126 resultaten.
Nog danst haar stem
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 159 waar ogen
iets doven in
het late middaguur
ondersteunen
handen en armen vlammend
haar geestdriftig vuur
ondanks het verstrakken
van lijnen in het gezicht
blijft haar uitdrukking lief en licht
in haar bevallig gaan is een
zekere traagheid ontstaan
die ruimte geeft aan een lach
waar vroeger kracht
en alertheid was
is tedere broosheid…
Het roestige weerbarstig zijn
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 95 er zit traagheid in de tijd
het roestige weerbarstig zijn
kraakt en piept een
al reeds lang vervlogen lied
niets gaat meer gesmeerd
norm en waarden worden
vluchtig aangeleerd
in honger naar succes
stress en haast
jagen op seconden in
het krakkemikkige contact
op oog en hand wordt niet gewacht
pas als het opwinden is afgelopen
omdat…
Nu
gedicht
2.0 met 19 stemmen 13.162 Nu moeten wij aan veel meer traagheid wennen,
aan liefde die verdween en aan wat nog resteert
aan teerheid in wat najaarslucht en geur van dennen
en aan hoe-het-kon-zijn-gedachten die je nooit verleert.…
Op vergeten wegen wandelen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 162 Je houdt stil, hurkt en ziet
dat zonder bestek of zichtbaar plan
een stroom vormen van verbazing bouwt
je vraagt om traagheid
om te ontdekken welk spel het water speelt
een draaikolk als antwoord
lang zoek je naar de hand van de meester
die uit druppels beelden houwt
je voegt tranen toe
ongebruikt vloeien ze derwaarts
dan keer je de maalstroom…
Fugalied
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 184 Wat gisteren gebeurde komt nu weer:
het zoeken naar geluk, de moeheid en
de traagheid, ook de klachten,
naast dankbaarheid die alles kan verzachten.
Wat gisteren gebeurde komt nu weer:
en toch is alles anders, hoger, lager
of ook gewoon anders gezien, gehoord.
Het groot mysterie blijft verrassen.…
duindromend in vergetelheid
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 396 weg van bomen die
steeds dikker worden
bladeren die het blauw
groenwaaien in de lucht
van wortels waarvoor
stenen zijn gevlucht
jarenlange traagheid
die ze plet in grondverzet
van dichte ramen met
hun blinde ogen in
beton dat rotter wordt
door oxiderend leven
van dagen die als zand
hun levens slijten in
woestijnen van de…
die het blauw groenwaaien
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 2.279 weg van bomen die
steeds dikker worden
bladeren die het blauw
groenwaaien in de lucht
van wortels waarvoor
stenen zijn gevlucht
jarenlange traagheid
die ze plet in hun verzet
van dichte ramen met
hun blinde ogen in
beton dat rotter wordt
door oxiderend leven
van dagen die als zand
hun levens slijten in
woestijnen van de tijd…
Thuis
netgedicht
3.0 met 60 stemmen 37 rustig leken
de dagen
voorbij
te glijden
door een
zachte traagheid
scherpten kanten
geen pijn
het moet
of hoort zo
te zijn zonder
irritaties
maar het
discontinue
van de waarheid
geeft onzekerheid
in navraag en
herhaling met
handenvol
twijfels steeds
het ontbreken
van verbindingen
vergroot het gevoel
van alleen…
[ Af en toe een boot ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 26 Af en toe een boot,
een auto, de bezorger --
De stad is verdorpt.…
Oeverbank
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 182 Traag stroomt het water deze zomermorgen
droogte hogerop heeft de rivier zijn kracht ontnomen
en zoekt in het ondiepe, resten van verloren krachten.
Laag vliegt een zwaluw over 't water wat duidt op regen
een vis met lef, hapt naar de zelfde prooi
wie zal het zijn die nipt de smaak van 't vliegje miste?
Nu scherper aangevlogen over het rimpelloze…
[ Van iets onverwachts ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 25 Van iets onverwachts
schrik ik nooit, ik reageer --
gewoon te langzaam.…
Smiley uit Brussel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 27 Ik raap planten van de straat en vertraag
Zorgzaam met aarde, schaar en watten
Ik vertraag en kook, voor hem, en met hem
vertraagt al het andere. Ik doe niet veel
Eerst moedwillig, dagelijkse oefeningen
en meditatie, mijn lichaam vroeg erom
Aandacht
Esther bestreek mijn huid, hij streelt
die, hij vangt mijn navelpluis
Gek doen, flauwe grappen…
Lome traagheid der dagen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 372 In lome tred tikt traagheid door de dagen
lobbig liggen de uren onder de zon
verdampen en vervliegen tot zuchten
in dit magische moment van ‘nu’
in de nacht flonkeren sterren
vanuit een steeds verder schijnend firmament
de koele bries draagt duisternis ongezien
tot de grens van het ochtendgloren
vogels jubelen de morgen toe
overtreden…
lof der traagheid (voor H.H.)
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 296 mesje krabt hij een laagje van de verf weg
de poes op een keukenstoel tilt traag één ooglid op
hij struint wat door de tuin en kijkt
naar een boom, de gevel, de lucht
de zintuigen geopend als brede deuren
hij onderzoekt intens de dingen
het gunstige ogenblik laat zich niet afdwingen
de liefde komt met langzame stap
de tred van de traagheid…
liefste
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 2.062 liefste je bent liever
als je lacht je bent veel
mooier dan ik dacht
en ik,
zit hier maar foto te staren
zo ben je dichterbij
en dwaalt er weer
een uur voorbij
liefste er zijn nachten
van duisternis
met een hoofd vol wildernis
waarin de tijd
in traagheid fluistert
zie de sterren urenlang
glinsterend op je wang
liefste er zwemmen…
Niets kleurt grijzer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 94 als door eenzaamheid opgeslokt
tikt de tijd in z'n traagheid eindeloos voort
niets kleurt grijzer dan vroeger
waarin alles (zogenaamd) beter was
de oudheid verstart
zodat de klaagzang harder klinkt
dan te voor, nochtans kleurt de natuur
haar seizoenen als vele eeuwen geleden
klonk de klaagzang toen zachter
of is dat inherent aan 't mensdom…
AAN DE POEZY.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 959 Met traagheid klopt mijn smachtend hart,
wanneer gij 't opgeeft aan de smart
van een ondichterlijke wereld!
Mijn hoofd hangt moedloos op mijn borst,
terwijl ik naar de dauwdrop dorst,
die, waar gij treedt, de dorre grond beperelt!
Keer weder, en begeef mij niet,
maar onderhoud dat hemels leven,
dat zich ontwikkelt uit het lied.…
zen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 370 ik hou van Oosters
van de traagheid van tai chi
van frêle geisha's en draken die geluk brengen
van sumo, ikebana en origami
ganesh vind ik een leuke god
boeddha mag er wezen
en ook Confucius
en de dalai lama
en uiteraard
gelakte eend
gewokte kikkerbillen
en dan nog bami en nasi
en sushi en sashimi
hopen kroepoek
zelfs komboecha als…
schrijven
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 82 van huis naar straat
naar goot gewaaid
bibberende hanenpoten die
de leegte moesten veroveren
een scheef getrokken streep
onder de naam van de stad
wat wilde je meedelen
vragen vertellen toen je
je handen openden om te schrijven
is je brief in een
vergeten la beland
werd ie gelezen
opgeborgen verscheurd
voel je weleens de traagheid…
Zomer in november
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 166 De stilte blijft
de lome traagheid
van zomerdagen lang geleden.
De zomer rekt zich uit
tot in november.…
bier is langs nachten gegaan
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 321 rotsen kleuren tijd
water overvalt de traagheid
van ravijnen winden dichten
kloven met het stof uit boven
gevleugeld zijn verhalen
die als holen grijnzen
in de torenhoge bergwand
hun holten zijn bemand
ze verwoorden God en leren
over dwazen die azen op
macht vertellen over vrouwen
die met kinderen zijn omgebracht…
ze verwoorden God en leren
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 614 rotsen kleuren tijd
water overvalt de traagheid
van ravijnen, winden dichten
kloven met het stof uit boven
gevleugeld zijn verhalen
die als holen grijnzen
in de torenhoge bergwand
hun holten zijn bemand
ze verwoorden God en leren
over dwazen die azen op
macht, vertellen over vrouwen
die met kinderen zijn omgebracht
ze verweven…
kroegtijger.
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 585 En als hij
er een aantal op heeft
wordt hij aanvallend
en na verloop van tijd
moe, zakt achter z'n
eigen armen op de kruk
in slaap, en droomt van
traagheid en zin. (soms
droomt hij dat hij valt
en wordt wakker op
de grond). Soms wordt
hij opgehesen en naar
huis gebracht...-…
Het vuur valt niet zo vlug te doven
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 254 Het vuur valt niet zo vlug te doven,
het sluimert verder ongezien
en komt de traagheid weer te boven
en ook de boosheid ooit misschien.
Het blijft als vonkje licht verspreiden
en dapper ademt het bij nacht.…
Het vuur valt niet zo vlug te doven
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 169 Het vuur valt niet zo vlug te doven,
het sluimert verder ongezien
en komt de traagheid weer te boven
en ook de boosheid ooit misschien.
Het blijft als vonkje licht verspreiden
en dapper ademt het bij nacht.…
Tijd
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 695 .'
nergens lees je 'er zal eens zijn'
Tijd en wat ze meevoert is ongrijpbaar
een klok die tikt, nooit liegt
de factor tijd, de onmetelijke traagheid
probeer haar niet op te jutten
dat heeft geen zin!
het is slechts de herinnering aan tijd
die vervliegt…
kon ik mijn lichaam kraken
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 842 ik schoof donkere wolken uit de lucht
en liet de aarde zo maar achter mij
voor anderen een redeloze vlucht
ontsnappend voelde ik me hemels vrij
ik vleugelde oneindig in gedachten
expandeerde traagheid tot de lichtlimiet
zag de levens terug van mijn geslachten
ontwaarde God op elementair gebied
Zijn raken deed mijn schuldgevoel ontwaken…
Nootdorp
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.067 dorpsstraat is gevuld met nieuwe klanken
de bakker en de slager werden banken
verdwenen is de oude draverij
er rijdt een stalen monster door de wei
met schreeuwerige teksten op de flanken
we moeten nu een nieuwe geest bedanken
hij zorgde voor het keren van het tij
een laatste weidevogel krijst vaarwel
de meidoorn is een stille dood gestorven
de traagheid…
Het apocalyptisch lijden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 121 eindelijk weer
een snijdende wind
sneeuw die
steeds hoger klimt
hechtend aan huis en haard
zelfs voordeuren niet spaart
glitters in een
aardedonker buiten
de greep van vorst
op beslagen ruiten
het krakend passeren van
hen die kou moeten trotseren
warm knettert
het vuur in uren
die in stroperige
traagheid verlopen
scherts en lach…
Tijd
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 561 .'
nergens lees je 'er zal eens zijn'
Tijd en wat ze meevoert is ongrijpbaar
een klok die tikt, nooit liegt
de factor tijd
de onmetelijke traagheid
probeer haar niet op te jutten
dat heeft geen zin!
het is slechts de herinnering aan (een) tijd
die vervliegt
Jan Moritoen…