeemeerminnen dacht hij nog even maar al gauw stikte hij door het zoute water en luchtgebrek als laatste zag hij de onderkanten van reddingsschepen terwijl de ansichtkaart van het straatbeeld…

Geprikkeld ik ben kijk ik vandaag naar een kale plek omgeven door beschadigde muren en grauwe grijze daken doordat het natuurpracht een poos geleden uit mijn straatbeeld is verdwenen Het komt allemaal wel weer goed; ik weet dat dit ooit komt maar als het komt kan ik beleven.…

Het is zo jammer dat die bomgordelgordeldieren het straatbeeld bepalen en met hun suïcides de schoonheid van hun cultuur opblazen. Die barbaren dragen niets bij aan de rijke geschiedenis van de Arabische kostbaarheden op kunstzinnig en wetenschappelijk gebied.…

beschietingen als bijna-dood-ervaring van onverwacht en plots Onvergeeflijk, dit zondigen tegen de tien geboden, waarvan het einde nog niet is geschreven, al is het dikwijls uitgesproken Geprikkeld als ik ben kijk ik vandaag naar een eindeloze puinhoop van neergestorte muren en verbrijzelde grijze daken Natuurpracht was al eeuwen lang uit mijn straatbeeld…