Alle inzendingen over terugblik

Dit jaar doet Van 't Hek de Oudejaars Week 1 van dit jaar is nog niet verstreken En toch wordt hierop reeds vooruitgekeken Temidden der berichten des gevaars Zo krijgt de terugblik nu alweer gestalte En huidig nieuws straks 'n 'oh ja'-gehalte…

Met stralen warmte geven in bundels helder zijn schijnen volop duurzaam voor een gegeven leven je bent niet alleen begin nu met licht te geven verrijk je met het schijnen al is het maar met kaarslicht probeer de zon te evenaren terugblik van een mens een liefde waard…

ik proef de tijd die langzaam verglijdt tot de smaak van vandaag wanneer ik bijt knarsen seconden heel even als eten een klein moment dat het nu tot verleden bestemt soms in gedachten blijft hangen met de nasmaak van verlangen een proeve naar meer met een terugblik in sfeer…

In een slaap die eerst Maar niet komen wil En daarna van geen wijken weet Komen vreemde dromen voorbij Van dingen die mij Over veertig jaar zullen Overkomen, Of zaken die mij meer dan Veertig jaar geleden Werden aangedaan - Vooruitzicht of terugblik, Wat maakt het uit, Zo lang mijn werkelijkheid Hiermee wordt geduid…

Zonder haat, terugblik op een onstuimige tijd, was mezelf helemaal kwijt. Uiteindelijk weer gevonden, zal mij nooit meer laten verwonden.…

het korte licht van donkere dagen lijkt in lange nachten te vervagen hoe somber ook de terugblik is om twaalf uur proosten jij en ik dan zullen vuren nieuwjaar laaien licht weer langere dagen draaien en in aarde zal de groei beginnen voorjaarsdromen bloeien diep van binnen…

De weg lijkt gelopen, gesmoord de terugblik naar het onstuimige begin in de schaduw van haar ogen brengt ze vermommingen aan.. maar de naakte waarheid spiegelt haar uitgelopen masker zonder twijfel of bedenking de andere kant kunnen zien kost geen enkele moeite, wel het geluk samen.. dat uit haar geknepen ogen valt met een traan.…

Al 43 jaar zijn wij een gelukkig paar Wij vonden de liefde met elkaar. De start van onze relatie was niet simpel Zeker niet geslaagd met vlag en wimpel. Vele hobbels hebben wij moeten nemen Iedereen zag in onze relatie problemen. Om ons heen werd van alles opgeworpen en gezegd Soms werden wij moedeloos van elke dag een gevecht. Uitgescholden…

Ik zag het gat van de Hallen waar ik ooit bijna een perzik jatte waar een hoer me aansprak als chéri waar ik geld moest lenen om thuis te komen pijn had in mijn voeten dorst mijn denken overheerste omdat ik zo nodig naar Parijs moest Vanwaar ik door kronkelende straten in een nachtelijke file terechtkwam en langzaam uit de stad vertrok…

Denkend aan Anja met een blik in haar hand En Bernhard die nu de boete niet meer betaald Aan Maja het meisje in een Bemmels weiland En de armoe die over Nederland neerdaalt Meelij met Friso, met z’n wijf van die lange En ook Margaretha houdt zo erg van haar man Maar, zegt Jan Peter, dat mag je niet zeggen Omdat de koningin zich niet verdedigen…

Voor me de schedel van grootvader van koperen hersendak voorzien met uitsparing voor sigaretten hij grijnst al veertig jaar Ernaast de baarmoeder van oma keurig in wekfles bewaard, daarin groeide mijn moeder: ei werd mens deze machine in sterk water gevat Als trofee de rechterarm van vader en de moederkoeken van de zussen eronder de foto…

dat ik ooit vertrekken zal en jij dan nog laat met de hond een rondje maakt, af en toe naar boven kijkt dat ik je pad dan met sterren bestrooi, als vanouds weer naast je loop en jij me nieuwsgierig vraagt of de hemel echt bestaat en ik daar ook gelukkig ben dat ik je dan vertel: de hemel mijn lief was hier op aarde had ik…

Ik gaf je een nieuw leven Maakte je schuldenvrij Jij wilde graag een toekomst In een huis ver weg met mij Het kostte me al mijn vrienden Mijn carrière was voorbij Slechts familie bleef mij trouw Ook al waren die niet blij En toch, de zorgen bleven Jouw kinderen stortten in Ik kon ze geen warmte geven Jij koos terecht voor je gezin Je wou…

Gezeten aan de dis Komen spijzen voorbij In overvloed, rijkelijk bedeeld Borden vol goede moed Hunkeren jeukende magen Naar verlossing in genade Drijven vier jaargetijden Op een bed van bier en wijn Verstrooit geluid in gordijnen Met verdwaalde woorden bedrukt Wisselt het licht van wacht Quattro stagioni, een erehaag Is er koffie…

heb het dichten nagelaten aan de zondvloed waarin woorden stroomden die met vrede en strijd de richting zochten, doch telkens verwezen zinnen naar het niets, het niets waar vreemde begrippen hun oorsprong vonden in een taal die ik slechts begreep genoeg, bastaard ge hebt genoeg geletterd, tijd is geen wapen maar een hebbeding die jij ter schrift…

wrak en grind van toen stuurloos, verward in mijn jeugd zonlicht, vals gekleurd-…

Ik kijk naar de stad, de wereld waar ik weg was – Het heeft geregend.…

liefde van je leven jezelf in karmische relatie weerloos in ontbloting in de weergaloze kosmos stralend in de essentie van wind weerspiegelend in idealen van kracht gestoffeerd in licht wat op goud lijkt reizend binnen de grenzen van geelpaars waarin de lege bladzijden van hun dagboeken gevuld worden met terugblikken…

Terugblik op een tijd geleden In een kwetsbaar wankel heden Verledens zijn verdreven Functies uit functies ontheven Vanaf gisteren is het mooi geweest Viering van een levensfeest Een scherpe blik, een gulle lach Vanaf morgen is er weer een dag!…

Toch nog even terugblikken naar toen en dan maar weer vooruit. We leven even onbedachtzaam verder. Het nieuwe jaar wordt alweer oud…

Om tot inzicht en terugblik te komen leren wat verschil en overeenkomst is ervaren wat tot wijsheid leidt. Nergens behoren, ergens verloren aanvoelen waar men wortelen kan bladeren en bloemen dragen.…

nog donkert niet de lucht de ondergaande zon schijnt alle schaapjes rood intense drukte van de dag neemt langzaam af de stille schemering draagt sporen nacht gewijde tijd in terugblik naar het volle licht een mijmering over de dagelijkse plicht in ontspanning rust de avond vol vermaak die in voldane moeheid wordt genoten…

na vijf jaar nu vaart een visserman voorbij hij draagt schoenen rond zijn nek en in zijn handen houdt hij slechts Latijn een grote paraplu verbergt de zon voor even, evenals de regen valt ze evengoed langszij het water schittert zijn kristallen glans als de pas geronnen terugblik op zijn ogenblauwe lach deze vijfde sterfdag bloeit…

waar aan verjaren nog een stoffig image kleeft is het bij jou altijd feest natuurlijk is er de terugblik op wat is geweest in een nostalgische caleidoscoop maar door je lach die nog straalt met jeugdige vitaliteit vergeet ieder die tijd kijkt in bewondering naar de souplesse waarmee jij je door het leven beweegt verbazing over…

dit jaar begint met overbekende én onnaspeurbare vragen heeft één grote terugblik een eeuw geleden was de reus der zeeschepen schitterend voltooid gereed voor zijn vertrek pracht en weelde daarbinnen riep rijke mensen voor een geweldige reis vol sprookjesgedachten de trots van de oceaan wachtte op groots beleven oogstte bewondering…

laten we wijn met herfst drinken schenk me een droom in tot de rand van trage wandeling en samen klinken van onlosmakelijk je hand laten we wijn met weemoed genieten een klein slokje op z'n tijd dat we september strooilicht zien en ons hart zich vult en reikt laten we wijn met terugblik proosten uit het rek van toen en samen van glimlach…

De grafsteen afgeschrobd mijn handen rood en koud de salie kort teruggesnoeid de bladeren neem ik straks naar huis voor de hete smoor van schapenvlees en u, pa u ligt hier goed en ik weet ook wel dat u ons mist daar in het Vagevuur, u kon slecht tegen eenzaamheid, u was het enige kind van opa en oma en gebleven in ons gezin van…

Een hele avond zo'n WK herdenken Tja, 't is oud nieuws. Maar daarom fijn vertrouwd Mijn generatie, die van retro houdt Keek vast massaal, want nostalgie blijft wenken Maar blijf ik hierin meegaan, gaat aan mij Het hedendaags bestaan geheel voorbij…

Er wordt weer heel wat achterom gekeken. Men kijkt vooral naar wat is misgegaan en wat men beter anders had gedaan. Dat helpt geen donder, zo is mij gebleken. Ook heb ik geen idee wat er gaat komen, dus heb ik me maar niets meer voorgenomen.…

terwijl ik door het raam naar binnen tuimel bekijk ik de aanblik vanuit 'n ander perspectief hetzelfde behang na al die jaren, de klok die oneindig door tikt toch heeft 'ie hier stilgestaan boven de schoorsteen hangt 't vergeelde schilderij nog even scheef waar de zeilboten nooit zijn aangekomen op hun bestemming, maar vast gezet…