Witte druppels

zijn ogen tintelen
maar achter die tinteling
sluimeren de schaduwen
die zijn aanzien bedreigen
als uitgestelde regen

elke vertraagde bui
grift nieuwe rimpels
in zijn verweerde gezicht

toch blijft zijn mond
meestal luchtig gebogen
schildert hij de zwartste letters
nog altijd zo licht mogelijk

talloze grijze nuances
weven zijn verhaal
en alleen tússen de regels
druppelt wat neerslag

Schrijver: Nina Laverona, 18 december 2007

ninalaveronahotmail.com

licht

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 15 stemmen 739