Netgedichten

netgedicht (nr. 13.290):

Van papa voor Rhodé

De regen valt
Bijna geruisloos maar meedogenloos
Op jouw kleine grafje

Jij bent een deel van mij
Maar zonder jou moet ik verder
En ben ik vergeten wie ik was

Wat is dat toch?
Waarom houden de tranen niet op?
Houden ze ooit nog op?

Bitter is de kou rondom mij

Ik kijk op naar de kale bomen
De lucht is grauw
De grond is vochtig en koud

Ik vond je zo lief
Zoals je daar in m’n armen lag
Maar ik kon je niets meer geven

Helemaal niets