Alle inzendingen over theater de Kunstgreep

500x dezelfde musical En 20.000 euro uitgegeven 't Is voor één fan al vijf jaar lang zijn leven 'n Intensieve studie, after all 'n Bron voor veel geschamper en geschater Zo'n diepte-investering in theater…

De slijterijen bleven aldoor open Musea, bookshops moesten lang op slot Ook zoo’s, theaters, biebs en zo: hoe zot! Er was heel vaak geen touw aan vast te knopen En morgen doen de sekswerkers weer zaken Dát heeft, denk ik, met pikorde te maken.…

Hoe ik me voel, Vraag je Maar de woorden Vind ik niet - Teken dan hoe Je je voelt, Zeg je - ik Pak een stift En teken op Jouw tekenvel Een met gaas Omgeven cel Met daarbuiten In V-vorm ontelbaar Vele meeuwen die Voor mij de vrijheid Verbeelden - jij Denkt buiten de box En uit mijn cel teken jij Een getraliede winkelkar…

De dood heeft hongerig de Palen uit de grond gevreten, Niet één die nog Is overgebleven - Stronken met dode bladeren, Aangevreten door vorst en zout, Zien zonder het te beseffen Nieuwe loten vol in het groen Opschieten uit het dode hout: Diep donkergroen Dat zich een weg baant Dwars door de dood, Er is geen geluid te horen,…

Het decor van ons theater. Zwarte brandmerken kwamen, schilferend vernis en was van kaarsen. Je kijkt naar dezelfde donkere hemel. En sterren. Ik zit aan dezelfde tafel, eet mijn bord. Wrijf mijn palmen over haar nerven. Het voelt aan als vertrouwd. Als iets dat er nog is.…

Misschien is het tijd, maar ik aarzel om te gaan – of ben ik er al?…

Het leven is als een film, poppenkast, of het theater met absurde gebeurtenissen, komedie en geweld waar elke situatie opgevoerd met onhandige acteurs een parodie wordt, of klucht, met onnozelheden en flaters Een 'echte' wereld bestaat uitsluitend in ieders eigen hoofd het is maar net wat en wie je naar behoefte gelooft…

Hij staat weer op de planken, die goeie ouwe Dorrestijn. Hij is daar treurig op zoek. Deze keer naar zijn einde. Of is het naar nieuwe zakken? Of zoekt hij naar een krans? Jij bent geen ouwe zak. Jij behoeft geen krans. Zelf ben jij ouwe wijn. Goeie, ouwe Dorrestijn!…

’t Was niet om zijn klassieke repertoire Al kan Freek zeker van een oeuvre reppen Waarmee hij iedereen haast dood kan meppen Het ging ook niet ècht om dat levensjaar Geen sprake van recyclen of verlengen Freek eer je juist om wat hij voort blijft brengen…

lange dunne man grijpt naar zijn eigen billen hoorde telefoon zijn handen dansen betasten zijn hele lijf waar is dat ding toch mager lijf beweegt totaal theater op straat geluid uit zijn zak voorbijganger lacht ontvangt schouwspel als geschenk lichtpunt van de dag…

De populaire jongleur verloor een hand maar bleef dromen dat zijn blote voeten zijn handen konden vervangen Nu oefent hij lange dagen zijn tenen in lenigheid in handstand op één hand ondertussen leurend met zijn nieuwe act Binnenkort de première op het pleintje in z’n straat want in het theater hoeven ze hem niet meer…

Geacht Publiek, vandaag in dit theater: De kaalslagshow van Rutte’s kabinet Weg dat toneel, dat elitair ballet Het PGB, de Zorg, de psychiater Het volk krijgt wat het wil, dat is vooral De Toppers en Jan Smit en Mióézikal !…

In het theater voelt hij zich bespied. Nog nooit heeft iemand hem betrapt, op het leggen van een ei. Een dorrevogel maakt depressief geluid, dat sommige mensen praten noemen. Vogelaars noemen het somber kraaien, dat soms op vrolijk zingen lijkt.…

je leerde snel en kwam al gauw in tel en klom tot buitensporig hoog niveau de claque-kliek kende slechts één woord: chapeau jouw val wordt voor die lieden dus een hel voor macht en geld ging jij echt UBER alles; gestraald in dit theater: nooit meer ‘stalles’…

In het theater binnen onze hoofden, treden ongekende gedachten op. Als acteurs spelen ze het spel, dat ons eigen leven is. Er staan mooie, rode stoelen klaar, maar het publiek is thuisgebleven. De acteurs zijn in paniek geraakt. Ik kijk naar wilde tonelen. De zaal is leeg. Ik zie dubbelzinnige rollen, om mijn aandacht strijden.…

Voor het kleine theater en het grote publiek. De bespeler van volkse sentimenten, Die ook de lach opwekt bij koningen en presidenten. Op handen gedragen door de kleine man Heeft hij de lach aan zijn broek hangen waar het kan. Leve de komiek klassiek! Van het witte doek en het t.v.-publiek.…

Leuke dingen doen, vanaf morgen naar Museum, Bioscoop, Theater bij Beautyfarm laten verzorgen maar doe het nu, niet later. In de zomer naar de kust op terrasjes aan het water en genieten heel bewust maar doe het nu, niet later.…

Je zit er maar mee op de achterste rij van je eigen theater. ----------------------- uit: 'Tot zover', 2002.…

een verzilverde vrijheid verbreed mijn bewustzijn in ademtochten wandel ik door het theater van het leven brengt mij stapjes dichterbij in wie ik ben het verwijst mij naar tijden waarin ik reis zoals de lentezon bloemknoppen doet ontluiken in fragiele schoonheid adem ik in weemoed langs de vensters van mijn ramen kijk met een verlangen…

En dat bloemetje krijgt van ons mondjesmaat zijn water, zo blijven wij een beetje warm in dit koude theater.…

Je zit er maar mee op de achterste rij van je eigen theater. ------------------------ uit: 'Tot zover', 2002.…

ADELE Mens die puur Theater bracht, zoals Het hoort, die als Geen ander het applaus Kon laten klinken Na weer een lied Dat snoeihard bij ons Binnen kwam - en toch Een kwetsbaar mens met Een ongekende podiumvrees, Die ondanks je bulderende lach Van pure angst zat te Sidderen voor je op moest, En je podiumwerk als dwangarbeid…

Sierlijk van oudsher nog met het toetsenbord droom ik bij elke zin verder het universum in een donker theater vol met glinsteringen is mijn ambiance met jou in herinnering.…

Maar nu de taal waarmee de mens het doen moet ik het maken het lichaam dat in zonlicht de kracht krijgt van honger en in de gebalde vuist van oorlog en liefde zichzelf afkluift zingend de taal het gratis theater van de ontkenning, levend en buiten de dodende stromende tijd die de ogen vertroebelt het kijken schoonspoelt. ---…

jij had de zeldzame performance van binnenkomende schuchterheid en een blijde vrijheid om de warme ontvangst bijna lijfelijk te voelen het gapen van deze kloven ben jij gelukkig nog niet te boven nog showt alles naturel als op het lijf geschreven de tegenwind die pittig waait voelt niet als blasé maar neemt wat kleine stukjes…

Net of er geen tijd meer is om de voorstelling uit te zitten: het voorgestelde gaat aan met een klap; snel als een schaduw van wolken over het gras beweegt het gedachte zich voort; in het blauw van Antarctica handhaaft de ozondrift zich; iemand denkt een man te zijn die sterft en dan ontwaakt. Hoe dan de haren mij op de armen werden bewogen…

‘Mijn gemakkelijke zetel staat potsierlijk klaar met open armen, vertrouwde binnenkant, een vleugje nostalgie. De bel barst zwartgallig, mijn licht dooft mijn hemel, de Lethe cirkelzwaddert rond mijn hoofd. Het enige wat ik doe is mezelf horen reutelen. Nasaal gonst en basaal bonst het’ –trombose of geweten?- ‘Er zijn geen wachtenden voor…

Poppenkastverhalen waar volwassenen zeker puur van balen, het grote en kleine pantomimesteekspel van personages uit ons leven gegrepen die wisselen. Verhalen verzameld van prinsessen die rijk dromen. Van op visite gaan, het mooie kasteel binnen komen. Met scenario’s van verkrijgbare poppenkastpoppen, komt men meestal al een heel eind door de straat…

Ik ben dol op theater sla lekker tien hoofddoeken om al wordt het warm of kil!…

De reis naar verzachting, ontkrachting van wat verhard, verward is een levenslange Aan de laatste 'reistafel' zit de dood gezellig aan, schept op, vraagt honderduit en glimlacht Je verwacht de terugreis maar nu blijkt het een enkele reis de dood schrijft je laatste vakantie-kaarten Je levensreis zit er op, voorbij gevlogen als…