Alle inzendingen over uitgesteld

De aanloop niet langer houdbaar alleen het uitgestelde moment bedwong het verlichten nog van de verwachtingen, onschuldig, vrolijk en minzaam, verdragen meer dan onstilbare honger naar het wollige witte melk, koppen steken reikhalzend bijeen het verlangen naar het schrale zoet van de vroege lente.…

negen maanden duurt het leven de rest is afscheid van de wieg de moederborst en meer en meer van onvervulde dromen en geborgenheid het vonnis van vergankelijkheid bij oorsprong al geveld verjaart niet zelfs na zoveel tijd het is alleen maar uitgesteld ’t is niet de angst de pijn die ’t sterven moeilijk maken nee ’t is ’t scheiden…

Volle geur van zoete maan brengt zinnen weer tot lusten uitgesteld genoegen wacht zij haast zich er naar toe Gelokt door de verre poolster op weg naar het winterpaleis naar de warme verleidingen die de wintervorst zal brengen Onderlangs de wolken ruist een helder silhouet de ganzenvluchten tegemoet die naar het zuiden koersen Tot…

jij hebt het lang in gedachten gehouden de keuze uitgesteld ingekapseld tussen ja en nee die tijdbom brengt geen vrede mee de voors en tegens zorgvuldig onderzocht argumenten afgewogen onbeslist is niet te tolereren waarheid kent geen mededogen jij bent ervoor weggelopen laat ons alle knopen het dilemma zit muurvast…

“Graag drie bier en een droge witte wijn, Een muntthee, een gin-tonic en Westmalle, Daarbij een plankje met tien bitterballen, Omdat we vieren dat we samen zijn.” Nog één week wachten, luidde het betoog, Ik wou dat Rutte dáár eens over loog.…

Nat was het juiste wordt Droog een gemist gegeven Lakend waar het ook vermocht Verkrampt dat is een gegeven Stamelend verwoording uit niets Aanstormende leegte met zinnen Verstikt en pijnlijk krom vermeend Naar de vierde drukkend alleen beiden Ping het openende moment daar Blik van uitgesteld ervaren dromen Gespreid ontsloten samen uiteen…

ochtendgloren laat ik in 't eerste zwakke schijnsel het ongewisse toe, het onheil teruggebracht tot tastbare contouren verhoudingen die in het donker zo beklemmend zijn de loden dagen die gemis weer boven halen het lege duister in mijn bed pijnlijk verlangen en paniek voor dat wat eindig is dat alles wordt in schemering tot nader order uitgesteld…

Ze hadden meer willen kopen, maar dat wordt uitgesteld. Ze bekijken hun gespaarde centjes, die worden elke maand geteld. Daar hadden ze veel tijd voor nodig, ze zijn nu heel gauw uitgeteld. De producten worden duurder, maar er is iets dat niet te koop is. De vriendschap tussen mensen, die kost niets, want die is gratis.…

Te ver de reis het dagelijks verbrandingsritueel De eeuwenoude adat van voorvaderlijk cremeren Uitsmijter voor westerse toeristen Amerikaanse beefburgers Nazaten van blanke koloniale kaaskoppen met welvaren gevuld Te ver de reis De weemoed na 't uitgestelde weerzien Bekroop haar als berouw Als een niet ingeloste schuld Te ver…

zijn ogen tintelen maar achter die tinteling sluimeren de schaduwen die zijn aanzien bedreigen als uitgestelde regen elke vertraagde bui grift nieuwe rimpels in zijn verweerde gezicht toch blijft zijn mond meestal luchtig gebogen schildert hij de zwartste letters nog altijd zo licht mogelijk talloze grijze nuances weven zijn verhaal…

het virus dat ik opliep eerste kerstdag begint rare vormen aan te nemen, het is overdraagbaar neemt mij in beslag, roept me verleidt me neemt me mee naar toen naar concerten, geliefden, verliefdheden, slapen wordt uitgesteld want de schoonheid van de nummers wordt met het uur indringender dansend in de #Top2000chat waar vriendschappen ontluiken…

schaduwde te veel in de laatste winterse contrasten nog overheerste het koud bleke licht waar wind water pegelde en deed huilen terwijl er zachte warmte zonder bewolking werd verwacht lente verjaarde in groen met minimale bloei toch zal zij in de herfst rijpen omdat de zaden begrijpen dat overleven het enige is dat telt uitgesteld…

Ank Bijleveld, Ank Bijleveld Had net nog duizend trucs besteld Maar is bij elkaar opgeteld Met Kaag beland in 'n mijnenveld Schietoefeningen zonder geld Ten einde raad Kaboel gebeld 'Die opmars was toch uitgesteld? U bent de tolk en ik geen held!…

In het rood een uitgesteld verlangen de ondergaande zon extreem in elke kleur buigt in de laatste bui een boog in purperen schemer wacht de nacht de dag is weer volbracht een volle maan in 't midden van de boog gedacht kleurt zich na 't wijken van de wolken zilver wanneer het spectrum dooft is een belofte neergeschreven het…

mee-beleven als zijn dochter voor het altaar zou staan en haar ja-woord aan mijn neef zou geven zo is het ook gegaan In een rolstoel kwam hij binnen Hij vreesde dat het niet meer kon Dokter had een extra shot gegeven Zodat hij toch nog blijven kon Ja, zijn dagen zijn nu wel geteld want hij is terminaal de dood wordt echt niet uitgesteld…

De dood ligt er in ijsblauwe ruimte uitgesteld te zijn. De laatste jaren zijn als eonen eeuwig nu geweest. 2. Alles heeft geleefd alles is geweest en niets is vergeten. Eens zal zijn bewezen dat wat nog komt altijd al gegeven was. Louter verpozing een eindeloos tanen een ijl uitdijend heelal. 3.…

Als ik heel stil ben zonder verdriet is dat ogenblik mijn favoriet toekomst wordt uitgesteld alleen het moment is wat telt Een ogenblik niets te hoeven alleen maar Zijn te proeven ben ik nu heel even stil zo bereik ik wat ik wil Alleen voor mij die zonneschijn ik ben ontketend , mag mezelf zijn Als ik beweeg en ontdek…

Ooit sprong de vonk Al werd het niet geloofd Het vonkje doofde niet Maar was, en bleef We zijn het niet kwijt Nóóit verloren geraakt Toen was daar de tijd De woorden geschreven gewaagd Uitgesteld verlangen Wegen te ver gegaan Zielsgebondenheid Eindeloos verbonden Waar het altijd was Kwam het samen En de reis gaat…

Perron 3 Maandagavond, nee dinsdagochtend 00.13 uur in mijn hoofd wil een zin niet wijken “hoop is uitgestelde teleurstelling” minstens twaalf jonge mensen misschien dertien verlaten de trein ik stap in in de lege coupé is hun warme aanwezigheid nog voelbaar onschuldig-blije stemmen galmen nog na ik dompel me in dit bad…

in de boom zwerven krijsende spreeuwen van tak naar tak door het wijd gespreide huis waar ze wonen opgenomen in een verward gesprek over het uitgesteld vertrek dan als na een schot stort de trillende wolk vleugels los een zwarte vlaag scheert over laag na laag zwenken formaties smal breed elkaar opdelend overvleugelen ver weg vliegen…

heen en terug mij op, verlengt zijn been gaat van menuet naar pavane schrijdt ouderwets dieper voegt snelle stootjes toe laat zich dan gaan van allemande naar courante en voert mij de zesde hemel in zweeft daar langzaam sarabande met mij rond, in verwachting genietend van elkaar en verlangend naar het uitgesteld…

knoppen los zou maken ik ongeremd mezelf zou kunnen zijn ook al blijft de schaduw dicht bij mij de ontbrekende stukjes pasten naadloos nadat ze al een tijdje gemist werden in de volwassenspurt jij en ik eindelijk in gesprek zonder woorden verliefd zonder rem en terughoudendheid het houden van elkaar hebben wij in samen uitgesteld…

Uitgesteld leed zoals dat heet van rationele alledaagse zaken. Die in essentie geen uitstel blijken te zijn, omdat zij in perceptie ons al vooraf onrustig kunnen maken. Hoewel de vrees voor de toekomende tijd vaak groter is dan wat ons geboden kan worden in het heden.…

ik wil spelen met de dingen om me heen stofjes die in licht verdwalen dansend op de zonnestralen zomaar voor het spel alleen gedachten vangen die in zonlicht hangen een vage schijn die niet anders blijkt te zijn dan een stukje uitgesteld verlangen je mag de warmte van mijn handen voelen als ik je troost omdat tranen van je wangen…

met witte tanden roze lippen lokken warm tongpunt naar buiten geglipt lichtjes krullend naar omhoog likt me lonkend tegemoet vingers woelen loom door haar daar knipt een oog twee keren Uitgestoken hand nadert traag vinger raakt vinger bij de top oog zoekt oog verlangend Mond vindt mond tong speelt met tong verrukkelijke wellust uitgesteld…

Zuid-Frankrijk en de gezinsdrama’s in Oostrozebeke pijnpunt in de samenleving familie en anderen, de hele poep trekt gehaast zuidwaarts laten huisdieren achter met wat vlees en een bakje vocht tijd zonder oorlogen zonder vrede en liefdesverdriet zonder bewaard overzicht geen zonen noch minnaars eensklaps is het leven opgeschort uitgesteld…

deze lente, dit nerveuze regenen maakt alles weer onzeker en toch buiten door het raam gaat alles verder: onrust ingemetseld in huisnummers buslijnen rekeningen dagen graden en daar lopen onder paraplu's allen die wat willen worden die al huizen hebben schoenen auto's kinderen ach, deze lente dit uitgesteld ontluiken, dit regenen…

zodat we niet ontluisteren of verzaken in een maaltijd gelijkend op honger, op geannuleerde genade als voorzetsel buiten zinnen laten we de volheid van hunkering doorgronden laten we afwijken van stoepranden, elk fossiel kun je ontkalken samen gaan we bestaan om werelden in kaart te brengen sta op, verleng het daglicht met uitgestelde…

eindig is ze spiegelen een eeuwigheid die verder reikt dan ondermaans bestaan slechts doden pleiten hun gelijk geloven is de boodschap die geschreven staat in steen hopen op hiernamaals want waar moeten mensen anders heen bezit en macht nemen zij in pacht om zichzelf te verrijken dat zal in de hemel blijken of hier op aard het uitgestelde…

zorgen naast mijn bed ook weer zoals dagelijks hun plaats innamen ben opgestaan heb de gordijnen opengedaan in een vriendelijk welkom voor deze vreemde dag zal ik alles op een rij zetten of de ellende van alledag als handbagage naast me neerleggen ik had gelukkig het bivalente van de dag goed aangevoeld zondag dus de keuze uitgesteld…