Alle inzendingen over vastgeroest

niets meer om te blijven Nog minder, minder om te gaan Vastgeroest in gewoontes Langzaam rottend in een nevel vol eentonigheid, vlucht mijn lichaam, voor de ijzige wind van verveling Mijn geest. mijn geest kan niet vluchten. Blijven,altijd blijven Want er is niets, om naar te gaan Alleen als ik mijn ogen sluit…

Maar het zit vastgeroest, gebakken als een harde korst, te weten dat ze niks zegt uit eigenbelang zegt meer en het duurt al zolang Dit moet welhaast openbreken dit moet uitbarsten zolang kan niemand zwijgen nooit voor zolang. Tot dan: blijft het haar geheim…

Momenten waarop ik kan zwijmelen in verdriet Intens verdrietig zijn en ondertussen zo ontzettend gelukkig omdat ik iets voel Niets voelen Leeg en verdoofd zijn, geen kant op te kunnen en vastgeroest in je hoofd In zijn patronen Of die van haar Verdriet is prachtig Verdriet is genieten Huilen is fantastisch en pas wanneer mijn gezicht plakkerig…

Dat gevoel zo vastgeroest brengt mijn gedachten terug naar toen. Als ik dan nu kiezen moest zou ik het heel anders doen. Dat gevoel, het blijft bij mij en het wisselt keer op keer. Soms verdrietig, dan weer blij en soms weet ik het niet meer. Dat gevoel had me beroofd van mijn laaste levenslust.…

Het ijzeren beeld zat vastgeroest in de weelderig bloeiende tuin. De boom heeft het geheim opgehoest onder de zwaarbemeste kruin.…

Zelfs droog verpulverd gras leeft daar langer dan een foeilelijk bakstenen zwijgen vastgeroeste omheining van een voorheen aangenaam voort- vluchtig aards bestaan…

Traditie was in ieder vastgeroest. De kerk zat vol, er werd verwoed gebeden voor ‘t zielenheil van hen die overleden. Elk voorjaar werd de kachel weer gepoetst. De mensheid leeft nu stukken efficiënter, neem nu alleen het fokken van het vee, ‘t gaat met een spuit, van één-twee-huppekee, ja razend rap en ‘t lijkt een stuk decenter.…

" Poëzie wordt gebracht in vele fijne vormen en mijn voorkeuren spelen daarin geen rol; er is meer dan mijn vastgeroeste normen. Dus blijf trouw aan uw dichterlijke plicht, al word ik van uw verzen soms horendol: met spanning wacht ik op uw nieuwe gedicht.…

Tussen onze vastgeroeste meningen, van enerzijds en anderzijds, stroomt een brede rivier. Tussen de oevers van goed en van kwaad, strijden wij mensen voor ons groot gelijk. In de naam van de waarheid. In naam van de lieve vrede. Uiteindelijk bereikt een mens de zee. Daar waar het leven oeverloos begon.…

In zijn kraaloogjes schemert een echo van het eerste godenrijk terwijl hij langs de vastgeroeste scharnieren van de blinderingen hipt bekijkt hij de vogelkooi vanaf de binnenkant en regent het wonderen in zijn bakje voer zijn bakje water en de stemmen in zijn alerte kopje die net als mijn hoofd teder knikt naar een helderziende vrouw…

Het in 't humus vastgeroeste bos staart roerloos en met ingehouden kracht naar planten, dieren, mensen en het mos en groet de wind de adem van de eeuwigheid die rusteloos van pool tot pool het levende verhaalt van verre horizonten van mistralbroeders en siroccozusters het bos, de wind, het mos een kind dat met ogen zonder kleppen spelend…

misschien ja is hij soms te onbehouwen klopt hij op de verkeerde deur bezigt hij niet gebruikelijke taal waar tegenspraak helpend is wordt lippendienst geprezen de kritiek vaak welgemeend lastig en niet loyaal gelabeld een denkpatroon vastgeroest in een verklevend paradigma overwoekert de vrije mening van tegendenkend perspectief…

Vastgeroest, bang voor de wereld verstop jij je ergens waar het niet klopt. Verschuilend achter een fabel waren daar knabbel en babbel die aten je resterende zelfbeeld op. Wat is het leven toch top, of is het je eigen strop. Als een klein vogeltje spuug je in het rond.…

nieuwe technologieën zijn veel te snel gekomen misschien ben ik te lang aan de zijlijn blijven staan het is net of ik ontwaak in een vreemde omgeving Bevolkt door creaturen die ik totaal niet meer ken wonend in een wereld met een andere beleving een wereld waarin ik mijzelf niet meer herken ik ben te lang blijven hangen in het vertrouwde vastgeroest…

nergens staat tijd zo stil dan in een leeg een eindigend gebouw op een kier staan vastgeroest de stalen deuren als bevelen zij reizigers onbehuisd het uitbeveiligde onthevene gegruizelde raamloze binnen te gaan niets sluiten ze nog af wie daar binnen staat voelt zich buiten de wind wervelt bladeren in een hoek droge takken en dode libellen in…

en voor eeuwig in die gelukzaligheid blijven maar voor wij het wisten waren wij alweer voor elkaar verdwenen en zoeken wij een eeuwigheid naar elkaar en die gelukzaligheid wij voeren langszij maar wij wisten niet hoe wij bij elkander aan boord konden springen er waren lastige obstakels als open wonden omringd door berggraniet de vastgeroeste…

Wie doorbreekt de verzegeling van het altijd stille zwijgen waardoor gevangen woorden zich loswrikken uit het vastgeroeste patroon en opgesloten pijnemoties zich bevrijden?…

waarvan de rotte appels niet willen vallen, wortelend in een mand van nooit gekiemende verzen is het moeilijk keren in een vastgeroest tijdssyndroom. het laatste afscheid vooral moet blijven daar waar het nu is eens zal ik hem toch ontmoeten om mijn laatste streken af te leren.…

ware veren steelt, zich toont in de donzen spiegels van het koelste meer, z’n langste slaap herschikt in eigen bed, gebonden aan een strikt verleden in de onregelmatige hartslag van de tijd, schuddend aan de levensboom, waarvan de vruchten niet willen vallen in het stof van verzen die te lastig zijn geworden, het kenmerk van een vastgeroest…

We hebben ons grandioos vergist in de motieven van de vluchtelingen, we zijn opgehitst door laffe tweedrachtzaaiers en vastgeroeste zwart-wit-denkers. Er werd ons voorgespiegeld, dat zij allemaal toneel speelden, maar dat was een grote leugen. Zij stelen niet, zij zijn juist besteeld. Ik ben om.…

groeien zwarte tongen de dood sprak zijn verleiding uit ’t was alles wat jou overbleef - de dagen veranderen ik stap naar buiten kijk terug en naar de verte stilte opent vogels tegen de achtergrond van poëzie en ik geef me over aan dat wat niet vervuld werd aanvaard woorden die hun plekje nooit vonden, weggleden langs de vastgeroeste…

Het lange wachten is begonnen de stilte na de storm van kleuterpret, puberluim en brommer en lessen in de goede vorm gestold hun levenslust in vastgeroeste patronen gekrompen hun postuur veel kleiner dan hun zonen. mijn vader, die eens met een schop blafte naar mijn dwarse puistenkop: je komt dit huis niet meer in!…

in huwelijk vastgeroest kreeg langzaam in de gaten vrijheid kwijt en ingesoesd geen zin meer om te praten miste Schwung in mijn bestaan zelfs verbondenheid ontbrak keek je nauwelijks nog aan en als je me weersprak kon dat me niet echt raken alles was me om het even wist dat ik af moest haken ben veel te lang gebleven op een dag, ik…

Uit: KIEZEL en TRAAN - Bernlef Gedichten Querido Mensen in tranen Respect verdien je door onderscheid 't Grote verschil tussen Goed en Kwaad Mensen in tranen, van woede Vele verward, geslagen Maak het VERSCHIL Men kan bij hoog en bij laag beweren Vasthouden, -pinnen, dogma's vastgeroest Starre lijnen Strak gespannen Zwaar over-geconcentreerd…

Ze zijn, voorlopig nog, de twee enige overlevenden Van een slag die jaren heeft geduurd Maar dankzij deze vastgeroeste vrede Staan hun levens niet meer op het spel In het bed, dat ze niet meer delen Zochten zij al lang geen tederheid meer Waar ze vroeger zo vurig vals naar verlangden En toch happen hun harten stotterend naar adem Alsof ze…

een spiegel waarin ik iemand zag een slachtoffer van denken ik schold je uit.. ik heb je lief.. verlangen vrezen hoop herleefde en deed dood wijken leven kreeg weer plaats al was het vechten ik wist niet wat ik geloofde en geloofde niet in wat ik wist ervaring leerde me niet veel als een steen bleef ik liggen op de bodem van de zee roerloos vastgeroest…

kaal, machteloos, gebroken, gekrenkt, gemangeld, aangedaan, verdrietig, troosteloos, verslagen, verloren, verweesd, alleen, eenzaam, stil, zwijgend, verstard, gelaten, weerloos, kwetsbaar, geïsoleerd, verlaten, wezenloos, ontzield, zielig, meelijwekkend, moeilijk, problematisch, beperkt, ingewikkeld, belemmerd, ziek, zwak, impotent, grauw, zeurend, vastgeroest…