Netgedichten

netgedicht (nr. 51.417):

Misschien

Omsloten door haar huis
maar verdwaald in zichzelf
pijnigt een vrouw
zich met een gestolen verwachting

Geen hoop
verloren is een toekomst
waarin zijzelf een plaats had
Nooit zal het dierbaar zijn

Licht kan zuiveren, filteren
net als de tijd
Maar hier kan licht van dag noch tijd
het Niets doen wijken

Ze sluit de ogen
en denkt in de verte
zover als eigenlijk niet kan
dat vergetelheid vrede brengt

Misschien