robijn

gloeit mijn huid
in de lage zon
een rood laken
bedekkend de stilte
die zich in mijn lichaamsbed
te slapen legt

langzaam
verbleken
de lakens van mijn huid
tot de witte schim
die naakt
voor de spiegel staat

die vergeefs
tracht
de geest der dingen
te betrappen

Schrijver: rob flipse, 27 oktober 2007

robflipseyahoo.com

jeugdzonden

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.0 met 6 stemmen 1.001