Alle inzendingen over vaan

weest u er op voorbereid dat u te eniger tijd de vrouw van uw dromen zult ontmoeten maar beseft u wel dat u dan op dat moment uw zelfbeschikkingsrecht naar de vaantjes hebt geholpen…

Iemand verzint een verhaal iemand bedenkt een symbool en verbeeldt dit verhaal in een vliegende vaan van kleuren en kruisen of met een halve maan in totale overgave aan de macht van de mythe aan de macht van het woord iemand maant in naam van deze machtige mythe de massa hem te volgen achter dit vliegende vaan van kleuren en kruisen…

Hout in ’t vuur, uw vrije, rode vaan geplant, dapper sta en niet gevloden, hoog uw hand.…

De vane omhoge! en immer voort, die weerbaar is, gestreden! 'Wie is als God!' weergalme ‘t woord des zegepraals, nog heden! 'Wie is als God!…

De vane omhoge! en immer voort, die weerbaar is, gestreden! 'Wie is als God!' weergalme ‘t woord des zegepraals, nog heden!…

Zaten de blaren als vanen aan de takken? Dan is het herfst. -------------------------------- uit: Verzamelde Gedichten G.A. van Oorschot, Amsterdam…

van jaar tot jaar mocht en kon ik zo uitgroeien tot iemand die voor zijn vaderland meer deed dan zwaaien met een tricolore vaan.…

We praten maar ik ken je grenzen niet de kanalen die je hebt gegraven niet nergens cirkels van je steden geen windroos in een hoek, geen vaan. Geen kust waar ik aan land kan gaan.…

wie strijkt de vanen glad die ik opgestoken had om kleur en zwier aan het leven te geven als heuse frivoliteit het gaan en staan in geijkte snit en plooi is niet meer van deze tijd maar kon niet rekenen op de transparantie van het hooggeëerd publiek ben voor gek verklaard kreeg levenslang vakantie wegens deze extravagantie…

Nu Neerlands nuchterheid haar koorts heeft afgelegd en onze jongens al lang weer neergestreken zijn en van de buis koesteren vluchtige vlagen nog drie van de duizend vanen die de wind ooit dragen mocht. De straatlantaarn op de hoek houdt hen nog hoog en om de pit danst nog een wake.…

Ik licht op in de nacht zacht als een kaars die kalm en zoet druipt in hete tranen, vanen van troost in haar walm. Blauw is het vaan dat me groet moed geeft in de strijd; zuiver wil ik betonen de dank, flank van liefde tot strijd bereid.…

de klok, de tafel, de stoel, 1 april, 2 april, 3 april, 1e klas, 3e klas, 6e klas, het tempo was constant en de klok tikte langzaam maar tijd passeerde ernaast misschien moest ik geduld kiezen in plaats vaan haast…

zo graag even ván je zijn, en zo graag even ín je zijn... en toch... fluister ik steeds onzekerder jouw naam, Lisa, durf nog steeds niet even binnen te gaan...…

De tijd van dragen Is voorbij - de Rijpheid roept, De vliezen van Het voorjaar staan Op scheuren, De lente lokt…

Licht blijft alles groen, in Uw Licht wil ik blijven voortgaan, wil ik zelfs NIETS overdoen, in Uw Licht spreek ik de waarheid, ook al staat het de wereld niet aan, in Uw Licht wil ik blijven wandelen, in Uw waarheid blijven staan, wereldse tongen vernachelen mij, ‘k zie véle ogen leeg en schril, ik leef in deze wereld, maar ik ben niet ván…

Het molentje blijft draaien ...al zijn de kleuren verbleekt Gebroken vanen....bleke tranen ...alsof het verleden weer spreekt Vaarwel,...lief kind Ik denk niet, dat hij ooit vergeving vindt...…

(Trollhättan; Västergotland) Aan rivier de Göta älv bij de Waterval van Trollhättan Ontwapenend de liefde Mooie woorden; eerder over zee kregen hier hun beslag, toen mijn pijl jouw hart doorkliefde Klim náár en daal ván Kopparklinten uitzicht adembenemend 't Altaar met toen-geliefde (Fietsvakantie Zweden, 1989) *Folkloristisch…

haast radeloos de vrouw vervuld vän twijfels Het daglicht schamel ..... waar de herberg? waar het haardvuur? Het uur van baren?…

In de oude, bekende vertrekken Zij pronken en stralen en strekken Hun vuur-prachtig rood; Zij staan voor de ramen te gloeden Als van kardinalen de hoeden, Van machtigen, groot; En staan in de hoeken te vlammen Als pluimen in hellem-kammen En vanen in oorlogs-nood; En schaatren diep en schreeuwen De kreet stil die ging door de eeuwen…

Hij kent: de groene vanen en het plein Waar vreemden naar de goudspiralen staren; De Koraanspreuken boven ’t deurgordijn; De egale zon; der schaduwen slagorden, Die zwart opdoemen, en verwijderd worden; De stilte, de gebedsroep, en de schijn Der maan, die als een man met een lantaren De laatste rondgang doet, en met zijn licht Het donker oproept…

Nu dat wij naar buiten treden vredigen in het nieuwe heden nu hangt de lucht vol van waaiende lichte dingen, onbeladene ademen kostelijk gedragen op vlakgestrekene windvlagen, wazen, half beschaduwde lanen aan weerskanten van zijden vanen, rozerode kreukbehangen in rimpelingen en met gangen van blije bewegingen, een mist bezijen…

Je kent de wet van kindsbeen aan in speeltuin of de kermis zweef, ook tolde je met armen wijd op eigen kracht verloor het evenwicht en landde hard, want dat orgaan is op zijn rust gesteld maar even was je zelf het middelpunt met vliedende kracht, helaas niet ván de aarde.…

De vaan is volledig dolgedraaid, de kinderen zijn uit hun gewone doen. Een valse start, dat doen we over. De klok teruggezet, de film gespoeld naar herbegin: Vredig wordt het nieuwe jaar betreden. Er is geen vuiltje aan de lucht… De wens blijkt de stiefvader van de gedachte.…

De tiran wordt bovengehaald en verwilderd knipperend wordt hij geraakt door daglicht Gekraakte ogen in een ingevallen gezicht Alfamannentrots tot knechtentwijfel gemilderd Zijn naam sidderde dikwijls door zijn land Hij regeerde dan ook met ijzeren hand Lang een vriend van de grote vrije vaan tierde zijn regime eens legaal infaam Het vonnis…

Gegaan In zwart-wit Vakantie vieren Binnenland Met soms die vaan In zwart-wit Uit het buitenland Memorie Zwart-wit. In kleur In zwart-wit De nachten dagen Herin'ring Mooi. Zoet. Die geur In zwart-wit De jaren destijds Verloren In tijd van toen Van zwart-wit Naar kleur plotseling Let-ter-lijk De tijd. Voorbij…

ik heb de wereld af zien glijden in zijn race tegen de klok met als blok aan het been de agonale genen die het beste in ons boven zouden halen als wij ons leven door hen lieten bepalen in de maatschappij woekert de entropie van steeds het beste willen zijn de snelste ook rijker en succesvol in de toevoeg vaan het eigen genenmateriaal…

Holland grijpt de wapens aan, Om de vijand af te slaan; Plant de leger vanen, En het uitgetogen zwaard Zal de fiere Leeuwstandaard 't Spoor der zege banen. Holland blinkt in 't krijgsgeweer; Holland vlamt op krijgsmans eer; 't Zal zijn haard bevrijden. En de God, die wond'ren doet, Zegent aller brave moed: Hij zal met ons strijden.…

anders dan het middelpunt in zeker zes namen van mannen die iets mét jou, die iets ván jou? Ik wil het niet weten. Ook niet van die nieuwe die je nú je vriendje noemt met wie je "we'll see how it goes." Ga heks, ga! Ga naar Frankrijk, India, Canada! En laat geen sporen na. Ze zullen je vergeten.…

Maar later ga ik met Ajax mee ik ben en blijf rechts achter staan en ik win soms ook nog eens een prachtige vaan later zult u nog wel van me horen mijn naam is: TOBY hoort U mij: senioren dit is mijn eerste gedicht dat ik heb geschreven misschien zult U het in de toekomst wel vaker beleven. ik ben 10 Jaar...…

anders dan het middelpunt in zeker zes namen van mannen die iets mét jou, die iets ván jou? Ik wil het niet weten. Ook niet van die nieuwe die je nú je vriendje noemt met wie je "we'll see how it goes." Ga Lulu, ga! Ga naar Frankrijk, India, Canada! En laat geen sporen na. Ze zullen je vergeten.…