Alle inzendingen over tuinman

hagewinde en klimop schoorvoetend banen we ons een weg en rusten uit op het groene bed van mos en varens hier regeert de waanzin, haalt wanorde, orde in ontredderd verschuilen we ons in het gebladerte van een omgevallen iep achter de taxushaag priemt flauw de zon en de esdoorn werpt haar lange schaduw af op het graf van de tuinman…

vederzacht omhulsel hebt gij uw plicht gedaan De liefde te ontdekken te leren tot uw dood maar hij liet u verrekken van dauw tot avondrood Verdorven goddeloos van god los en van wereld meneer pastoor werd boos verloren reddeloos O god zijn wij verdoemden altoos in wederkeer is 't dan die ene keer waar wij ons op beroemden De tuinman…

Maar ja, dat mag alleen de tuinman doen. En die is hier nu niet, in ’t voorjaar is er tijd genoeg. De zwarte merel komt wel alle dagen op bezoek, maar voor een nest is het nog veel te vroeg. Maar daarvoor komt hij niet. Er is een vrouwtje in de buurt zo blijkt.…

Hier is, zei hij, noch mijn vader, Noch de tuinman, die het ziet: Aan een boom, zo vol geladen, mist men vijf zes pruimen niet. Maar ik wil gehoorzaam wezen, En niet plukken: ik loop heen. Zou ik, om een hand vol pruimen, Ongehoorzaam wezen? Neen.…

De tuinman, die d'r zag, wou gaarne met 'r trouwen. Ze had daarin wel zin. D' abdis zei: 'Dit is zot! Er komt dus niks van in: je bent getrouwd met God!' 'Hou op, in godesnaam,' zo kwam-ie tussenbeide, 'de Heer is polygaam, dus mag je van 'm scheiden.' - En in de echt getreden zijn beiden in hun schik.…

Ik wist niet eens dat je de manlief van de dichteres Vrouwkje Tuinman was en dat je een zoon hebt, die Boris heet. Ik weet wel dat beiden jou voorgoed enorm zullen missen!…

Ei, straks was het klein knaapje jarig : 't was de tuinman die bloemen gaf. Helaas, hoe is die vreugd voorbarig: 't zijn bloemen op het jonge graf... Hoor onder die bomen de zuchten en zoenen van 't jonge, lieve paar; helaas, in het leven zijn kluchten! Zij stierven vóór 't einde nog van 't jaar...…

of zal zij met de tover van haar stralen de gedane schade vlug inhalen… of doet de grote Tuinman zelf ‘t laatste werk wordt met ochtendnevel het verlepte bijgewerkt. dan hoor ik de koekoek ‘s morgens roepen kom sta op, ga vlug de lente groeten het lentekleed staat heerlijk groen en fris maar ik denk eraan: dat het bijna juni is.…

Als een knop in bloei, geplukt en weggegooid, ontroert de roos de koude harde winter, de tuinman plukt. De aarde rouwt met zwarte randen, een ontheemd gevoel vergezeld het vruchtbaar samen dat wentelt in haar schoot. Als een knop ontgroeit ontmaagd, voel je meer dan naakt schoonheid van sterren, de maan gaf zijn tijd verworpen aan.…

De tuinman, die regelmatig komt heeft hem nog niet gezien. Heeft geen tijd om goed te kijken. Zij denkt gelukkig maar, hij heeft werk genoeg bovendien. Nee, laat hem maar, hij heeft zulk prachtig blad. Dit huwelijk mag je niet verbreken. Zij houdt wel van die stiekeme, geheimzinnige streken.…

het huis staat vol emmers vol halfvolle glazen stroomt over van de tuinman de pc-man de video- en de zwarte man de spiegelvrouwen verzorgen de diepte van de tekst kinders om te knuffelen en niet naar huis te nemen een volle buik die tintelstroomt borsten die begeren opwekken een leesbril die wel slim staat puzzels puzzels puzzels…

De tuinman in mijn leven, wist welke tak gesnoeid en welk' gespaard, houdt meer nog dan van mij van bruidskledij, van bloemen en van appeltaart.…

De Schepper verft met zijn palet aan kleuren tussen het frisse groen en het zonnegoud… de kwieke tuinman weet welk kwaad kan gebeuren als de nachten opnieuw worden ijzig en koud.…

Als 't nu maar niet gaat dooien, Zo als het is voorspeld Door maarten van de tuinman, Die werkt op 't Vinkeveld! Dat zou recht jammer wezen... Wat zeg je, bolle piet? Dan was ons werk verloren, En al de moeite om niet.…

als de bloemen weer gaan bloeien kan ik iedere naam met liefde noemen krijgt ons leven weer ‘n warme schijn hoe dankbaar moeten wij onze Tuinman zijn als de lavendel liefelijk gaat geuren en purperblauw de borders kleuren rond ‘n gazon dat groen en glad geschoren zijn zon en zomer in volle glans herboren als de juffertjes in ’t groen staan…

Op de noten van André Rieu Walsen, blijkbaar in harmonie Een bekend paar fluitend Guitig, bijzondere Harmonie Oranje gekleurd Vlak het niet uit Vooruit De koningin in slakkengang, kwam de grot uit En vlak voor mijn neus stopte ze even En kon ik haar rug beleven Naast de voormalige tuinman van Juliana vol lol Was ook het protocol van uitlopen…

Beste tor, bij, wesp en mijt Ja zelfs teek, mug en libelle Uw en mijn voortbestaan staan op het spel Tuinliefhebbers zijn nu bereid u gratis luxe onderdak te bieden mits u wat stuifmeel verspreidt Ook ik - tuinman - sloot me aan en ben aan de slag gegaan Lees goed de instructies voor de bouw want die hotelbouw let heel nauw Boor gaatjes…

Snel leg ik mijn handen in mijn schoot Trek een neutraal gezicht Probeer de kriebels in mijn maag En de zwakte in mijn knieën te onderdrukken Mezelf toesprekend van binnen Maar ja het is wel een heel aantrekkelijke man Die tuinman…..ik geloof dat ik verliefd ben “Ik wilde je vragen of je met me uit zou willen” Het bloed gonst me in de oren…

de tuinman die het mij zei, opziende van zijn schop, wees mij het pad naar haar graf. en wat rest mij hier bij haar graf dan herdenken en bitterheid dat zij wie haar gaf: vrijheid en namen en dromen als geen minnaar haar gaf, ook dit heeft genomen: bij haar te zijn in haar graf.…

Woede zou de tuinman niet eens misstaan en in droge seizoenen kan woede de regen een tijdlang vervangen. De bomen zijn gesnoeid om sterke takken te houden waar we nog eens iets aan kunnen hangen en iemand die teveel wordt, die voor ons gebrek aan straat bij het licht van onze koplampen zal moeten betalen.…

boven het kanaal ontmoette guyo gevederd uit yugan pikte hem dansend in bij de can-can dat zagen twee walen die gingen te han diep in de grotten voor drie-in-de-pan later dan verwacht kwam doctorandus stan nu pool en mediator met eigen insteekplan sinbad ging voor één nacht uit de kaftan muzelkunstjes lieve an duizelt er nog van een tuinman…

Juist kwam de tuinman in de tuin, Ik klom wat hoger naar de kruin, En wist van angst niet wat te doen, 'k Verschool mij onder 't dichte groen; 't Was schemeravond; bovendien Kan de oude Jan niet ver meer zien.…

Daar klautert in zijn glimmend pak Die zwarte man hoog op het dak, Omdat geen enkel ziertje roet Daar in de schoorsteen blijven moet; En weet ge, wat de tuinman doet? Hij is aan 't snoeien van de bomen, Waaraan, is het eens zomertijd, Dan zeker veel meer vruchten komen.…

En elke mei keert haar geloof Terug aan 't eeuwig groene leven, En vol van bloot en teder loof Staat zij weer in de zon te beven,- Doch kiemt en geurt en wuift zij weer, De tuinman snoeit en snijdt haar neer.…

Een gat diep en zwart En allebei Een gebroken hart Alles vernietigd Wat was zuiver en puur Om hun hart Bouwden zij een dikke muur Ook seksueel raakten zij Geblokkeerd Van haar hoefde er niemand meer in; Dat voelde verkeerd Alles voelde Onverschillig Als de dood intrad Was zij heel willig Lusteloos zit ze in de tuin Alwaar een tuinman…

Een lintje voor degene Die dit spelletje verzon Of anders de Nobelprijs Maar ik wil een Pokémon De hype heeft ieder in z’n greep Van tuinman tot baron De Jellinek biedt geen soelaas Ik móet een Pokémon! Intens tevreden werd ik, toen dit liedje zich ontspon Ik wil een Po-po-po-po-po-po-pokémon!…