Alle inzendingen over twijfelen

Buiten is het somber, grauw Ik zie het door het ziekenhuisraam Ik moet binnen blijven Vier weken maar liefst Dat valt niet mee Weg vrijheid, tot ziens blijheid Ik kom er uit Uit de chemokuren Uit de dipfase Uit de twijfels En uiteindelijk: ja dan eindelijk uit het ziekenhuis Door de sluis van de afdeling Door de gangen Door de voordeur…

Langs het raam, door condens beslagen, lopen figuren als vage schimmen achter hun schaduwen aan hersenspinsels vervaagd en vertraagd vanuit een troebel verleden waar het niet was wat het leek waar de waarheid geen werkelijkheid is en de dagen in twijfels aan je voorbij razen en de nachten in nevelen van een onwerkelijke…

hij zit er mooi, de kraai op het gras in een tuin die niet de zijne is een schaduwveeg later vliegt hij op, dropt zijn ballast in de luid tjilpende heg en gaat vervolgens vastberaden pikken in het vuil van andere vogels achter zijn borstkas kruipt onopvallend een modderbruine tuinfluiter het lijdt geen twijfel van alles blijft iets…

Als twijfel je wanhopig maakt omdat geloven niet meer gaat en waar je ook gaat op zoek geen stem van God die je roept hoe kan Hij een mens zo verlaten dat zelfs de afgrond gaat gapen en als je er ongemerkt inglijdt en Zijn hand je niet vastgrijpt en de nacht je volledig toedekt Zijn stem je ’s morgens niet wekt -zal Hij dan toch ergens staan…

een onorthodox gedicht schrijven is een beroep doen op je fantasie alles wat oubollig is overboord gooien je te buiten gaan aan alles wat je voorheen zó vreemd leek mag er dan iets geks ontstaan dat jeukt en schrijnt dan kom je in de buurt raadpleeg bij twijfel een sentimentele gek één hij geeft je inspiratie of twee hij slaat…

Ik voel onvoorwaardelijke liefde groeien, Liefde, die mijn bange twijfel overwint. Wat onvoorstelbaar leek wordt werkelijkheid.…

ze komen meestal na mijn dromen passioneel, met lichte regenvlagen ik stel mezelf wel duizend vragen waarom moet mij dat overkomen er speelt een film in mijn hoofd die wordt steevast weer herhaald door de losse stukjes onvertaald worden hartverlangens uitgedoofd zijn zo'n dromen dan bedrog of komt de waarheid aan het licht twijfels en…

wonden die gutsen, golven die lonken gieten twijfel in een vaststaand besluit: het moet hier uit, dit schip is gezonken.…

mijn hoofd, kranen spuiten spontaan herinneringen over mijn voeten Kikkers springen uit het bad Wat zo gewoon leek staat nu te demonstreren en houdt me wakker Gooit de ruiten in Ik schuil achter de vitrage Schaduwen slaan de trom Ze wonen op straat en verklaren me schuldig Ik ben niet meer veilig voor de strakke gezichten en de twijfel…

Als volle zinnen zinvol zijn, De lege antwoorden zinloos lijken, Dan slaat de twijfel wel eens toe In mijn kleine leven Heb ik meestal geen antwoorden gekregen Zinloze woorden De stilte die dan zal komen, Ongevulde bladen Afgevallen bladeren, Onherkende paden Netwerken die stil vallen, De zender die begint te sputteren, De ontvanger…

Je moeder heeft je gevonden toen je in het trapgat hing voorzichtig maakte zij je los en droeg je naar beneden Wilde je iets uitproberen misschien, in je spel of was je levensmoe de twijfels zullen blijven Je zou pas twaalf worden aan het eind van de volgende week maar niemand zal ooit je laatste momenten kennen Vaak kom ik haar tegen…

Jouw overtuiging overtuigde mij twijfelen mocht niet meer Daarmee zou ik je tekort doen en doe ik je lieve hartje zeer Ik zag de beperkingen voor me en negeerde constant mijn gevoel Alles beter dan jou mis te lopen dan maar liever "op mijn smoel" Nu alweer enige weken later voelt het echt zo vreselijk goed Weet nu ineens weer hoe het…

Of is de dood gewoon mijn laatste gedicht en blijf ik achter in elk twijfelend licht ?…

Ze kan geen complimenten geven geen uiting van bewondering haalt met -nou én- haar schouders op tuit haar lippen tot twijfeling. Is het afgunst en jaloezie vindt ze 't mooi of verfoeilijk, laten blijken hoe je iets vindt dát is toch niet zo moeilijk.…

Verliezen Opnieuw Twijfels en pijn Onzekerheid Waardeloos Huilen Steeds verder gaan Weer verdwalen Verschuilen Verlangen Opnieuw Sterk en krachtig Zekerheid Idealen Bestaan Jij mag er zijn Hier ben ik ‘k Ga met je mee Groeien Steeds vaker Je naam in de zon Geen vluchten meer Heldere schaduwen Zomers licht Een geschenk…

vergelijk en kijk of alles nog op mijn laatste update lijkt zie meteen verschillen in vorm en kleur een vreemde geur is het wel mijn wereld die ik heb gemist of heb ik mij schromelijk vergist het bestaan dat ik heb opgebouwd bekend en zo vertrouwd in vergelijk zonder realiteit er wordt gezegd dat buiten maar projectie is ik twijfel…

Wat is geloven anders dan doen alsof de liefde zeker wint, al is er haat en ergernis, twijfel en vergrijzen. Wat is geloven anders dan doen alsof dit grote, machtige bestaan ten dode ten slotte toch nog zal verrijzen.…

Ik wil je iets schrijven zonder angst iets puur vanuit mijn hart Van alles komt er in me op maar niet echt duidelijk nogal verward Beelden spoken door m'n hoofd en verbuigen pijnlijk al mijn zinnen En dat maakt het oh, zo moeilijk om mijn verhaal hier te beginnen Een kort briefje lijkt me voor nu zonder twijfel het allerbeste…

zij rondde heel makkelijk haar woorden door een subtiel touche in de adem die vocalen hun volheid gaf nadruk lichtte op in de begeleidende blik die even twijfel aangaf zonder bedoeling met schrik haar kleine side-passes gingen altijd gepaard met een innemende lach die vooraf al goedkeuring had in haar scala van lichaamstaal…

Natuurlijk kun je twijfelen over dit maar waarom zou je nu alleen blijven? Omdat je niet zeker bent van alles dat gebeurd maar ik kan ook straks nog worden afgekeurd. Het lijkt zo makkelijk en simpel toch wil je niemand voor het hoofd stoten nu is er een kans om eens samen te leven mijn vraag is enkel of je dat echt geen kans wilt geven.…

Er zal geen twijfel tussen ons bestaan: met jou kan ik het leven voor altijd aan.…

Steeds weer, onzekerheid wanneer raak ik mijn twijfels, nou eens kwijt?…

Hoop heet mijn eiland geen twijfel aan het bestaan het kwaad kan er niet komen want het is te ver hier vandaan maar de zee ruist er verlangen naar een toekomst die nog is al het moois dat ik kan bedenken geen gedachten over gemis de rots raakt het vertrouwen in de woorden die hij mij zegt betere tijden zullen komen de doem werkt hij weg…

Het is te laat Je zit niet meer in mijn hart Ik heb het gevoel dat ik had Met verliefdheid verward Een paar maanden geleden Stond mijn hart open voor jou En ondanks je vele twijfels Koos je voor een andere vrouw Maar nu na al die tijd Weet ik precies wat ik bedoel Het is enkel vriendschap Dat ik voor je voel Je bent een maatje We…

Masker op speel maar de clown laat de mensen lachen ook al ben je down Masker op niemand ziet je verdriet maak de mensen blij je pijn zien ze tóch niet Masker op, Masker af de twijfel slaat toe al die lachende gezichten maken je soms doodmoe Masker af je zit gevangen in een val mensen lachen niet meer zien je tranendal…

als regendruppels laat je tranen zweven ze blijven hangen aan wimpers en wangen geen woorden overbodige woorden ze mengen zich tot een geheel het doek blijft op een kier een wazige uitvoering voltrekt zich op een toneel twijfels geraken als zandkorrels rond een zee van vragen ze schuren diepere lagen - ik sprokkel vrolijkheid…

met weinig woorden wist ik dat je hoorde wat ik vertelde tot ik je antwoord ontving waarin wantrouwen liefde verving kil tussen de regels je liep stuk twijfels vernielden geluk dat we eens zouden smaken ik had je lief zag lente in je brief nooit wen ik aan spijt er is maar een realiteit ik heb je lief vandaag nog liever dan…

Een relatie bestaat uit liefde, vertrouwen en respect Valt één van die drie dingen weg dan is de relatie voorbij het is over Blijf niet te lang bij iemand hangen leef niet in een sleur Want zodra je aan een relatie begint te twijfelen Is het eigenlijk al gebeurd...…

zoals de taal van de waaier het spectrum van de liefde bestrijkt de zwarte vogel het onheil aankondigt de zee telkens beetjes zand wegspoelen zal de in twijfels gedoopte pen in drijfzand verdwijnt de verbinding wordt verbroken iemand zijn naam schrijft met tegenstribbelende hand en we tussen de tederheid en het onaantastbare dobberen…

Zijn er twijfels over menselijke vriendschappen gerezen. Er zal altijd wel wat zijn. Er zal nooit gebladerd behoeven te worden in een boek dat we al reeds hebben gelezen. Nooit zal niets een richtlijn kunnen zijn. Dat is een ongeschreven regel waarvoor we nog niet bang behoeven te wezen. Er zal altijd wel wat zijn.…