3437 resultaten.
zwart op wit
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.336 Een nieuwsbericht, een kopje
Drukinkt op een vel papier
En het is nauwelijks opgevallen
Tussen alle ellende daar en hier
Tussen oorlogen en rampen
Ligt stil het slachtoffer van verkeer
Een tractor en een motor
En iemand ziet zijn zoon nooit meer
En iemand mist zijn vader
En iemand mist zijn broer
Geen plannen meer voor later
Zwarte letters…
De boom die 'vader' heette
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 2.216 kan niet meer
een reus is gevallen
door wind, storm en regen
het is afgelopen
geen mens houdt dat tegen
winter
stil, ongenaakbaar
overdekt met sneeuw, ijs en rotte bladeren
ligt daar de eik, dor en dood
aan die heel oude dijk
lente
een takje, een ent
baant zich een weg uit de grond
vlak naast de eik
op de plek waar hij stond
vader…
Het jawoord
poëzie
3.0 met 17 stemmen 5.908 Haar vader kent mijn ijver
En duldt mijn nadering,
Als veelbelovend schrijver
En deugdzaam jongeling.
Hoop doet mijn hart herleven
En slaan met blijde slag:
Mijn bellen, haar gegeven,
Draagt zij nog iedere dag.
Doch mocht zij 't woord niet spreken,
Waarnaar mijn boezem haakt,
Dan zal het hart mij breken,
Wijl het is afgeraakt.…
levensavond
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.313 soms geniet hij
nog van kleine
momenten
van een kleurige
paddestoel langs
verwaaide paden
zijn tere hand
gedachteloos
in de mijne
het verschraalde
leven stilaan
moe…
Dochter
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.322 Dan ga ik nu de ambulance bellen
geen tegenwerping meer, na vier minuten werd
hij opgehaald en naar het ziekenhuis gebracht,
zijn vrouw wist hij als altijd aan zijn zijde
Wie zit daar aan uw voeteneind, meneer,
vroeg de dienstdoende arts mijn vader
lachend zei, wist hij natuurlijk: 'torcht'
niet eerder hoorde ik zo'n geuzennaam…
MIJN PAPA, MIJN HELD
netgedicht
3.0 met 62 stemmen 9.833 Freud zei dat alle dochters
met hun papa wilden trouwen
dat weet ik niet
maar papa was mijn held
ik liep naar zijn geopende armen
hij liet mijn fiets los
toen ik zelfstandig trappen kon
in mijn ogen kon hij zelfs
een dode goudvis repareren
papa kon alles maken
mijn papa werkte
in een grote, gevaarlijke
fabriek. het was er donker,…
De heer en mevrouw Merel delen u mede
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 289 ineengedoken en brutaal
bij het schijnen van mijn lamp
hij ging niet aan de haal
vertelde zonder fluiten
in stilte zijn verhaal
leidde mij van zijn nest
waarin de schalen barstten
beschermd door ma
ik begrijp je merel
kerels onder elkaar
heb ik je door
ik begrijp je annonce
en voel je hartje bonzen
Je nest is versierd
Je bent vader…
vaderdag
hartenkreet
2.0 met 21 stemmen 4.691 dat je de sterkste bent
je speelt met ze en af en toe een correctie
en zorgt dat je ze niet te veel verwent
je geeft ze respect mee voor het leven
en nu bezien ben ik trots op hen
twee oprechte en eerlijke mensen
waarvan ik al 25 jaar de vader ben…
lieve dochter
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.947 Ik wilde zo graag
een gedicht
voor je maken
over hoe het was
vroeger en nu
jij klein en blond
voor het eerst
naar school ging
hoe je groter groeide
tot nu toe
Nog een keer
met mooi weer
door de polder
of over de dijk
langs het ijsselmeer
met jou in het zitje
voor op de fiets
fluitend en zingend
zoveel melodietjes
'n stop bij…
dag Pa
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 2.359 van lieverlee verbleekt
de tijd je broze blik en lijf
doven de laatste woorden
die je sprak
sluimert je pet aan de kapstok
verdwijnt de leegte uit je stoel
toch klinkt er genoeg in ieder
mens die van jou hield
alsof je nog aanwezig bent
in alles wat je achterliet…
winterjas
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 798 vader ging uit zonder jas
ik riep nog na hoe koud het was
maar hij ging weg in korte mouwen
in zijn mooiste hemd, de marineblauwe
en de wind woei en de vliet bevroor
eerder dan het jaar daarvoor
de hoest kwam en liet hem niet alleen
hing droog en koortsig om hem heen
hing aan de balken van ons huis
om zijn nek als een lodenkruis
en de…
Naar bed
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 2.791 Vanavond treuzel ik niet
Maar ga vliegensvlug naar bed
Ik lig klaar, mijn pyjama aan
Heb zijn stoel vast klaargezet
Mijn vader gaat weer es vertellen
Zomaar, uit zijn blote hoofd
Maar dan wel op zo’n manier
Dat je het werkelijk gelooft
Hij tovert vreemde hoofdpersonen
Draait een film in mijn kop
En na een klein half uur
Zegt hij: het…
Het geredde kind
poëzie
2.0 met 11 stemmen 2.162 'Gij kunt niet raden met wat liefde wonderbaar
De grote diepe zee ik minnen moet,
Sinds, vader, gij met eigen lijfsgevaar
Mij opbracht uit haar vloed.
En dagen lag ik, niet, zo stil alsof ik sliep
Achter gordijngedonkerd raam
En hoorde niet of moeder riep
Mij bij mijn eigen naam?…
Van papa voor Rhodé
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.445 De regen valt
Bijna geruisloos maar meedogenloos
Op jouw kleine grafje
Jij bent een deel van mij
Maar zonder jou moet ik verder
En ben ik vergeten wie ik was
Wat is dat toch?
Waarom houden de tranen niet op?
Houden ze ooit nog op?
Bitter is de kou rondom mij
Ik kijk op naar de kale bomen
De lucht is grauw
De grond is vochtig en koud…
Brief van een ouwe moeder
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.156 En vader wil jouw naam in huis niet horen,
Dat heeft ie mij daar net nog zo bezworen,
Wanneer ik soms maar even van jou praat,
Vloekt hij mij stijf, je weet wel hoe dat gaat.…
Zoveel nog te zeggen
hartenkreet
3.0 met 33 stemmen 4.384 ze trekt er vaak op uit en fluit
als in tijden van weleer
en nog altijd als ze thuis komt
zegt ze hardop: ' schat, daar ben ik weer'
De wereld draait maar verder
en verandert elk moment
jij zal blijven wie je was
wie je was is wie je bent
voor eeuwig 61 jaar
voor altijd aan de lijn
en als ik straks 62 ben
zul jij toch nog steeds mijn vader…
Vakwerk
gedicht
3.0 met 22 stemmen 14.950 'Praat me niet van sneeuw en ijs'
sprak mijn meelbestoven vader
terwijl hij witbrood in de rijs-
kast schoof, 'daar komt maar dooi van'.…
Zijwieltjes
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.082 Zoals ik als een levend ding
mijn fiets zag staan, uren sleutelde,
het zadel aaide, alles glom
voordat ik slapen ging.
Zo werk ik nu aan materiaal
dat ik 's nachts van zolder haal: steun-
wielen achter. Ik leun
te zeer op wat is vervlogen.
Maar ook dit zal gesmeerd lopen.
Ik wil de afstand dichten. Doodmoe
maar in extase op de Mont Ventoux…
De voetbalvader
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.329 Dat vaders mislukt zijn, weet jij nog niet.
Ja, hij houdt hem nog wel honderd keer hoog.
Maar dat hij zijn duizend dromen bedroog,
moet jij doen vergeten in 't strafschopgebied.
Er schiet een oude reflex door mijn voet.
Mijn hele lichaam schrikt. Jij speelt je vrij.…
Samen met de fles
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.499 Het is weer intiem samenzijn,
samen met de laatste fles.
Ik drink Château Tristesse
na hevig bloeien.
Jij moet van melk nog groeien.
Je morst. Ik hoop dat je erbij
zal zijn als ik met knoeien
mijn dorst nog éénmaal les.
En dan de wildste ranken
bij mijn steen zal snoeien.
Ach, laat nu maar,
net als pa, een mooie boer.
Dan breng ik…
onder de tafel
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 830 Wit zijn de muren
vier keer een wand
bruin is het dak
als je komt
gaan we samen
ja op die plek
spelen
dat ze ons kunnen horen
doet er niet toe
ze zien ons niet
speel met me
en samen zijn we
een vader en een moeder
in ons eigen domein
plek voor twee.…
weekendvader
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.191 ze komen weer een weekendje logeren
en wat onwennig staan ze op z’n stoep
met kinderfietsen, een timide groep
hun moeder draagt een tas met schone kleren
geen boeman zijn, een woning vol met troep
wat maakt het uit, dat moet hij tolereren
ze laten zich haast schaamteloos fêteren
en leven op patat, kroket en snoep
ze zijn weer thuis, verdwenen…
Victory
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 844 De mooiste ogen
Ik zag ze
op de dag
dat zij
in mij
Haar schoonheid zag…
vergeef en vergeet
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 850 Want vaders handen deden me bloeden,
moeders gal heeft me weer uitgespuwd.
Dit,
wat u niet wou weten,
zeg ik nu met spijt.
Maar hoe ik ook liefde deel,
het draait altijd op hetzelfde uit.
Mijn excuses voor dit dwaze,
op de hoop dat u mij vergeeft,
vergeet.…
Zestig jaar
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 589 Mijn vader zweeg over zijn oorlogsleed;
heeft het eindoordeel aan mij gelaten.
Maar er is zoveel dat ik niet weet,
want ik hoor enkel dode soldaten.
Wat is het verschil tussen lafheid, angst
of verzet met zoveel duizend doden?
Duurde eerlijkheid wel het langst
in het duister oord van de oorlogsnacht?…
Vermist
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 2.806 vol verbazing, ongeloof
niet wetend wat te doen
niet wetend wat te zeggen
zo was de situatie
na zoveel jaar was jij ineens daar
een half uur was de tijd
en nog een sigaretje later
was ik je alweer kwijt
nog voel ik het verdriet
14 jaar aan tranen
niemand om tegen te praten
om boze blikken te besparen
zo liet je mij achter
weer 9…
Jan
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 1.332 het werken zit hem in het bloed
woorden verspilt hij er niet aan
afbreken en opbouwen is een baan
die zonder zeuren gebeuren moet
de restauratie van het kerkelijk goed
vergt handenvol werk dat altijd spontaan
en met heel veel plezier wordt gedaan
zonder te struikelen over een loonvoet
maar niets van dit alles had hij kunnen doen
zonder…
VADER ROEPT WINTER IN ME OP
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 209 Zijn aardse huis
heeft hij in zwijgen verlaten
De Ander had
het laatste woord
Zijn bed vreemd leeg
't tafelblad vol medicijnen
De laatste uren
kon hij niet meer praten
Ik las z'n gebaren
in z'n hand te korte levenslijnen
Hij wuifde en
wees naar raam en muren
Het kon beslist
niet lang meer duren:
Deze reis naar
't onbekendste…
Kleine mens
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 875 Ik zie een kleine mens
halverwege de akker staan
in een zachte najaarszon.
Gebogen, bijna biddend.
Hij ziet me niet.
Zijn handen
steeds opnieuw
de aarde tegemoet,
verzorgend, bewerkend,
liefhebbend.
Zijn lichaam
in diezelfde schoot nu,
omarmd.
Als ons iets is geleerd,
dat in de aarde niets sterft
maar slechts wacht
op nieuw leven…
Het missen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 986 Vergeef me
dat ik loop
te lijden
maar ik voel
nog steeds
de pijn
afgescheurd
van ons leven
weggerukt
uit mijn zijn
leegte het missen
achtergelaten
het niet weten
waar ze zijn
in het toen
of in het heden
als in vertraagde
beelden gaat
het leven voort
wordt ik ooit
nog eens de vader
of is dat gevoel
voorgoed vermoord…