Alle inzendingen over tuinman

Een tuinman, bezig aan de heg groet onverwacht, en weet een naam te noemen. De steen al weggerold, de engelen gezeten. Wie had dit uit geloof geweten of zijn het beelden uit een droom? Reeds bloeit de levensboom en welt het licht uit waterbronnen. Dit einde is het einde niet, de wereld niet genezen, maar Jezus is verrezen.…

Een tuinman, bezig aan de heg, groet onverwacht en weet een naam te noemen. De steen is weggerold, de engelen gezeten. Wie had dit uit geloof geweten of zijn het beelden uit een droom? Reeds bloeit de levensboom en welt het licht uit waterbronnen. Dit einde is het einde niet, de wereld niet genezen, maar Jezus is verrezen.…

's Morgens vroeg staan ze daar in de miezerige regen op de rand van de stoep twee grijze jassen tegen elkaar aangeleund stijf van de kou vol afgedankt leven maar ook zo breekbaar zo weerloos als twee bloemen die zonder verwijt de tuinman aanzien die ze plukt.…

elke man die niet op mijn tenen staat, zal ik vast en zeker durven vragen dan wil ik wel een tango dansen zomaar, met iemand die mij kent onstuimig, want ik ben niet veel gewend en gretig grijp ik dan mijn kansen de tuinman en de krantenman, en ook de melkman kan mij behagen, zelfs met de buurman dans ik dan de dokter vraag ik alle…

Aan normen en waarden Huizen en haarden Koninkrijken moeten komen, hier Deuren dicht, zelfs niet op een kier Ik kwam dus achterom Tuindeur wagenwijd open, wat stom De tuinman was aardig Zelfs ietwat eigenaardig Liet mij zijn kwekelingen zien Was hij plantengek, misschien ?…

Wie op deze speciale dag naar geluk wordt geleid zo verbonden af wil wijken van traditionele paden zijn " haar " met liefdesgedichten wil overladen wordt tuinman , juist nu en voor altijd zonder spijt . Sinds deze dag voel jij je dan nooit meer berooid heb jij later al vaker dan eens 't roer omgegooid.…

de gouvernante is ontslagen de werkster al vijf jaar ziek de kok is van de kook geraakt de tuinman gevallen over zijn riek de chauffeur een blokje om gereden de secretaresse verliefd op een blind typje de accountants onzichtbare inkt omstreden de klusjesman lijdt aan een roestig piepje het huis heeft gelukkig stand gehouden de witte tornado…

kamertjes de ruimte uitgetekend hebt in samen delen ben je al heel snel met velen laagbouw flitst en filmt in schrik en afwering waar sensoren je bezoek te vlot registreren als je onverhoopt je komst als verrassing wilt presenteren zij hebben elkaar nooit echt gezien hij van nummer duizendtien zij het juweeltje beneden over haar tuinman…

hier de kroon draagt laat zich simpel raden de straf voor hen die regels overtraden was onontkoombaar wreed en maximaal ook bomen buigen voor de strenge wetten een zwaar regime vanaf het morgenrood het lot van elke loot is zwaar als lood een vlijmscherp zwaard zal vrije groei beletten ze doen geen poging om zich te verzetten want voor de tuinman…

wederwoord mijn vriend, je woorden raakten doel als zaad, dat slechts eenmaal ontkiemt tot bloei gekomen onderscheidt het kaf van koren de wind blaast wat te licht is voor verdriet naar alle streken de boeren zeggen dat het sneeuwt doch het is mei en op de bodem van de zeef liggen jouw tranen als oesterloze parels schenk ze aan de jonge tuinman…

die van mijn opa, naamgenoot, een maand voor mijn geboorte dood er was in dertig, veertig jaar haast niemand die nog omkeek naar dit simpel graf, een steen, wat grind, betreden door geen vrouw, geen kind een man, een vader indertijd, rest jou alleen vergetelheid je letters vaag, je steen verzakt een laag van troep en vogelkak een tuinman…

Ach tuinman haalde jij mijn Liefste weg ? Waar bracht je Hem naar toe, waar vind ik Hem zo langs de graven van Jeruzalem ? Alvorens ik mijn hoofd te ruste leg ga ik Hem zoeken in de stad, langs heg en steg, bij nacht, als plots een zoete stem mij roept: ’Maria, huil je?’ en ik klem me vast aan Hem.…

Misschien een tuinman, denk ik, bomen snoeiend. Het is een amoureuze olifant. Hij duwt zijn kop tegen haar zachtste zijde. Zij zet zich schrap tegen haar muzikant en houdt zo tegen al die hartstocht stand, of tracht ze slechts om vallen te vermijden?…

Maar toen als tuinman Hij je plots verscheen nadat de dood Hem niet voorgoed had meegenomen en jij doorheen je tranen en geween Hem niet herkende daar tussen de bomen, toen noemde Hij jouw naam – de angst verdween. ‘Houd Mij niet vast. De Helper moet nog komen.’…

Het zwarte huis dat Zich kennen laat door Ramen van angst En muren van schuld Waarin ik stijf bevroren Gevangen zit - geen Spoor van leven meer te zien, Op het magere omhulsel na Van de persoon die Ik genoemd wordt - Vanmorgen is alles anders, In de vroege ochtend van Paaszondag is er die vrouw Die nietsvermoedend op De tuinman…

verschrompelt hun harten meer en meer het juligras verschroeit door een brandende zon; waarlangs hydrangeas weelderig met witte trossen nu verdroogde stengels tonen met rosse koppen alleen de akkerwinde die verzengende hitte overwon tropische dagen hebben de zomerpracht verknoeid en voor de bloei zijn vele kleuren en geuren vergaan… - tot de tuinman…

Het heeft haar goed gedaan de haren gewassen in kleur en gekort zelf lang in bad lekker opgedroogd en vooral mooi opgemaakt ze gebruikt de beste merken ze kijkt niet op een cent ze wil mooi zijn voor haarzelf, vrouw en vent en voor het kind, dat voorbij rent ze is een openhartig type maar wel gesteld op haar privicy waakt daarover als…

en ze zag opeens de tuinman komen ‘Maria!’ De klank van Zijn stem was Hij dan waarlijk opgestaan? dichtbij haar herkende zij Hem “Nee, Maria raak mij niet meer aan” “De weg heb ik voor allen vrij gegeven Ik moet terug naar mijn Vader gaan” “Mijn kruisiging werd het Eeuwig leven waarvoor ik uit de dood ben opgestaan…

Breng mij niet weg straks onder tromgeroffel maar ga samen rustig pratend en kalm lopend achter me aan naar de plek die daar geopend wacht bij de tuinman leunend op zijn schoffel.…

Maar toen als tuinman Hij je plots verscheen nadat de dood Hem niet voorgoed had meegenomen en jij doorheen je tranen en geween Hem niet herkende daar tussen de bomen, toen noemde Hij jouw naam – de angst verdween. ‘Houd Mij niet vast. De Helper moet nog komen.’ Stemmige Paasdagen aan iedereen !…

ik weet het nog hij leek op onze tuinman. -------------------------------------- uit: 'Landschap met roze hoed', 1981.…

ik weet het nog hij leek op onze tuinman. ----------------------------------------- uit: 'Landschap met roze hoed', 1981.…

en ze zag opeens de tuinman komen ‘Maria!’ De klank van Zijn stem was Hij dan waarlijk opgestaan? dichtbij haar herkende zij Hem “Nee, Maria raak mij niet meer aan” “De weg heb ik voor allen vrij gegeven Ik moet terug naar mijn Vader gaan” “Mijn kruisiging werd het Eeuwig leven waarvoor ik uit de dood ben opgestaan…

Perzikstad las ik Een sprookjesstad als Babylon Hingen daar tuinen Met bloeiende bloesem En sappige vruchten Melbabylon Droomprinses Roxannexander Tussen muren van paleizen Bijtend gif Van salamander En doodse poelen Waar Narcissus Egozoekend Stilt de tijd Achter zijn rug Loert mee de dood Zag hij die tuinman Dan niet staan…

Prinses Diana is nog lang niet dood. Althans in ’t hart van grote groepen mensen - die haar een eeuwig leven wilden wensen - gloort onophoudelijk haar morgenrood Ik hecht persoonlijk ook aan mijn bestaan. Vanavond ga ik niet naar Ispahaan.…

dingen zegt, maar eigenlijk klopt het niet echt De opticien wist het vrij zeker de buschauffeur die moest het zijn die heeft s’ maandags, jongstleden werkelijk waar ik was erbij De rozentuin van juffrouw Eden in volle vaart, in puin gereden En toen ik vroeg wie het had gedaan wees de buschauffeur de tuinman…

verdroogt, teveel Water en je verdrinkt, een hittegolf en je Verschroeit Te horen krijgen dat zij op het nippertje De strenge vorst overleefde en nu in grazige Weiden verkeert Dat enerzijds mest haar geen kwaad berokkende, Hoewel het anderzijds geen haartje scheelde of Zij was geworgd tussen twee stoeptegels Dat zij de Elysische Tuinman…

Oei tuinman, waar blijft je gietertje? Verplaats je in een bladerorkest! Want dat tierelierde in omvang: takken met kleverige handjes klommen naar de bovenmuur... waar hun gretigheid eindigde. Van onder begon je ineens te blozen. Tegen oktober werd je vuurrood. Visites kwamen je bewonderen. Jij was degeen die het meest genoot!…

.' ------------------------------------------------------------------------------------- Een parodie op P.N. van Eycks De tuinman en de dood (ook op onze site te vinden) van P. de Weerd: uit: Associatief 2001.…

Hij was vader van velen, tuinman, burgerman uit de eeuw voor de eeuw van deze of misschien wel van toen klokken nog kunstwerken waren en nieuwe techniek. Sedertdien gingen er meer, trok mijn vader zich terug, (beleefd en vergeeld) uit de administratie van Bell Telephone met de dood aan het hart gedrukt.…