inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 60.044):

De scherpe kantjes

ben ik de druppel
in een regenbui
het blaadje dat
dwarrelt op de wind
een spelend kind dat
zand het einde vindt

ik voel hun
eenheid in bestaan
het samen gaan in
tal van vormen
om zo leven zijn
gestalte te geven

waar harmonie
als warme deken
de scherpe kantjes
laat verdwijnen van
donkere schaduw als
zon te fel gaat schijnen


Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 18 juni 2016


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 92

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Walter Tack
Datum:
18 juni 2016
mooie gedachte neer geschreven!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)