inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 57.407):

Toekomst?

Dolend land in tranerige mist,
berustend onder vochtige dekens
en zich nooit vergist.
Een wachten met voortekens

op een naakt valend bed,
zo leeg gelegen,
afgeschreven, slapers eruit gezet,
alle vruchten weggegeven.

Moet nu de kilte komen
in koud grijze lucht,
waarin onttroonde bomen

met ijzige zucht
hun bladeren ontnomen?
Requiem zonder vlucht.

Schrijver: Marcus Dehond, 19 oktober 2015


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 176

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)