Alle inzendingen over tegoeden

'Wie van ons twee heeft de ander bedacht?' - Paul Eluard Wat ben ik blij dat ik je nog niet ken. Ik dank de sterren en de maan dat iedereen die komt en gaat de diepste sporen achterlaat, behalve jij, dat jij mijn deuren, dicht of open, steeds voorbijgelopen bent. Het is maar goed dat je me niet herkent. Kussen onder straatlantaarns en…

De Hofstadgroep mag nu ook niet meer pinnen Dat hebben Bot en Zalm verordonneerd Zo wordt hen dat terreurgedrag wel afgeleerd Dus moeten zij iets anders gaan verzinnen. Met open grenzen door ‘t verdrag van Schengen Komt straks Bin Laden zelf wel euro’s brengen.…

met de haast van hen die de trein nog willen halen met de vermoeidheid van oude gedichten-schrijvers met een naar coma riekende slaap van iemand die zich tegoed deed aan alcoholische versnaperingen met de berusting van hen die op hoge leeftijd eindelijk de eeuwige rust vinden zo zal het gaan je betrapt jezelf op onrust en weet maar…

dit evenement bezocht wilden wij niet aan ons voorbij laten gaan zagen iemand de tombola winnen ze ging met de hoofdprijs naar huis (één mud heidekartoffels) deden ons tegoed aan koffie met koek worst en braatkartoffels met uiteraard een groot glas bier zo hebben wij de dag met een gevoel van tevredenheid toch maar weer mooi kapot…

Een gegeven leven kijkt men niet in de bek, al spert het deze nog zo open dit leven heb ik negen en vijf- tig jaar geleden als geschenk gekregen waar zijn de vlinders in mijn buik gebleven, al die jaren die verstreken neem mijn verjaardag, maar geef mij dat opwindende gevoel terug misschien verwacht ik nog teveel van wat ik dacht tegoed…

nog laat ik gebeden gaan langs torens in de hoogte zie jouw gezicht gebrandschilderd in ramen de armen wagenwijd geopend maar als ik bid ben jij gedicht jouw spreuken tellen wel maar nooit gehoor als ik je bel nog hemel ik kontakten op we hadden toch dezelfde provider helaas is mijn tegoed gestopt ik heb nog veel aflaten…

ik heb je geoogst nieuwe voren geploegd maar je land ligt nog braak heeft de lente tegoed toch schijnt de zon en groent de natuur maar jouw zwart ligt erbij alsof de winter nog duurt waarom kon je niet groeien in de herfst van de zomer je rijpte volop en kleurde zo mooi in de wind van je dromen ik heb me vergist dacht je meerjarig…

spel van overheersen jij had niet alleen het talent van de geraffineerde keuze maar kende als geen ander het uiterst subtiele mengmoment in jouw domein stonden verstilde geuren naast elkaar te kleuren vaak bekroond met talloze sterren uit aromatische dromen hier kwam crème de la crème uit het hedendaagse food deed zich tegoed…

je lach en lichten je ogen plaatst je teint haar vitaliteit vol leven en spirit in een jeugdig geheel in een fraaie acte de préséance pluk je weer even de sterren die je vroeger hebt gegeven van het firmament je draait en zwaait gelukkig zonder afscheidsgroet want we hebben nog heel veel heerlijke stukjes samen van toen tegoed…

Gaf haar twee rozen, dankbaar gaf zij mij één zoen houd nog wat tegoed. Stilte tussen woorden in brede zin, daar put ik de adempauzes uit.…

De geest van de vrek die woekert met zijn aardse tegoed; heeft de drijfveren van het hebben die hem doen vergeten hoe die leven moet. De geest van de vrek kent drie historische fasen die 's nachts bij hem aankloppen om empathie, dat hem nimmer deed verbazen.…

roept Nieuwjaar, het besef dat de tijd in onszelf nooit voorbijgaat In één lichaam zijn we jaren aan ervaringen die niet afgesloten zijn maar zich tegoed doen aan nieuwe ontdekkingen en af en toe ons te denken geven over hoe het allemaal samenvalt…

Als een uitspansel ontvouwen wordt grond klei is die kneedbaar is de bedding van de rivier droog staat iets nog getrimd mag groeien toon jij ooit de kleur ook van mijn hand en mijn wangen alles gaat goed we hadden nog veel tegoed.…

Zomerzon blakert kruin tot een blad-loze tak, schildering in okerbruin Gaf haar twee rozen, slechts gaf zij mij maar één zoen houd nog wat tegoed. Stiltes tussen woorden in breedste zin, daar put ik de adempauzes uit.…

kijk me aan, laat me door je ogen met het licht naar binnen gaan zucht en geef je adem terug, dan doe ik me tegoed aan de hitte van je bloed denk en weet hoe ogen dwingen jij bent verpest als minst bedeelde uit het nest houw het beeld uit stenen in je jeugd kap het trotse van je vader polijst je moeders zachte deugd ik wil…

Als het gordijn van de nacht door het morgenlicht is opengegaan en de aarde zich aan de lenteregen tegoed heeft gedaan is het gras groener dan ooit en het groen van de bomen uitbundiger getooid fluitekruid en boterbloem sieren als een geweven kanten lint berm en waterkant wiegend in de wind vogels uit volle borst weer zingen en zonnestralen…

Je hebt een kat voor de gezelligheid, maar ook om muizen grondig te verjagen, voordat ze het behang aan stukken knagen of zich tegoed doen aan ’t velourstapijt. Zo niet bij ons, beken ik tot mijn spijt.…

. __________________________________ ZONNEVLUGJE Het volk van Kaag, van koning en van kazen Van kilometers wachten op Schiphol Bezwijkend onder koffers, overvol Doet zich tegoed aan èchte Franse kazen Het wacht tot onze dichter wederkeert In 't land van Mei waar de Natuur regeert...…

Ik heb mijn bord maar volgeladen en een heerlijke maaltijd gesmuld me met de genomen keus verguld terwijl die me sterk was afgeraden Het voedsel zou niet zijn te verteren maar omdat honger zich beklaagde en leegte luid mijn maag belaagde was de verleiding niet af te weren Ik heb me er aan tegoed gedaan maar nu m’n honger is verdwenen…

Het meisje staat als het centrum van een grote stad tussen het opwaaiend vuil Park in de avond slaapt de roes uit van een orgiastische familiedag De wind leidt de patatbakjes naar de vrouw met de dode ogen Roekeloos nestelt de mayonaise zich in het lange golvende haar Mussen strijken op haar neer zodat ze zich tegoed kunnen doen aan wat…

Ik wou dat ik een vlinder was Uit mijn gespinde cocon zou ik dan kruipen Ik zou vliegen over het groenste gras Mij tegoed doen aan dauwdruppels die van bladeren druipen Ik wou dat ik een vlinder was Dan zou ik mijn vleugeltjes zo hard bewegen Dat aan de andere kant van de wereldas Een orkaan zou ontstaan met de zwaarste stortregen Ik wou…

generatie die De school verlaat Mijmerend over Het voorbije werkjaar Zie ik aan de donkere Hemel vlakbij een vlammenzee - Een passerende auto Heeft vlam gevat De bestuurder Op veilige afstand Kijkend hoe zijn Heilige koe in vlammen Opgaat - hulpverlening Is ter plaatse - En ik besef terwijl De vlammen zich aan Het wrak tegoed…

Je bent meestal zo erg aanwezig in mijn verbeelding van de avond laat wanneer ik de muizen hoor trippelen op de trap op weg naar de oude zolder dan blader ik in ons fotoboek hoe we samen liefde waren terwijl de muizen zich tegoed doen aan de kaas die er ligt zonder val ik ben nu sterk aan het vermageren om in ons samenzijn te blijven…

Herfst, muisjes komen er aan Zo vond ik in de garage een aangevreten banaan Ach lieve muisjes Ik gun het u best maar zet toch een valletje voor het gevalletje dat u zich tegoed doet aan de rest M'n kleindochtertje zag het en vroeg: Opa, wat doe je nu?…

. ------------------------------------------ uit: 'Wij hebben alles nog tegoed', 2001.…

virus is eindelijk overwonnen na een lange lockdown is het hunkeren naar verzet de zomerfeesten zijn weer begonnen in de parken zijn stoelen en tafeltjes gezet op een bebloemd podium wordt vrolijk gezongen tot plots een onweerswolk dreigt - is het opgelet kraampjes worden overdekt met wafels en beignets obers swingen door de menigte met' 'tegoed…

je stem was hoog doorzichtig in haar tonen een barst in zuiver glas vergruizelde je dromen de klanken werden donker door heimwee in je bloed valse sentimenten hebben nog een jarenlang tegoed je bouwde met de dagen een wereld van bestaan waarin je niet kon zingen je in overgaaf kon laten gaan je flat is opeens woning het uitzicht…

Dat heeft de waterspiegel van mij tegoed: respect, steeds stijgend met de jaren.…

Een poortwachter in grauw gemoed had eens te meer de klok geluid een rinse rat deed zich tegoed aan het bloed van onze tweede huid. Jouw moeder bleef verjaren, je kerfde diepe kringen in haar poreuze bast. Ach, ik ken al jouw bezwaren je stal haar gouden ringen maar droeg haar loden last.…

duizend en twee nachten duurt nu haar verdriet doelloze gedachten haar sprookje is het niet duizend en twee woorden gaven haar geen steun sombere akkoorden een bluesachtige deun duizend en twee dingen die zij niet meer zag slechts herinneringen aan een zwart omrande dag duizend en twee kussen heeft hij nog tegoed terwijl zij…