Alle inzendingen over toekomst

In vers gras vrijen om later veel later in de dood nog even na te geuren als hooi --------------------------------- uit: 'Kiskassend gedicht', 1996.…

teruggaan naar het punt waarna ik dwaalde kan niet meer, die dag is verstreken en nieuw zaad schiet in de nacht ik loop langs oude bomen met gedachten als slingers verstrikt in takken na een feest dat anders uitpakt dan verwacht trek de lijnen mee naar morgen steek mijn pen in de vervaalde vlaggen waarop gisteren zijn kleuren bracht…

gegaan heb de beschaving ontdaan van laagjes vernis verhalen geschoond doeken uit lijsten gehaald zonder retouche waarheid bepaald in legenden en sagen de echte vragen over angst en doodgaan gesteld er is veel verteld van vader op zoon met ervaring en leven als loon kom ik wijs u de weg in de talen van vroeger is verleden en toekomst…

Mijn masker is afgezet Ik heb een nieuwe stap in de goede richting gezet Ik zal vechten tot het eind Dat masker was slechts een teint…

anders was ik wel geboren in wat men toekomst noemt richten moet voldoende zijn vanuit de kern van het bestaan.…

stel je zou zelf kunnen kiezen wat te stoppen in 't verschiet zelf bepalen wat er in komt en bovenal wat niet vooraf al bepalen hoe je levensloop zal zijn geen verdriet geen tegenslagen geen ziekte en geen pijn geen fout om van te leren geen keuze meer verkeerd weg met zorgen weg met twijfel weg met alles wat je deert weg met…

De wereld, zoals onze geest die kent ligt in de schoot van toekomst en verleden het onvergankelijke toegewend, dat zich voltrekt in haar verganklijkheden. Al wat zij voortbrengt heeft zich opgericht vanuit een aanvang, in zichzelf gevonden, en breidt zich uit en bloeit onder het licht, - en gaat dan in zichzelve weer te gronde.…

We blijken tijdelijke versierselen op het pad van de tijden elke streling van ijle luchten iedere zucht, zelfs van verlichting beroert en beweegt ons Het verblijf tegen de steeds wazige achtergrond is een sobere ankerplaats een lichte trilling slaat ons op drift elke dag een gevaarvolle kust zonder markering Voor even een sieraad…

Om de zoveel tijd verdwaal ik aan zee geheel bewust een oneindige blik sombere dagdromen maken hun entree opvallend dat ik daar niet meer van schrik Golven deinzen nergens voor terug oneindig vertellen ze elk een verhaal avondwolken slaan een hemelse brug de zon spreekt bijna horizontaal Ik heb mijn gedachten in zee gestrooid zoals…

Ik zweef in alle oprechtheid op mijn doel van de waarheid af geen verlangen en geen spijt om datgene wat ik jou ooit gaf De eerlijkheid was in zwaar weer mistig en stormachtig tegelijk buien van leugens gingen tekeer depressief in een donker hemelrijk Met heldere woorden klaart het op flinterdun maar met integriteit het leven waar ik nu…

Goênacht, vaarwel! want ik moet gaan, Vaarwel en reik mij nog de hand; Een vreemdeling bood me in 't Zuiden aan, Wat ik niet vond in 't Vaderland; Wanneer ik u voorheen verliet, Dan was 't: "Ge ziet mij spoedig weer!" Thans luidt de groet, die ik u bied: "Vaarwel, zo 'k nimmer wederkeer." Goênacht, vaarwel! - Goênacht, vaarwel! -…

Zoals de zon een maan beziet zo kijk ik naar de verleden tijd Tijd, die alsmaar verder schiet en elk mens naar ‘t einde leidt Zoals de stilte ‘t kabaal beziet zo bekijk ik de mens rond mij Elkeen die God in de steek liet als dank voor liefde en medelij Zoals God onze wereld beziet zo kijk ik door de microscoop Een wilde kluwen vol verdriet…

Want de toekomst is te oud, te koop, ongrijpbaar en te veel een leugen die geen dromen meer zwanger maakt.…

stilstaan bij de beelden van toen, roepen ze nog altijd kippenvel op gaten die geslagen zijn in New York, mensenlevens is het gemis duidelijk voelbaar verenigen liefdevolle handen in de hoop de weg naar tolerantie te slechten…

Ik kreeg net uit de toekomst dit bericht: “Jouw snelsonnet Marcèl, is zeer gedegen En niemand gaf jou lager dan een negen”.…

Ruimte in golven eindeloos en roep van blanke vogels vrijheid tot verre horizon wind als onzichtbare streling geen grens die bindt aan herinneringen vrij naar de kim in hoopvol streven volgt op afstand verleden mee gedachten gelijk woorden verborgen in vreugdvol gevoel het oog gericht op toekomstig doel.…

Ze fluit een eigen lied, niet meer de versjes van ‘t verleden Echt trots tsjilpen wil nog niet; ‘t gezang zoals zij vroeger deden… Ze denkt dapper aan de deuntjes maar een enkele aanhef laat haar breken, Wie zal haar in haar poging steunen; zo lang eenzaam opzij gekeken… Achterlaten ís het leven, sla stoutmoedig je vleugeltjes uit Je kunt…

als onbegrip op prooien jaagt; bezie een toekomst vol van zorgen waar mogelijk dient van 't verleden geleerd; een stem van verzet en de trend wordt gekeerd!…

ontwaak uit onbewuste slaap verlaat de goud vergulde toren vervang de huid waarin je staat grijp de horens die zich tonen vergeef de fouten met herinnering geen mens leende ter verwoesting sta op, doe, richt je op morgen speel de melodie van’t nieuwe doen vang het licht in beide ogen rol het deeg van goed fatsoen bouw de brug zonder…

De toekomst schijnt zo duister, zo onbereikbaar. Of ben soms ik het, die onbereikbaar is? Wat moet ik nog alles verzinnen, om mij zelfs te beminnen?…

het levenslied vertelt al heel lang ervaringen voor hun eigen belang soms overstemt geroezemoes zijn gezang men ziet niet het verborgen belang men is niet geïnteresseerd begrijpt niet dat men er van leert misschien is het tij te keren en kan men zich tegen onheilen weren het verleden en traditie zijn verbonden zodat zij de toekomst…

de tijd is in ontstaan heel diep gegaan van golfje naar deeltje molecuul tot cel en winnaar in de eindigheid van het menselijk spel zij geeft de wereldwonderen van ouders als nalatenschap presenteert de schat van heden wij hebben die tijden stil gezet hun erfenis gered uit het verleden opdat zij zullen stralen en leidraad mogen…

kon ik maar bepleiten dat mijn stem voor eeuwig de raadgever van mijn hart zou zijn of dat ik de trots van het verlangen ontvouw in wijze keuzes, niet van jaloezie maar afgeweken van de stille wens dat de dood mag spreken wanneer mijn zaailingen zich hebben gekruist met de toekomst ver vanaf het heden…

Naar het nu en de toekomst, verdergaan zonder te vergeten en herinneringen te bewaren. Te genieten van een nieuwe zonsopkomst, om onbezorgdheid en geluk opnieuw te mogen ervaren.…

Ik ben een gelezen boek Een boek met een versleten kaft De binnenkant is iets verkreukeld En de punten zijn wat afgestompt Ik ben jaren dicht gebleven Totdat ik jouw uitgave zag Een boek net als ik Maar met een slot eromheen Ik gooide mijzelf open Vertelde over elk hoofdstuk Elke alinea, elke zin en ieder woord Ik bracht het met alle…

Toont kracht en standvastigheid in de toekomst.…

Laat het verleden gaan Geef jezelf ruim baan Het slot dat ben jij Maak jezelf nu vrij De sleutel zit van binnen Om je nieuwe leven te beginnen…

Als je levenspartner koud en kil overkomt je niet meer echt oprecht en innig verwarmt bekruipt besloten de gedachte van de dood en een nieuw leven in je afgekoelde bestaan Die gedachtes zijn geen enkel mens vreemd ze worden niet gewenst, niet verwacht ze blijken zo ongewoon vanzelfsprekend omdat gedachtes moeilijk te sturen zijn En die gedachtes…

de wind van vroeger blies met bolle wangen uit een rond gezicht nu waait ze lieflijk langs jouw handen dwarrelt speels en ongericht net als het licht dat sterretjes vonkte uit ondeugende ogen jeugdig ongeremd nu laat je schalks en ongetemd je lichten schijnen jij kon kraaien van plezier een octaafje hoger dan de kinderen van…

Het onweer komt snel dichterbij verlicht de schimmen aan de overzijde de donder knettert even oorverdovend het weerlicht verblindt mijn beide ogen en alles herhaalt zich nu ze zijn gesloten Dan zwakt het spektakel langzaam af vreemd genoeg is het nog steeds droog langzaamaan wordt het weer stiller ik kan weer kijken en ik luister Van over…