Alle inzendingen over troostende woorden

woorden Hoe sterk is de taal, die het wint van de dood?…

Wat zijn troostende woorden Als het huilen niet verstomt En wat is de reden om te leven Als jóuw reden nooit meer komt. Wie stal al mijn dierbaren Die ik liefhad met hart en ziel Hoe vertel ik ooit mijn kinderen Dat de hel uit de hemel viel.…

Een begrafenis, we staan stil bij de dood Maar het gewone leven gaat daarna door Toch blijft het verdriet zo oneindig groot Daar zijn geen troostende woorden voor. Maar gelukkig is de dood niet het slot Want we komen thuis bij de HEER We mogen zingen voor de troon van God In de hemel, daar zien we elkaar weer.…

Echt, het had voor ons soort boeven niet gehoeven Heer Had niet, dwarrelend door de eeuwen ’t troostend woord zacht kunnen sneeuwen evenzeer?…

Vond pijn of smart in deemoed aangebracht een luisterend oor, een troostend woord? Veilig binnen de vest, waarop reeds eeuwen eenden glijden, staat statig midden in de tuin, de oude pastorie.…

Een begrafenis, we staan stil bij de dood Maar het gewone leven gaat daarna door Toch blijft het verdriet zo oneindig groot Daar zijn geen troostende woorden voor. Maar gelukkig is de dood niet het slot Want we komen thuis bij de HEER We mogen zingen voor de troon van God In de hemel, daar zien we elkaar weer.…

Tranen achter venstertralies zonder enig troostend woord. Wenen in stilte om het verlies. Alleen een non die het hoort.…

Een wezen kruipt weg zoekt in huis de diepste holen en wat voor troostende woorden ik hem ook zeg hij weet zich niet verscholen Beste vriend het is vandaag vandaag het enige niet uit te leggen excuus wat ik hem dan maar voor leg vandaag zinkt de mens even naar z’n aller diepste laag…

Als de man dan zal huilen, dan pakt de vrouw de man beet De vrouw neemt haar man in haar armen, met zijn hoofd op haar schouder De vrouw zal hem troostende woorden toefluisteren in zijn oor, terwijl hij op haar schouder zal uithuilen Zoals het hoort...…

Ik kijk naar m'n oren, die zoveel troostende woorden hebben moeten aanhoren. Ik kijk naar mezelf en zie mij zonder masker mét een litteken in m'n hart.…

Het is alsof de bomen zachtjes troostende woorden fluisteren. Ik wandel door het park, Mijn lichaam neemt de geuren in zich op. In de verte stroomt het water van de rijn. Ik vind een schaduwrijke plek, Onder een bloesemboom. Mijn deken spreid ik uit over de grond, Ik lig en sluit mijn ogen.…

De tijd tikt gewoon verder zonder onderbreking of troostende woorden. Ik zelf ben diegene die de teugels strakgespannen moet houden en een thuiskomst voorzien zoals de tijd van toen. Laat het mij a.u.b. toch nog overdoen!…

Een troostend woord kan goed zijn Maar wat zeggen mooie woorden Die we toch al zo vaak hoorden Een mens is daarin vaak zo klein. God kent onze pijn en verdriet Hij weet wat wij voelen en denken Hij wil ook u zijn troost schenken God, de Trooster, Hij vergeet u niet.…

Ik zie de beelden elke dag passeren en 't grijpt me aan, meer dan ik wil in mijn hart spreek ik troostende woorden maar mijn mond zwijgt......stil.…

De tijd tikt gewoon verder zonder onderbreking of troostende woorden. Ik zelf ben diegene die de teugels Strak gespannen moet houden En een thuiskomst voorzien Zoals de tijd van toen Laat het mij a.u.b. toch nog overdoen!…

woorden wijl ‘t naar de zonnestralen wees Die zich voorbij ‘t lover boorden en haar verwarmden zonder vrees Warme zonnestralen landden stil op ‘t platte dak uit marmersteen Haar mam nam een wanhoopspil en ging vervolgens..in stilte heen…

woorden altijd klaar Nee, ik hoef mijn gevoelens voor jou niet te verschuilen Je kan alles van me hebben, vindt niets raar Je betekent zoveel voor mij Want ‘vriendschap’ is tegenwoordig zo’n eenzaam woord Wie heeft daar in deze egoïstische tijden nou nog van gehoord Ja, gelukkig, jij!…

Want we willen géén tijd verspillen aan de anderen die wat aandacht willen, liefde of gewoon een troostend woord. Hun wanhoopskreet wordt níet gehoord. Maar wáárom stellen we ons niet open, slaan we niet een arm om de ander heen, zouden we niet iets van onszelf geven?…

de tijd die wij hadden was lang niet genoeg voor de eindeloze liefde die ons verbinden blijft foto’s en beelden brengen elke keer als ik naar ze kijk nieuwe herinnering tot leven in steevast lachende tranen aan de overkant van tijd op oevers van eeuwigheid zoek ik naar de antwoorden op de nooit gestelde vragen waar geen antwoorden…

Jouw troostende woorden zal ik nooit vergeten, Lieve vrouw, je moest eens weten! Je moest eens weten hoeveel ik van je hou, met jouw warmte overleef ik elke kou!…

woord Geen goed gesprek alleen de stoel die het hoort Snel leid ik mijn gedachten af Als een dak boven mijn hoofd Ik zit toch lekker droog Al pratend in mezelf En tegen mezelf Stimulerend Je moet niet treuren, zeuren Ga iets nuttigs doen Zorg voor meer poen Er is nog zat te doen Echter uitzichtloos Staar ik weer voor me uit Ik wil…

Ik nam je op en zei troostende woorden bij het wenen, je traantjes verdwenen en je mondhoekjes trokken op. Die handen zijn nu nog altijd dezelfde maar jij bent niet meer het kind. Met pijn in mijn hart moest ik je los laten, je eigen leven laten zoeken.…

Troostende woorden die zeggen “je bent een sterke vrouw“. Mijn visite op Pasen zal alleen mijn hulpverleenster zijn. Zachtjes rollen mijn tranen op mijn toetsenbord. Hoezeer ik ook probeer om weer in het leven te staan. Op een of andere manier gaat dat niet meer lukken en mijn volgende zakdoek komt er aan.…

Met hoop en vrees bevangen Met een gestage strijd Van zorgen en verlangen Verwacht ik nu ter tijd Van u mijn troost t'ontvangen: 't Woord, daar men lang om vrijt. Mijn vruchteloos verwachten Mijn kommer niet en blust, Zult gij mij heel verachten Och voedster van mijn lust!…

En overal neemt hij zijn lijden mee, En niemand komt met troostend woord hem tegen.…

De rivierendans ontwaakt in een poel van ijs Kleine kolkjes rimpelen het wateroppervlak De tralies smelten voor de ramen druppels tikken op de sneeuw Tekenen van vuur aan de bevroren kust Het krakend ijs verdwijnt in de zoute golven De zee komt langzaam weer op gang Rivieren herwinnen hun kracht Wintertaferelen verdwijnen Dankzij…

in de schaduw van de wind strelen dromen vol verlangen donkere ogen en natte wangen…

Takken vlechten zich ineen. Stilte fluistert zwijgend door het bladerdek heen... ' Hemelwater slingert zich een weg in 1000 druppels blad per blad kussend, sussend, strelend.... In de schaduw van haar blik spreekt haar stem tegen het weten. Ze koestert de Liefde als een diamant vanuit ruwheid door het leven geslepen. Ze…

Een troostende hand zegt vele malen meer dan ontelbare goedbedoelde woorden het gevoel heeft het gehoor overtroffen in het leven kan je toch nog boffen weggehaald voor de poorten van de hel dat beseft hij nu zeker wel dit was het verhoren van zijn gebed, maar die warme troostende hand heeft hem gered…

Het is troostend te weten Dat er toch mensen zijn Die je vrienden willen heten Het is troostend te weten Dat vrienden je niet vergeten Willen luisteren naar je pijn Het is troostend te weten Dat vrienden er willen zijn…