Alle inzendingen over tweede leven op verz

het leiden van een tweede leven bedreven door verboden liefde is het begaan van een chronische leugen die onherroepelijk verlangt naar meer…

ik draag je als een bloem in mijn hart in ‘t licht dicht bij U waar schaduwen van bomen zinken U die zon bloemen en de merel geschapen heeft en mij om troost te brengen met mijn verzen Uw muziek in mijn verzen…

Geboren label ritmisch als het hart adem, leven gospel spel donker label kopstem zingt zoetvloeiende verzen octaven langs de nacht al kristallen harten rillen versmelten wit in zwart…

mijn lieve schat wat hou ik van jou ooit dacht ik van hoe gaat dat nou houden van een tweede kind mijn leven was als een wervelwind alles ging zo snel ontmoeten.. trouwen.. ik kreeg een tweede kind kind en daar was jij wat was ik blij mijn engeltje ging er door mij heen toen ik jou zag alles was dan ook goed vanaf die dag.…

heb ze zelf duurder dan jij betaald — Want het kost véél verzen te laten leven — Ja ééns heb ik er zellefs bij geschreid!…

- Het naspel was Een kort revolverdrama, dat weer luwde, - Het tweede: een bekering met veel wijn En een pak slaag in 't natte Neckargras, - Het derde: het cachot, - en de woestijn...…

De tweede regel is verdampt in wind zo hard dat ik in elke hand een steen moet dragen staand op de kraterrand. De eerste regel ging verloren in mist boven de weg, rook- slinger door het land. Vuurslag, geweld van vallen. Ontelbaar maal toeval, gestapeld wegwijzer naar meer, verder, altijd dezelfde afval van stenen en verzen.…

Gij zult niet stelen wat een ander toebehoort dus ook geen verzen! Bron: de bijbel.…

Vannacht, zal ik trieste verzen schrijven, over mezelf denkelijk. Of zal ik schrijven over sterren, zilver in nachtelijk blauw? Misschien over trillende stemmen vol emotie ergens ver weg? De wind draait keert zwiept, neemt hij mijn trieste verzen mee?…

Naar nu blijkt zijn er ook twee pagina's over het leven met een door haar beleefde pikante kant. Een puber met haar eros tijdens de tweede wereldbrand.…

verwondering over de zeer korte verzen die verslag doen van dat wat nog beklijft…

II Er zijn ziektes die we echt mensonwaardig vinden hoe kunnen we dat moeilijke stukje leven waardiger draagbaar maken, nauw verbonden met jong en oud accepteren, is leven resultaat van gewenst gedrag. Leven het is iedere dag anders een panorama.…

Gij die mijn verzen kent en onbevangen los van elk verlangen mijn woordenschat verwent. Dronken van letters lonken letterzetters, en zoeken naar de zinnen in mijn hart daarbinnen. Delg mij uit uw dagboek veeg mijn verzen weg, in de verste vergeethoek waar ik mijn letters leg.…

Zoek me Vind me Verscheur me Verknip me En blaas me uit Zie me vallen Zwaai me uit Maar raap me op Plak me Verbind me Zie me Herken mijn blik Maak mij jouw plan En vind me dan Jouw tweede ik…

als het sterven is gedaan leidt muziek me weer naar jou dansen wij ons tweede leven op strofen van moessonregen voor het refrein heb ik de zon alvast verschoven…

Leest gij zijn verzen zo eens even, Zo tussen droom en waken in, Dan speurt ge er in geen licht, geen leven, Zelfs geen begrijpelijke zin. ’t Blijft alles flauw en scheemrig, donker; - Doch kom eens binnen, rust een poos: Gij ziet er beeld- en kleurgeflonker En op zijn tafel geurt een roos!…

in mooi Leeuwarden schrijf ik verzen voor later stad met veel water…

woorden vallen steeds als bladeren in de herfst voeding voor verzen…

Voor de tweede keer in zijn leven raakte het onvolmaakte in een spiraal van streven Ooit greep hij zich vast aan de filosofie van de tijd Zijn wens bleek een contrast De eerste keer was fataal een poging tot permissie een toekomstideaal De tweede keer was een onthaal een dilemma zonder grenzen verdwenen moraal Nooit gaf zijn…

Ze ontwaakt, een hoofd vol kunstwerk-verzen zelfgemaakt. Ze proeft nog steeds, de pracht van haar gerijm. Gedachten, woorden, beelden, als bubbels in d'r brein. Maar, steeds als ze ze wil grijpen spatten ze, luchtbel-verzen eigen, als tranen op 't papier. Om dan, doodgewoon te verdrogen tot zwijgen...…

Ze ontwaakt, een hoofd vol kunstwerk-verzen zelfgemaakt. Ze proeft nog steeds de pracht van haar gerijm. Gedachten, woorden, beelden, als bubbels in d'r brein. Maar, steeds als ze ze wil grijpen spatten ze, luchtbel-verzen eigen, als tranen op 't papier. Om dan, doodgewoon te verdrogen tot zwijgen...…

mijn woorden mijn wezenlijke verzen mijn lachen, mijn huilen schuilen in een gebonden kaft ergens en nergens misschien wel in een strenge boekenkamer of ze staren voor jaren eenzaam onder een koud kelderraam och, wie weet huizen ze in een kartonnen doos mijn woorden mijn verzen elke letter die ik koos……

P Neem niet je verzen mee. Die kunnen wij niet missen, bedankt Polzer Hoezee. Samen op de veerpont, of in de arreslee en nemen voor gezelschap de Karamazovs mee. Bedank voor uw recept, te leven lang en blij en door u zelf beproefd, knolraap, lof, schorseneren en prei.…

zoals het kroos poldersloten dicht zo wil ik verzen schrijven vlottend vederlicht…

Subtitel: Een leven verder Een tweede leven werd mij gegund een derde ben ik reeds begonnen terwijl de zon scheen werd het nacht een tijd zonder sterren, ver van hier Mijn tweede leven beviel zeer goed ging redelijk geruisloos over in het leven dat ik nu leid maar in principe niet had gekund Tijd trok toen onverwacht aan de bel de dood…

Geen stukje geluk dat het leven me kan geven laat ik ongemerkt aan me voorbij schieten Als je van de kleine dingen kunt genieten dan pas heb je een rijk leven Toch is er iets dat ik erg mis: Een tweede persoon Een vrouw aan mijn zij, met z'n tweeën op deze troon…

Ik hou van de donkere Uren in mijn diepste wezen Waarin mijn zintuigen Zich hebben verdiept; In hen heb ik, als in Oude brieven, mijn dagelijks Leven teruggelezen dat Nu nog ongebruikt voor me ligt; Door hen kom ik dan te weten Dat ik nog ruimte heb voor Een tweede leven, dat breed En tijdloos voor me ligt…

De ene voet voor de andere de ene stap voor de tweede Als de eerste niet wordt gezet, komt de tweede er nooit.…

Terug naar de baarmoeder Dat zou moeten kunnen naar het moment van conceptie Dan de eerst aangekomen zaadcel alsnog de nek omdraaien om de tweede in de honger naar bevruchting een faire kans te geven Zou het leven dan te dragen zijn?…

Mijn tweede ik Wil literator zijn Geheel opgaand In de literatuur Mijn alter ego Verletterd tot in De kern van mijn Leven* De mooiste woorden Tot mijn mooiste zinnen Voor altijd Voor even Voor onbepaalde duur *vrij naar Van Heugten…