Netgedichten

netgedicht (nr. 17.732):

Jan

het werken zit hem in het bloed
woorden verspilt hij er niet aan
afbreken en opbouwen is een baan
die zonder zeuren gebeuren moet

de restauratie van het kerkelijk goed
vergt handenvol werk dat altijd spontaan
en met heel veel plezier wordt gedaan
zonder te struikelen over een loonvoet

maar niets van dit alles had hij kunnen doen
zonder haar, die altijd aan zijn zijde stond
met steeds weer een tijdelijke afscheidszoen

als sturende kracht op de achtergrond
gaf zij hem al het benodigde katoen
voor zijn vrijwilligerswerk aan het front