Alle inzendingen over timide

Jij dromer van dromen Jij woordkunstenares Jij gevangen avonturier Laat jij je niet klein houden door mensen die jou alleen maar willen voor hun eigen genot Die niet durven delen en alleen kunnen geven wat niet van henzelf is Zoek mij niet op Want ik wil jou niet kwetsen met het fatsoen van gewone mensen Zoek mij niet op Want ik spreek een taal…

de gerijpte palm van mijn korte hand is als boezem van geschenken ze raken jou zonder te tasten of door afstandelijk wenken de slagen van het hart stemmen timide mijn vingers zij vertellen van een zachtmoedige rust en verdunnen je smart…

ik voel me besprongen genomen toen ik op knieën de laatste bollen in de grond pootte overweldigd onder timide aarzelend natuurlijk gezang een eerste vlinder fladdert voorbij en ik verbeeld me bedwelmende geuren ze heeft m’n gemoed al flink ingepakt nog voor ze er echt is … die heerlijke lente...…

Heel erg onhandig, bij de daad timide. De vraag rijst: is hij soms frigide? en hoe verdraagt zijn partner het? Hij mag er wonder boven wonder nog steeds in, Hoe lang nog? denkt hij vaak morbide want gaandeweg krijgt zij steeds minder zin.…

hij was een meester in het verleggen van verantwoordelijkheden die hij pas als laatste redmiddel naar voren bracht daarvoor speelde hij menselijke zwakheden tegen elkaar uit door ze alleen al te benoemen met een achteloos gebaar geknipt en geschoren kwamen zij timide onder het mes vandaan dachten een deal te hebben maar hij had…

geen uitbarsting van woede berusting bij oude Fuji timide rookpluimen een stille traan van magma de zoon van de keizer moest gaan bij het licht van de rijzende zon naar kolkende krater aan vreemde stroom een strelende voet veroorzaakt eruptie bescheiden glimlach en buiging van rijzende ster…

laat me schemeren in je heldere ogen die liefde stralen uit een warme blik nadat ragfijne regen van nooit geziene tranen langzaam is gaan klaren in een eerste lach waar je stem nog zacht en timide met emoties spreekt breekt de zon zijn duizend stralen zij verhalen van passie en begrip waarmee jij uit eigen hart de zorgen van anderen…

Wat is Leegte is Een geluid dat langzaam afsterft Een holle galm Een herinnering aan een geur Voortvluchtig en kort Een pijnlijke kramp In je bed, in het donker Een zachtjes geritsel Achter je ogen Een timide gezoem Dat uitgroeit tot een geraas In mijn hoofd, in mijn handen, Die sluiten om lucht Die snakken naar lucht Leegte…

Koestert de beker, kijkt me over de rand aan en zegt timide PROOST!…

argeloos gevonden woorden, wat gezet op rij tot regel wordt naamloos roepen ze een beeld op en weten dat ze met elkaar, samen zoveel sterker staan regels mooie woorden ingezet om wat te zeggen timide schuift een woordje op om mee te doen met meer vertellen, een beetje, lichtjes aangedaan één voor één een stapje verder samen naar een eenheid…

Vanwaar hij was gekomen weet ik tot op vandaag niet Ik zag enkel tranen stromen tranen, die hij biggelen liet Tranen boven zijn bierglas die hij uit eenzaamheid liet Zijn stem met versleten bas was gedrenkt in ’t verdriet Ruwe huid en kalende kop toonden het rauwe bestaan Handen als een kolenschop wreven timide door ’t traan Vanwaar…

ze komen weer een weekendje logeren en wat onwennig staan ze op z’n stoep met kinderfietsen, een timide groep hun moeder draagt een tas met schone kleren geen boeman zijn, een woning vol met troep wat maakt het uit, dat moet hij tolereren ze laten zich haast schaamteloos fêteren en leven op patat, kroket en snoep ze zijn weer thuis, verdwenen…

onstuimig was de eerste liefdesnacht het ledikant zou onvermoeibaar kraken de muren hoorden zwoele zuchten slaken je had m’n hoofd totaal op hol gebracht die nacht begon timide en zo zacht op een inviterend brandschoon laken maar niet veel later waren wij als draken en spuwden vlammen met een woeste kracht de mooie uren na het avondrood…

Slauerhoff de mooie regels willen maar niet vlotten wat letters dansen doelloos op m'n scherm de eerst timide vloeken worden ferm vergeet het toch, wat kan het je verrotten maar ik behoor nu eenmaal tot de zotten die ondanks zuchten, zwoegen en gekerm vertwijfeld wachten op die ene term de fraaie villa tussen al de krotten 'alleen in…

tussen loze duinen welt het water door moeder aarde voor het laatst gekust nog helder, van geen zorg en kwaad bewust een kalme stroom -timide, geen geklater- vervolgt zijn weg langs dromerige straten een pelgrim op zijn doelgerichte reis na Zorgvliet en een vredig oud paleis besluit hij om het daglicht te verlaten z'n diepe dal is nu volkomen…

Anderen praten heel timide laten terloops de waarheid vallen over hun helden serieus, of grappig over corpsballen Jij staat midden in het vuur, je schreeuwt "Ik lach alleen als jij lacht" Een vloek rust op mijn tong, maar zeg: "Ik beweeg alleen als jij beweegt" Je staat daar nu nog steeds, verkoold Ik heb niet eens geglimlacht Draaide…

Loopt zachtjes en timide naar Oma, heeft Opa pijn? Oma snapt het niet meteen, tot ze haar man ziet, met rode ogen... moeders en oma's weten wanneer het serieus is. Gelukkig.…

dikke droppen glanzen onberoerd op schouders capuchons timide dichtgesnoerd maar de kinderen hebben niets tegen deze grijs gedwaalde omgeving luidruchtig hollend verkennen ze de omgeving branie verspreidend naar alle kanten vertrouwd hangt de regen in hun mantels.…

En hij vroeg zich af of nu werkelijk iedereen de onmens in zijn timide gelaat kon aflezen.…

Een laatste stuiptrekking voordat je wordt bewaard als bruidsschat in het hart met de gave der liefde Je weegt soms wel wat zwaar en timide liggen de woorden tegen mijn lichaam aan Haast ademen we samen zingen, zweten, lachen om dingen die we laten We gaan de pijn verlaten op onbekend terrein Lichaamstaal als zoekende wederhelften…

Zijn grote bek maakt u timide. Want Taalleider Max moet zich manifesteren! Kritiek gaat hij handig uit de weg. Straks roepen wij allemaal 'Goed gedaan, jochie!' (Zeg dat maar tegen mij, klokkenluider K.Bladzij.) Redactie, snoei die Exoot fiks terug! Straks wordt uw site éen Iemandsland.…

Naakte vrouw, je staat timide onder de warme douche, terwijl ik naar je rondingen loer als een uitgehongerd roofdier. Naakte vrouw, je ligt als Eva onder je witte dekbed, talloze mannen dromen van de heterdaad, maar jij slaapt als Cleopatra na een lang en geurend bad vol strelingen.…

Mijn haar danst caleidoscopisch op de hoogglans van het licht als de wind mijn droefenis uiteen dwarrelt Ik scharrel vol verwachting rond in je timide wateren en strijk mijn hand over jouw zandkleurige dromen van ziltige verlangens en schaapachtige wolken We verdoen onze tijd met onuitgesproken liefde in een storm van verlegenheid waar blosjes…

Het tijdstip is aangebroken ik ga jou nu snel ontmoeten Ik rijd snel naar je toe trillend hart en koude voeten Ik stop vlak voor jouw huis stap zenuwachtig uit Ik loop snel naar je deur en tik zachtjes op de ruit Je doet de deur dan open vuurwerk in mijn hoofd Dat je zó mooi zou zijn had ík zelfs nooit geloofd Ik groet je beetje timide…

Ik heb je schrijfsels met veel gevoel gelezen en je hebt de Groene er zeker op vooruit geholpen, wees maar niet timide meer, want je mag er wezen, Sappho, ga maar stevig voort met je volle vulpen.…

Bovendien is het een knap staaltje zweefkunst in het open hemelgewelf waar ze door elkaar vliegt en niet in botsing komt met andere gevleugelde vrienden en vriendinnen terwijl haar bedeesde, timide of bleue aanwezigheid heus wel opvalt wanneer zij kust bereikt.…

haar restanten in sprekende beeldtaal schillen fantasie bij menigeen afpellen bij het zien van dat iele boompje met haar jonge twijgen zal je blik vaak snel naar de schoonheid van die oude getekende boom uitwijken haar bast is niet strak ongetekend kaal nee zij is een persoonlijkheid die ons toespreekt met haar schors noestig soms timide…

Een loopse eega en haar geile jonker, baron 'Prel-de-fleur', liggen tussen de witzijden lakens van 't luxe hotel 'Grandeur', spelen timide, met quatre mains, in mi be-mol en farce majeur, Nabuco's vrijheid, malicieus in pudeur, keurig kuis in mineur. Van opwinding besproeit hij haar te snel met zijn hete babeurre.…

Bovendien is het een knap staaltje zweefkunst in het open hemelgewelf waar ze door elkaar vliegt en niet in botsing komt met andere gevleugelde vrienden en vriendinnen terwijl haar bedeesde, timide of bleue aanwezigheid heus wel opvalt wanneer zij kust bereikt.…

Vaarwel, gedwee, timide, lelijk, potsierlijk, norsig Holland! Ik ga mijn naakte lichaam in de Spaanse zon verwarmen!…