inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 73.692):

Hoofdspelen

In het theater binnen onze hoofden,
treden ongekende gedachten op.
Als acteurs spelen ze het spel,
dat ons eigen leven is.

Er staan mooie, rode stoelen klaar,
maar het publiek is thuisgebleven.
De acteurs zijn in paniek geraakt.
Ik kijk naar wilde tonelen.
De zaal is leeg.

Ik zie dubbelzinnige rollen,
om mijn aandacht strijden.
Oerige gedrochten zijn het,
die uit de coulissen komen.
Ik zie mijn gekoesterd ego,
dat orde in de chaos schept.
Ik zie worstelen en ik faal.

Ik verlaat de lege zaal.
Het spel gaat door.
Ik kijk niet meer.
Ik zwijg.
Ik hoor.

In het theater van de natuur,
kijk ik met nieuwe ogen rond.
Hier zijn geen gedachten meer.
Buiten is wat werkelijk waar is.
De reservaten zijn hier overvol.

Buiten drijven wolken in de wind.
Hier vind ik wat ik altijd al zocht.
Eerlijke gedachten beleef ik hier,
die ik binnen in mijn volle hoofd,
nooit vond.


Zie ook: http://www.albertweijman.nl

Schrijver: Albert C M Weijman, 12 maart 2021


Geplaatst in de categorie: actualiteit

5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 82

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Max
Datum:
12 maart 2021
Applaus voor deze eenakter,
een solo-act op dicht-niveau
dit wachten op Godot
al klinkt het dan wat hol

Theater buiten: werkelijkheid
met andere ogen, openheid
de zalen zijn er vol...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)