Alle inzendingen over toekomst

Talrijk de dromen over de tuin in het bos vogels die de ochtend verslaan het bronstig kikkerlied egels melk drinkend uit de handpalm de zomer musicerend uit open deuren Ravel gespeeld door volwassen kindervingers en in de nacht de knarsende eik rillend van de boze toekomst --------------------------------- uit: 'Het depressionisme'…

In het ochtendlicht, daar prijkt een zee van pracht: Hun bloemblaadjes als strelingen zo zacht. De zoete geur van bloesems, zwevend in de lucht, En melodieën van fluitende vogels in vogelvlucht. Onder de ochtendzon wandelen we door de tulpenvelden, Waar toeristen uit alle hoeken van de wereld zich haasten. Tulpen strekken zich uit zover het…

een glazen bol kaarsen flakkerden door koude tocht een slanke hand met artistieke vingers verstrooide licht uit tal van ringen haar donkere stem legde mijn leven feilloos bloot hoewel ik weerstand bood zij slechtte de muren rond mijn hart het gelag dat ik betaalde in mijn bestaan duidde de plaats waar ik ontspoorde wissels die…

en stampt het kwade uit zich gaat daarna bevrijd weer op weg er is nu een antwoord op al je angsten weet nu, dat jullie alles droomden waarom willen jullie nu toch weg we gingen samen op reis, ik zing het lied kies voor het samenkomen jij en ik, er is geen afstand meer we zijn er klaar voor hand in hand, trek me naar je toe nu lopen we de toekomst…

gister herleeft in elke dag met telkens de vraag of ik ooit eens “morgen” als zuiver beleven mag iedere keer opnieuw plak ik de verscheurde krant om te zien of oud nieuws eens zal verjaren of het verleden een keer verzandt al was het maar dat zwarte inkt in een grijze tint op zou klaren als ik op mijn kussen de ogen…

huilen er nog wolven doorheen gewoelde kindertijd te vroeg onder slaap bedolven verloren ze met het bos de strijd het leven is begonnen wijze woeste regenvlagen langs ruiten lekend bezonnen wissen "de" stof uit de dagen de einder bestrandt gedachten van schepen tot drijvend wrakhout vanop schuimkoppen blijven ze wachten tot weer een…

ik weet niet wanneer het ijs gebroken is maar je verwarmt mijn hart na een kille start je woorden strelen met mijn vleugen mee de lichte kanten komen langzaam boven met verlegen ogen kijk ik naar jouw gezicht je betreedt het ongebaande pad omdat je weet hoe ik vroeger was samen zijn we opgestaan de rekening voldaan het verleden…

zijn uitgeputte lichaam in de hoek van de kamer een lege fles gesnurk gebroken glas achteloos op de grond dansende schaduwen op het erf een meisje in tranen niet begrijpend wat haar was overkomen waarom niet gegild? tot de dageraad kwam .. laat ieder met zijn eigen schaamte…

De volgende bladzijden van het boek zijn aaneen geplakt het is bijkans onmogelijk het komend hoofdstuk te beginnen Maar gedwongen blijven hangen in dit huidige gebeuren is ook geen optie Dus waag je de sprong in de onbekende schemer vanuit de schrale hoop dat de juiste draad weer op te pakken is.…

Nu je eindelijk jezelf binnenstebuiten hebt gekeerd het harde levensleerproces heeft je dat geleerd is mijn liefde voor jou nog meer gegroeid jouw ontwikkeling heeft me mateloos geboeid ik zie voor ons een toekomst met elan zoals alleen mijn lief verzorgen kan…

Op de dagen achtereen dat ik schreef vergat ik nooit mijn levend verleden in me dat me gevormd had en ik toch een zelfbewustzijn bezat in het heden waarin ik leerde van een ver verleden, waardoor ik niet had vermeden maar verder leefde in een toekomst.…

ze zit in het raamkozijn, amper zeventien jaar het dikke golvende haar beweegt zachtjes, oh zo zachtjes in de wind de zon kust haar jonge huid ze droomt haar leven spannend, waant zich de dochter van een Arabische prins zijn lieveling natuurlijk ze is nog ongerept maar voelt zich toch al zo vrouwelijk veel klasgenoten hebben al een vriendje…

Omsloten door haar huis maar verdwaald in zichzelf pijnigt een vrouw zich met een gestolen verwachting Geen hoop verloren is een toekomst waarin zijzelf een plaats had Nooit zal het dierbaar zijn Licht kan zuiveren, filteren net als de tijd Maar hier kan licht van dag noch tijd het Niets doen wijken Ze sluit de ogen en denkt in de…

De toekomst kunnen wij bijna voorspellen en straks neemt de technologie onze bezigheden over. Hoeven we alleen nog maar wat achterover te hellen en zitten wij achter de knoppen. Met behulp hiervan kunnen we dan vertellen wie wij zijn en wat bij ons past...…

Terwijl de toekomst zich steeds nauwer om hem sluit.…

over eeuwig en zacht rusten maar voor de overlevenden van de pijnlijke scheiding voelt het eeuwig maar niet zacht Doch al lijkt de pijn nog vers de bloemen zijn reeds lang verwelkt er bloeien nieuwe planten die hoop en warmte vragen Dicht daarom van lieverlee het zwarte gat van het verleden open de zware binnendeur naar een nieuwe toekomst…

Het is wolvenweer versleten en eenzaam hangen de daagse woorden in de ruimte ze spreken marteltaal de heuvel ligt er bloot bij een gulzig slagveld - dat levens en dromen wegvreet - verliest z'n laatste pluimen begraven in lange schaduwen zoek ik naar het serene nu elders thuis wordt met een huivering wordt de doodsklokken de taal…

vergeet mij niet ik moet mijn appels nog terugplukken mijn geest nog in de fles praten er zijn al zoveel seizoenen voorbijgegaan in nachten, uren, wachten, eten, drinken vergeet mij niet er komen herinneringen als echo's er liggen dagen in het verschiet…

De huivering gaat fluisterend door de toppen de mare gaat van tak tot naald hier verdween ze! al haar gratie, haar speelse beweeglijkheid is stilgezet, versteend en toegedekt als ijspegels hangen ze stijf en verkild in reflectie over de dekplaat van de watergroeve niets beweegt en elke tong is vastgeklonken met de ketens van het herinneren…

vliegt voorbij Gevoelens vervagen, van liefde, verdriet en haat De tijd vliegt Herinneringen vervagen, van geluk, verdriet, liefde en van haat De tijd vliegt het verleden vervaagt Over ons verleden hangt een dikke mistige waas We leven nu we leven vandaag het verleden is geweest en het heden is wat we leven de toekomst…

van binnen voel ik de pijn het had zo anders kunnen zijn. opeens was alles voorbij en jij en ik allebei vrij. jij ging verder alsof er niets was geweest voor mij is het leven nu geen feest. ik dacht dat we iets bijzonders hadden maar jij had al direct een ander bij de kladden kan dat dan al echt liefde zijn of doe je ook haar weer pijn? ik…

tenminste als men de voortekens leest ontdaan door de lege ruimten van de tijd nog onwetend waar de reis eindigt of begint, de toekomst ligt diep verborgen in zijn binnenste rolt de mens zijn eigen schaduw uit.…

Naar de toekomst van ons mensdom. Ten koste van...zichzelf! Langzaam, maar heel zeker. Zo groeit het inzicht. Vreedzaam en wijs. Nu...het nog niet te laat is.…

Wend naar me toe uw ogen zonder licht, Kleurloos en dof in kasse' als opgeborgen; Verschuwd in blikken die zich werend worgen In vrees voor àl wat in de toekomst ligt.…

Ik ben niet bang voor wat er zal gebeuren. Er zullen witte dieren door het veld gaan lopen en dat zal alles zijn. --------------------------------------------- uit: 'Lees maar lang en wees gelukkig', 2013.…

Een toekomst opbouwen die me een eigen bedrijf geeft. Liefde voor mezelf en niet zo maar aan een ander geven. Voor m'n eigen toekomst strijden. Eerst ik en dan de rest.…

zag geluk in ogen opgetogen in het huis van vandaag waar gisteren nooit een morgen meer verwachtte bloeiden lenteachtige gedachten het zomert en de oogst van liefde is nabij de vruchten zijn voor allebei…

komt er een dag waarop geen spijt meer klinkt geen treurigheid in onze stem in de woorden die we zeggen zoals: vroeger wij soms toch wanneer waartoe zoniet komt er een dag waarop we lachen om de dagen die nog voor ons liggen sprankelend vol stadsgeluiden dat we de dingen kunnen noemen bij hun namen en ze veranderen --------------…

per uur Blad verwordt tot zand Elementen laten zich horen Regen hagelt neer Wortels uit aarde getrokken Weergoden gaan tekeer 'De Goede Week' voor Pasen 'Witte Donderdag' 't laatste maal 'Goede Vrijdag' lijdensweg We kennen het verhaal Storm voor de stilte Lijden voor verrijzenis Afscheid van 't verleden 't Wonder dat de toekomst…

een verdachte heeft nog toekomst  het denken moet nog worden gedicht een gédachte is voltooid verleden tijd voor nu en altijd  een gedachte nog niet gedacht is nog te denken is een te denken niet als een poging tot het slaan van een brug over een stroom? maar over welke stroom? of stromen?…