Alle inzendingen over tranen OR druppels OR deken

Mijn hoofd kapsel ik in kraakbeen van wraak En met stutten van lach recht ik mijn rug Mijn keel wordt gesmoord door een deken van zwijgen Mijn hart heeft een slotgracht van tranen…

glijdend naar beneden een druppel pijn en verdriet ik wil het wegvegen maar kan het niet ik laat het lopen, laat het gaan mijn traan…

Langs m'n neus, richting m'n lip mijn tong likte de zoute druppel echter was 't met die ene nog niet gedaan 'n waterval kwam eraan. Wat begon bij m'n ooghoek stopte niet op tijd voor m'n zakdoek en zo slikte en likte ik m'n zoute zee op.…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

de druppels de druppels die jij ons liet – van druilige buien mistig grauw en grijs – van klaterend gelach gul en welgemeend – van zeeën die jij bevoer heinde en ver – van overwonnen stormen zwart en dreigend – van gehuilde tranen om verdriet of geluk – van het kabbelend genieten stil en intens de druppels de druppels die jij ons liet…

de b r o e d e r. 'k Weet niet, wat wij hier toch doen? Foei, het strijdt met ons fatsoen, In een Gasthuis rond te dwalen. Nauwlijks kan ik adem halen! Hemel! welk een nare lucht! Wat voor genoegen, Geeft u dat zwoegen Dat gekerm, geklaag, gezucht? de z u s t e r. Broeder, kent gij 't heil nog niet Dat ons 't mededogen…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

het regent buiten de nacht huilt de druppels glijden langs de ruiten als tranen gedreven door de wind de nacht is blind ze ziet haar eigen tranen niet de wind zucht en zingt haar mooiste lied…

een wonder is geschied de verglaasde ogen van Maria nee, zij huilen niet geen traan of druppel bloed mirakels! het is de sanseveria die wenen moet…

Druppels dik als tranen Slaan met kracht van steen Kringen in groen water, Die ronden en botsen Tot de kracht ontbreekt.…

de natuur huilde vrijdag in Antwerpen de druppels liepen als tranen over ons heen kinderen en ouderparen iemand alleen onverstoord druppels liepen over onze huid zwart wit groen blauw roze oranje over onze wangen liep geen traan meer gestold hoe schoon was die dag als kind liep ik gelukkig door de regen mijn ontstelde ouders…

Een druppel als een traan die zwaartekracht niet trotseert langzaam glijdt in de kille nacht zich bezeerd aan een strijd uiteindelijk leert verder gaan zichzelf bevrijdt…

De tranen die zich een weg baanden langs m'n kin en verder neer droogden onderweg zodat ik telkens weer dankbaar omhoog keek. Ze kuste m'n hoofd, wangen en kin 't was de wind, die: de tranen opving.…

Wanneer het huilen minder wordt, de tranen ook zegt ze stomverbaasd, je hebt gelijk de druk verdwijnt, de hoofdpijn ook ik ben nu alleen maar zo vreselijk moe! We helpen haar, brengen haar naar bed vragen of ze wil dat we blijven maar zegt ze, nee dat hoeft niet, want je bent hier toch zo, als ik je bel?…

Tranen Huil van verdriet. Mijn tranen voel ik langs de wangen lichtjes, naar beneden rollen. Momenten van herinneringen komen terug in mijn gedachten. De druppels zijn tastbaar. Herinneringen blijven voor eeuwig. Fotograaf onbekend…

Een druppel regen Loopt langs het raam naar beneden Een traan baant een weg Over een wang Een hart gebroken van verdriet Omdat het werd verlaten…

ben ik de druppel in een regenbui het blaadje dat dwarrelt op de wind een spelend kind dat zand het einde vindt ik voel hun eenheid in bestaan het samen gaan in tal van vormen om zo leven zijn gestalte te geven waar harmonie als warme deken de scherpe kantjes laat verdwijnen van donkere schaduw als zon te fel gaat schijnen…

Dikke druppels spatten uiteen. Waar ga ik heen..? Ik verlies zicht. De deken van regen zo dicht. Even verroer ik mij niet. Wacht ik tot jij mij ziet. De regen, de wolken, het duister. Ik luister… Je vingers haken zich in die van mij. Je bent dichtbij. Maar toch, zo ver weg. Dat ik niks zeg……

Op de stalen muur huizen torenhoge tranen, druppel voor druppel, ingeblikt op het grijze vlak van verdriet. In de verte golven dromen aan een buigende horizon van het blakende heuvelland. De schoorsteen rookt, de waakvlam brandt en de hoop rijst dat jij dat binnenkort weer ziet.…

Mijn lief! mijn lief! staat u mijn wijs van leven, (Zijt gij zo veranderd?) nu in het geheel niet aan? Zeg mij, wat tekens zal ik u toch geven, Dat mijn geluk niet slechts bestaat in waan? Gij mij verlaten? Heb ik dat te vrezen? Omdat ik op het land Gestadiglijk moet wezen? Geef mij uw hand, Mijn lief, geef mij uw hand, geef mij…

Een schijnbaar vlammend vuur van passie, Koud van diepbedroefde trots, Tranen biggelend door brandend verlangen, IJskoud vallend op de dorre aarde, Tot as verworden onder een warme deken...…

Zacht, stug, hardnekkig Weigert hij al weken Mijn lichaamslijn te volgen En alles te bedekken Zou de deken zich herinneren Hoe wij met schaduw silhouetten De muren deden blozen Zou de deken haar dan missen En zachtjes protesteren Of heeft mijn lieve moeder Toch te heet gewassen…

de zon gaat onder door donzen randen herfstkleuren vlammen en doven in stille bossen nu is de nacht onze deken van fluweel we hebben een wereld waarin we liefhebben en die niemand ons afneemt…

Ik wikkel deze avond in een deken en draag hem naar een tuin. Niet naar de jouwe, Lief (gemakzucht is voor een gedicht wat noorderlicht voor remslaap is). Maar naar een tuin die aan de jouwe grenst, zo tergend dicht dat jij nooit zeker weten kan of ik mij van adres vergiste of met opzet fout geleverd heb uit kleine, zachte wraak.…

Er wordt om elk risico te mijden Een snelheidsdeken op de weg gelegd Terwijl het kabinet ons had gezegd Dat we wel 130 mochten rijden Dit vind ik weer ontzettend van de softe Dus houd ik Rutte strak aan zijn belofte. Er mag vandaag op de snelwegen niet harder dan 50 km per uur worden gereden. Rijkswaterstaat heeft over de matrixborden een…

Ik denk aan jouw lichaam en waan mij onder een deken ‘s nachts met jouw warmte zonder een woord te spreken Mijn handen verkennen zonder enige vorm van dwang oh, je moest eens weten hoeveel ik naar jou verlang Mijn lippen zoeken de jouwe jij zorgt dat ik ze niet mis jou te zoenen werkt verslavend en ik voel dat het wederzijds is...…

Daar sta je dan: de toga moet nu uit Geteld, gewogen en te licht bevonden Geschrapt van het tableau door zware zonden Infaam en tevens een abject besluit Zeg Bram...heb je het al eens zo bekeken Je slaapt misschien veel beter zonder deken…

Wat zou ik graag een deken zijn om jou, zo mijn warmte te geven je te laten vernemen wat ik voel 'n zonnetje in jouw onbekende leven Voor mij ben je een bramenstruik met zijn stekeltjes en vruchten die met zijn grapjes veel los maakt waardoor ik soms diep moet zuchten.…