Alle inzendingen over toekomst

De vergrijsde bibliothecaris liet zijn blik weiden langs de planken en hij pakte er een boekje uit wat hij zelf geschreven had. Hoofdschuddend om zijn overmoed van vroeger herkende hij zichzelf als een vergeten dichter en hij wist dat dichters vergeten worden als hun werk niet best is. Maar om in de herfst van zijn leven te erkennen dat…

Ik vroeg me af waar voor mij nog ergens ver misschien voorbij de vloek der zeven plagen een onontgonnen akker, een paard, een ploeg, een schuur met verse zaden stil en ongerept in de frêle ochtendzon te wachten lagen Enkel voor in geval ik dit hoofdstuk van mijn leven werkelijk afsluiten kon.…

Aan de oostelijke kim begint de dag weer vroeg te dagen, de zon in haar gestage klim laat traag de nacht vervagen en sterren en de maan verdwijnen in de morgenstond, het eerste vleugje hittegolf beroert de droge grond. De gloeiend gouden bol beweegt zich langs de hemelboog, gehoorzaam aan haar eigen tijd en gang kruipt zij omhoog en treitert…

Mijn glazen bol laat misschien Een glimp van de toekomst zien. Gelukkig is zo’n ding van glas stel dat het van iets anders was dan viel er niet veel te zien. In de toekomst kijken, Zal niet eenvoudig blijken.…

Gij spreekt van de toekomst zo zeker en stout, Gij zit daar met wangen die blaken. Helaas! en wellicht is het hout al gezaagd, Waaruit men uw doodkist zal maken!...…

Wat de toekomst je brengen gaat. Als al je opgespaarde hoop je verlaat. Wat enkel overblijft is onzekerheid en verdriet. Je verbergt het zo dat niemand dat ziet. Onzekerheden blijven malen in je hoofd Die toekomst waar je zo in had gelooft.…

Zie het bloed van mijn hart stromen in jouw ogen die zachtjes twinkelen in de zucht van de herfstwind die ons meewaait De bries die zachtjes fluistert van al onze geheimen de kou, die reeds al rilt in de verwachting van de toekomst die op ons staat te wachten…

Dolend land in tranerige mist, berustend onder vochtige dekens en zich nooit vergist. Een wachten met voortekens op een naakt valend bed, zo leeg gelegen, afgeschreven, slapers eruit gezet, alle vruchten weggegeven. Moet nu de kilte komen in koud grijze lucht, waarin onttroonde bomen met ijzige zucht hun bladeren ontnomen? Requiem…

Op een dag likken de straten hun gezichten schoon, ze verjagen de schimmen uit het verleden. Op zo’n dag wordt de morgen geschreven, leg ik mijn kleinste nerven bloot. Op die dag kus ik je zacht op wakker geworden lippen en doe mijn schaamrok af ----------------------…

Op weg naar de toekomst die ook morgen nog zal zijn. Die zich verenigt met duizend en een wensen. Die verborgen blijft zolang het leven er zal zijn. Die koestert een hoop zonder grenzen. Op weg naar de toekomst, zoals een trekvogel op zijn vlucht. Zoals een zoeken naar warmere oorden.…

Als ik mijn rug naar de toekomst keer, heb ik geen oog voor het zwarte gat dat ik vrees. Wandel ik langs succes en falen, langs vrienden, vreemden, vrouwen. Leeft mijn vader nog, geloof ik in verzoening en verlossing. Geloof ik in een toekomst.…

Ik voel me verschrikkelijk Ik voel me geweldig Ik denk aan de momenten Waar jij naast me ligt De momenten die nog komen zullen Ik voel dat ze hier zullen zijn In de toekomst, nabij of niet Toekomst, verlos mijn pijn Ik voel mijn hart Bonken in mijn borst Mijn hart dat verlangt Naar jouw warmte voor mijn vorst De warmte die ik draag…

toekomst ervaren met één enkele bloem die zijn exquise geur verspreidt een oeverloze grensoverschrijdende onvermijdelijke beleving welke mijn wereld compleet verandert niet langer verloren in de schaduw van een grijze wind maar midden vruchtbaar makend leven eindelijk Liefde vindt…

De toekomst ligt in Gods hand Hij heeft een heerlijke toekomst beloofd Aan allen die in Hem hebben geloofd Een gouden toekomst, in Gods Vaderland. Die blijde toekomst mogen we verwachten Om voor altijd bij God in de hemel te zijn In het licht van een stralende zonneschijn Die toekomst moet al ons leed verzachten.…

Ik wilde een taart bakken voor mijn verjaardag maar ik had geen toekomst meer. Ook in de winkel was het schap leeg, iemand mompelde dat hij niet wist of toekomst wel in het assortiment zou blijven. Op weg naar huis zag ik een meisje lopen, de handen vol morgen.…

Wat was is niet meer Miljarden Keren In de oneindigheid Gebeurt Dat de kosmos Een levens lichaam Aanraakt En hem tot in de eeuwigheid Vernietigt Historie Drijft in de eeuwigheid Wat is het dat in de toekomst Ons verblijdt…

Bij het sturen van de toekomst Was de postzegel vergeten Wij betalen nu de strafport En dat zullen we weten…

Op die toekomst mogen we vertrouwen In een wereld van vrede en heilgenot Waar we de lof mogen zingen van God En zijn heerlijkheid mogen aanschouwen.…

hij ligt voor je dus grijp ‘em met beide handen en laat ‘em niet meer los vlak de onnozelen uit en zij die niet deugen willen kleur de dageraad in de vorm van liefde overspoel de sjagerijnen waardoor vensters openvliegen gordijnen een ballet dansen op de maat van de wind bijna opgedroogde pennen weer vollopen met woorden voor dichterlijke…

De toekomst is er nog niet. Evenmin is het verleden nog tastbaar. Wij leven in het nu bij het voortgaan van de tijd. Gisteren veroudert snel en morgen ben ik nog niet kwijt. Nee ik ben een mens van het nu en sta met mijn rug naar de verleden tijd.…

Al zijn mijn zinnen en regels bescheiden, wil ik mij niet aan andere zaken wijden vloeit er wel van alles in ook mijn oren zelfs gedachten die mij niet toebehoren. Eens gaf het dagen vol met vreugde verhaalde ik over alles wat prachtig deugde was ik olijk vrolijk zelden moe sprak ik in stilte zelfs kamerplanten toe. Maar ook kwamen dagen…

Ik aarzel niet om je pijn te doen met de waarheid opdat je niet in de leugen zult hangen Terwijl ik nadenk voor het venster en het stof uit de kieren van het raamkozijn schrob Blijven staan door standpunten als het zwarte water golvend door de rioolbuis klotst Je hoort en ziet de mantel van 't verdriet nog steeds niet hangen om de…

er hangt toekomst in de lucht gesponnen in een zucht een web verleidelijkheid en schone schijn die vlieger gaat weer op duikelt soms of struikelt ik spin met zoete woorden lange koorden tot cocon trek met draden dood uit leven smul heel even spin de gaten dicht hang weer vlug toekomst in de lucht…

Nog zijn het schimmen en nevelslierten dunne draden die horizonten spinnen naar onbekende verten in een tijd nog sluimerend in cocon hier is nu, daar is later stemmen die zullen klinken leven dat zich een weg zal zoeken ongebonden en beweeglijk als water.…

Altijd zal het ergens hier zijn en vandaag en nu altijd ergens zee met eb en vloed golf over golf ergens nog nazomer eind oktober altijd een eeuw die zich verder boort in de tijd met de snelheid en de wissel van seizoenen altijd herinneringen aan iets en woorden om te zeggen Weet je nog, toen ergens wel een hand die door je haren strijkt…

Wat we doen en laten nu, bepaalt onze toekomst. Wanneer we durven leven, zoals water stromen gaat, wanneer we draaien, aan een kraan. Het verleden van onze verre toekomst, speelt zich hier en nu vandaag, voor onze geopende ogen af.…

Binnenkort is de boom de psychiater het bloembed het dagelijkse aftoetsen ersatz voor de buren over ’t weer en het verkeer in de buurt en hoelang het nog gaat duren de geruchten uit de nabijgelegen tuinen de uitgelezen kans om sociaal te wezen aan de politie aan te geven het vermoeden van een illegale familie bijeenkomst het…

met de zon op mijn rug stap ik over de brug in de nieuwe vallei naar de toekomst het onbekende pad de horizon voorbij…

mens zouden leiden naar natuur en wild en samen dan zag ik goede toekomst.…

Nog even, dan begint een kersvers jaar Dat tijd voortdurend doortikt, blijft een wonder Hoe lui er soms mee omgaan, is bijzonder Want kijk, straks staat regering weer mooi klaar En doet met quasinieuw elan haar best Op wat zij eerder grondig heeft verpest…