2774 resultaten.
Op je schouder
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 182 het voelde van binnen
plots wat kouder aan
had mijn hand
op je schouder willen leggen
soms is het niet te zeggen
noch op te schrijven in zinnen
eens zal ik het laten weten
immers ik ben met je begaan
en er niet aan gewend
zó dicht bij je te staan…
op je schouder
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 329 langs
ravijnen scheert
de reis is een
mengsel van
wervelende
verlangens en
onvervulde vragen
de dooltocht door
een landschap van
zwarte gaten waarin
tijd en ruimte
verzwelgen
het is de queeste
naar een brug
die verbindt met
de afwezige
het gemiste
hoe vindt men een
ondoorgrondelijke
vader die zwijgend
op je smalle
schouder…
Venster
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 805 laat me je zijn
ogen, een blik vooruit
gevoel van leven
laat me je zijn
hoop, een helpende hand
het mooiste geven
laat me je zijn
toekomst
een nieuw begin
laat me je venster zijn…
Venster
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 790 en jachtig
waaien onheilsberichten
tegen de heldere ruiten
beslagen blijven mijn gedachten
traag trek ik tekens van toen
door het brakke vocht
op het glas van vandaag
waarop het vergezicht stokt
druppels aan het vingerschrift
zoeken een bedding
naar een onbekende bodem
matglazen beelden breken
de kleuren van buiten
tot aan het venster…
HET VENSTER
poëzie
4.0 met 8 stemmen 3.827 Zoveel zielen, die openstaan,
Nog zonder dorrende zorgen —
O, hoe hevig sterk gaan
Zij als de stralen van de morgen
Voorbij hel venster van mijn ziel!
Want hoe arm ook en hoe klein:
Zij zullen leven! leven!
Als wij niet meer zijn,
Als wij voorbij zijn gedreven —
Voorbij het venster van hun ziel!…
VOOR HET VENSTER
poëzie
2.0 met 6 stemmen 759 De jaren gingen, doch die vreugd,
Van oogst te zijn èn aarde,
Kwam nimmer weder, naar mij heugt,
Als ik door 't venster staarde.
Tot nu, deez' avond voor mijn raam,
Wijl stem en stap weerklinken,
Ik in dit smachten zonder naam
Opnieuw mij mag verzinken.…
Door het venster
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 84 Hoe wonderbaarlijk
rozen om ter roodst het licht
verschalken willen
je moet ze door het venster in
een kille zomer rillen zien…
Venster...
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 212 Je voelt je
geborgen
bezit nog van nacht
van maan
kussen en laken
Naar buiten
kijken
ontluikend groen,vogels
en hun nestelen
bespieden
Er zijn
van die lieden
die niet aarzelen
naar binnen
te blikken
Je gade slaan
zonder blozen
door -hetzelfde- venster.…
bij het venster
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 83 er staat een man bij het venster
met een vel papier
gaat hij het zo verscheuren
of blijft het nog een tijdje heel
al een aantal minuten
tuurt hij door het raam
naar de margrieten
in de pas aangelegde tuin
ze bloeien naar behoren
al waren er een aantal dood
er groeien er nog voldoende
voor een volmaakt boeket
hij genoot er van
en van…
vensters
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 34 oostenwind vandaag
langs het zwerk
trekken winterganzen
in V-formatie het
einde van het
trekseizoen nadert
in het huis met
dichte vensters
zwijgen zij
pratend urenlang
ze zullen elkaar
niet verwonden…
En elke ademteug
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 227 venster
dat ik weet hoe krachtig
adem leeft…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Brand los, mijn hert
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.364 Brand los, mijn hert, van al dat uw
gevlerkte vlucht ombindt;
brand los van kot en ketens, nu
de wenende oge ontblind;
brand los, mijn hert, 't is nu, 't is nu
dat de hemelvaart begint!…
een oudt liedeken
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 529 Sei totten cnape: "hael mi terstond
din moeders herte voor minen hont."
Hi ging en sloech sin moeder doot
en vluchtte mettet herte root.
Mer twijl hi loopt, stuict oppen steen
en valt, -dat arme hert meteen.…
Een oud liedeken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 657 Sei totten cnape: "hael mi terstont
din moeders herte voor minen hont."
Hi ging en sloech sin moeder doot
en vluchtte mettet herte root.
Mer twijl hi loopt, stuict oppen steen
en valt, -dat arme hert meteen.…
Een oudt liedeken
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.351 Sei totten cnape: 'hael mi terstont
din moeders herte voor minen hont.'
Hi ging en sloech sin moeder doot
en vluchtte mettet herte root.
Mer twyl hi loopt, stuict oppen steen
en valt, - dat erme hert meteen.…
Wisteria
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 112 Ze trekken zich niets aan,
van die vreemde vrouw
die daar stilletjes voor het venster staat.
’t Is maar een mens, daarvan zijn er zovelen.
Misschien dat ze wat te eten strooien gaat.…
Kil
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 421 In fijne druppeltjes
hangt het licht over de ochtend
gedempt ruisen de velden
herten aarzelen
alvorens het donker
van het bos te verlaten.
Met een schok komen
braamstruiken tot leven:
een fazant vliegt op,
de herten
draaien hun spiegels
naar de waterige zon.…
de schoorsteen moet roken
hartenkreet
2.0 met 20 stemmen 2.344 het hert geadeld
door de jonker neergesabeld
boven de schoorsteen…
Het dorstige hert.
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 151 Het dorstige hert
zoekt naar de rand van het meer
voor een slok water.…
Etherisch
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 53 Het schichtige hert
dwaalt over bloembladen,
mantel van Jahweh.…
Nachtvenster
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 128 Het venster wordt geopend.
Een venster in de nacht.
Ik ontwaak.
Ik luister en voel,
hoe mijn wereld zich ontvouwt.
Iedereen is gekomen.
Alles is aanwezig.
Hier is overal.
Nu is altijd.
Deze openbaring maakt gelukkig.
De slaap overmant me weer.
Het venster wordt gesloten.…
Annie
poëzie
4.0 met 7 stemmen 1.988 Haar lichaam golfde in het bed
- de herten traden uit het woud
van berkenzon en beukengoud -
en in het deinen van haar schoot,
gevangen in het gouden net,
verging mijn lichaam in het wed
tussen haar schouders en haar schoot.…
[ Het hert is dichtbij ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 Het hert is dichtbij,
het ademt en kijkt, roerloos --
voel ik me gezien.…
ZALIG LEEFT HIJ BIJ DE MENSEN
poëzie
4.0 met 2 stemmen 761 Zalig leeft hij bij de mensen
Die met herte God betrouwt,
Diens verkiezen, wil noch wensen
Niet en zoekt dat na berouwt,
Maar hert en wil gelaten houdt
En volgt de wil des Heren.
Dees lijdt
En mijdt.
Hij lijdt Gods daad
En mijdt het kwaad:
Dus mag hem hier geen onrust deren.…
wildernis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 208 de weerbarstige bergen
waar hij, klein mensenkind,
het eerste hert moest schieten,
keken honend op hem neer
het hert viel van grote hoogte
het rolde van de steile wand
naar beneden
al die tijd schreeuwde het
het schreeuwde
zoals mensen schreeuwen
zoals zijn vader later?…
Onvoltooid verleden tijd
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.849 Schouder aan schouder
Stonden wij
In de zon
In de regen
In de zomer
In de winter
Schouder aan schouder
Stonden wij
Als de herfststorm
Ons omver
Trachtte te blazen
Schouder aan schouder
Stonden wij
Op uitgestrekte stranden
Op hoge kale bergtoppen
In diepe donkere dalen
Schouder aan schouder
Stonden wij
En we wisten
Dat…
im astri da dovia
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 1.117 zij draagt een jurk van knopen
over een poederwitte huid
(zij voelt mijn aanwezigheid
mijn adem als een zachte bries
over haar blote schouders
sluit zij de ramen)
haar kont duw ik in het venster
als de nacht zich bedwelmt
haar lichaamsgeur
lavendel en ik ontknoop
in een regenend geklater
haar enig gedragen knopenjurk
mijn armen klemmen…