119 resultaten.
Geurende stilte van respect
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 317 Stroom maar
in mijn hart en
verblijdt mijn lichaam
met je heerlijke weldadigheid.
Als ik je ruik
ben je het enige
wat voor mij bestaat.
Want alle gedachten
verdwijnen dan in een
geurende stilte van respect.
En als ik weer
afscheid van je neem
zal ik je eer bewijzen en
mijn geurende hart
met liefde bij me dragen.…
Aanstekelijkheid
netgedicht
5.0 met 24 stemmen 43 geluiden
gaan nooit weg
verspreiden zich
ijlen na in een
lichter dan luchtlaag
net als
jouw lach die
kleuren bloeit
de wereld aanlicht
met haar schoonheid
die warmte deelt
in aanstekelijkheid
de mens verblijdt
in een van binnen
heerlijk doen gloeien
zo stromen
levensenergieën die
het lijf doen dromen van
spectaculaire zaken…
Dikste stapel, nooit meer
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 201 De dikste stapel stond
regelmatig voor mijn neus
Nooit meer zal dit gebeuren
Het lot heeft beslist dat
ik voortaan slechts klún in
plaats van glijd, schaats en
rijd
Echt nooit meer zal de tijd
serieus tot inkeer
komen, zodat 't verblijdt
Helaas zeker echt nooit meer
zal de dikste stapel
mijn uitzicht belemmeren…
Zijn later zijn
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 76 Haar borsten prikkelen
Haar mond, intens, verblijdt
Haar 'gevarendriehoek'
meestal in onmin
met veel tegenzin
Soms schampert haar schede
en sombert tot later
zijn later zijn
Daar de leugen niet waar
is; bezijden waarheid
Puur naar eigen inzicht
slechts wordt geprikkeld
daarna ontwikkeld
De kuil was gegraven
jij, dom en onnozel…
De goede wijn is een der goede gaven
poëzie
4.0 met 1 stemmen 574 Aldus verblijdt hij zich, die is genezen,
En thans de dingen weder juist ervaart,
De goede wijn bevrucht zijn ganse wezen,
Gelijk de regen drenkt de goede aard.…
Jij
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.165 ik weet dat ik hier zit
in een half leeg lokaal
jij ook
wij
samen
onder de mensen
ik voel dat jij er bent
je aanwezigheid
je lach
dat wat me verblijdt
en toch
de eenzaamheid
diep in mij
ik weet niet of je me kent
je zelf wel weet wie je bent
maar je hebt gelukkig genoeg tijd om dat te ontdekken
en als je jezelf gevonden hebt
zal…
ware rijkdom
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 3.050 Dan komt de tijd
dat weer een generatie je verblijdt
Dan valt het andere in het niet
Dan komt de rust
als met verheugd gezicht
je kleinkind lacht
en je op je voorhoofd kust…
Jong blijven.
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.411 Het hart blijft jong en wordt niet oud,
Wanneer 't zich fris en open houdt
Om al wat menslijk is te voelen,
Te voelen wat een kind verblijdt,
En wat er door de geest moet woelen
Eens jonglings, in zijn schoonste tijd.…
Die het weet, die het zeggen mag
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 499 Die het weet, die het zeggen mag
Of laat het aan de tijd
De tamboer en het wiekenmeisje
Voor het moment verloren
Zin verblijdt maar onverlet
Vergangenheid bij het ochtendgloren?…
Jong blijven
poëzie
2.0 met 2 stemmen 2.260 Het hart blijft jong en wordt niet oud,
Wanneer 't zich fris en open houdt,
Om al wat menslijk is te voelen;
Te voelen wat een kind verblijdt,
En wat er door de geest moet woelen
Eens jonglings, in zijn schoonste tijd.…
LAIS CLXXVIII
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 66 Het draagt zich voor: onthouden lelijkheid
en schrijft alsof het sterren doet ontstaan,
maar waar zij het in het met haar verblijdt,
ziet het alleen de sneeuw in haar vergaan.…
Hij die, na een langdurig lijden
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.092 En als de ziel, omhoog gestegen,
De lasten van het lichaam derft,
Verblijdt zij zich in ene zegen,
Die nooit een sterveling verwerft.…
de deur kantelt
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 142 strijken met de moed die de wind
vervaagt in strepen zonder eind, het
gelach is de hoon die me raakt
maar niet in eeuwigheid bezwijkt
de deur kantelt in een kier van regen
het kraakt zoals het mos laaft
aan water zonder smaak, wie me verblijdt
zal de schaduw wezen die me verrijkt
niets is meer dan het eind waar het stopt
al draaft…
Een toekomst.
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.317 Maar als mijn toekomst verleden is,
En mijn doel niet bereikt,
Dan weet ik wat ik heb gemist,
Een man die me verblijdt.
Mijn toekomst associëer ik niet
Met seks en noch met macht.
Nee ik geef mijn toekomst telkens
Een beetje hoop, een beetje kracht.
Want zonder liefde zijn er geen vlinders,
En zonder vlinders geen gevoel.…
NOOIT VERGETEN
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 245 Je naam wordt nooit vergeten
hij blijft geschreven in mijn hart
en wordt met alles nog verweven
wat in de toekomst wordt verwacht
In de liefde die je mij hebt gegeven
en die mijn gemoed steeds verblijdt
blijven al jouw herinneringen leven
en ’ k koester ze als kostbaar bewijs
eens gaan wij elkaar weder vinden
in de glans van d’ Eeuwige…
Wat is dichten?
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 327 Woorden vinden
voor wat niet gezegd kan zijn:
geur van zomer, kracht van winden,
iets van vreugde of van pijn;
Alles wat een mens kan raken:
levensmoed of dankbaarheid,
doelloosheid of lichtend baken,
juichen soms om wat verblijdt.
Wat is dichten?…
Dank zij jou!
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 507 Een arm om me heen, een fijn gevoel
van rust en ook van geborgenheid
dat helpt me, streven naar een doel
wat heb je me met je woorden verblijdt.
Kort, maar heerlijk en een warm gevoel
geeft me zo wat van die kracht terug
zo krijgen je woorden toch een doel
wat gaan die minuten met jou, toch vlug!…
Dichten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 132 Woorden vinden
voor wat niet gezegd kan zijn:
geur van lente, kracht van winden,
iets van vreugde of van pijn;
Alles wat een mens kan raken:
levensmoed of dankbaarheid,
doelloosheid of lichtend baken,
juichen soms om wat verblijdt.
Wat is dichten?…
Knisperend ritselend
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 181 Ik zeg u dank, hoge platanen
Ook dit jaar is het uw tapijt
Weer dat verrast en zeer verblijdt
Al kan het nat zijn van uw tranen
U plengt die samen met de wolken
Ontroert mij, raakt mijn weemoed aan
Straks humus, zal het blad vergaan
Jong groen zal u daarna bevolken
De levenskracht die in u schuilt
Die zie ik aan met winterogen
Ik leef…
Arboretum
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 95 dendrologen tezamen komen
Het bestuderen van houtige gewassen
Functies die bij soorten passen
Bosecosystemen als systematiek
Gevormde collectie uniek
Variëteiten in cultuur veelzijdig
Beplante lanen oneindig
Welstand hout
Aan de bosbodem toevertrouwd
Wetenschap met symboliek
Menig exemplaar fotogeniek
Botanische verscheidenheid
Groenzicht verblijdt…
BRONZEN MEMO
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 27 Onhoorbaar haast de roep van klokken
In stadsdeel, kern en buitenwijk
Die van Schiedam zijn onverschrokken
Zij hebben een enorm bereik
Ik stop mijn vingers in mijn oren
't Is zaterdag rond etenstijd
Dit beieren kan niet bekoren
Terwijl het ergens ook verblijdt
Waarschuwend dreunen en vibreren
We zijn op ons paasbest gekleed
Om het theater…
Cirkel van Geluk
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 736 Dolend in de doelloosheid,
Stopt het voor heel even,
De sleur wordt door het lot verleid,
En blijft aan dit moment kleven,
Het lot gaat verder zonder spijt,
En losgekoppeld zweven,
Een Cirkel van Geluk is bevrijd,
En raakt van de grond verheven,
Elke ziel die door de tijd,
In voorzienigheid is verweven,
Richt de blik omhoog en raakt verblijdt…
Een tergend witte maan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 292 Soms wordt de maan tergend wit
zijn de kraters bloemen in het zand
verdord zoals de dood van deemoed spreekt
ebt het water weg en blijft
het land mijn heldendom
nu schuift er een schaduw
over de zwarte akkers en het besef
dat mijn tijd zoals de nacht voorbij glijdt
en onrust me verblijdt met gulzigheden
van deze nieuwe tijd
het sterven…
dank u
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 822 Een woordje van dank
Letters met kleur
Woorden met flair
Zinnen met liefde
Tekst met warmte
Mijn hart verblijdt
Mijn ziel verheven
Mijn ogen sterren
Mijn gemoed hoog
Bedanken doe je met je
Hele lichaam
Met je hart
Verwarmd door de vriendschap
Het onverwachte kwam
Het ongelooflijke werd werkelijkheid
Ik werd warm van binnen
Heel…
zij in stilte lijdt
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 351 de nacht te horen vallen
in duister waar het was gebleven
zo zorgzaam was de dag en nu
verlaten schimpt de schim
dwars door ‘t donker heen
geen sterrenlicht voorziet
in dromen geen akker omgeploegd
waar velden dun bezaaid met bloemen
de ware trots van slechts de éénvoud zoent
hoezeer de rust van binnen stilt
de storm de bomen buigt verblijdt…
Krachtboom
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 44 Takken als gespierde armen, jou verblijdt.
Voelbare kracht laat openbaren.
Jouw rijkdom aan biodiversiteit.
Waar vogels op takken landen.
Een boommarter jagend in de kruin.
Je bent een versiering voor alle bosranden.
In het bos of zo maar in een duin.
Als jij je rug recht in een storm.
Waar een ander zwiept en knakt.…
En het is goed zo
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.852 ik weet niet of de zomer
me verblijdt met een warmte
die nooit wordt vergeten
met nachten wanneer jouw boezem
de ochtend sneller brengt dan ik zou denken
een beetje Beethoven, een vleugje Bach
of gewoon een frivool orkestje met een
bombardon waarvan de slagen galopperen
over het pleintje alwaar ik woon
als ik mocht hopen wenste…
Dank zij jou!
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 659 Een arm om je heen een fijn gevoel
van rust,warmte en ook geborgenheid
het helpt me streven naar een doel
wat je heb je me met woorden verblijdt.
Kort, maar heerlijk met een goed gevoel
geeft het me zo weer de kracht terug
krijgen je woorden dan toch een doel
de minuten gingen alleen toch te vlug!…
De ware toedracht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 699 hart gedompeld in jouw zoete nat
afkomstig uit de bron waar jouw dijen
zich ontvouwen
maar wat zich spreekt is de eenvoud
van het verleden, de ware toedracht
herkent het verbond van kracht en waanzin
doch jouw schouders vleugelen mij
langs diepten zonder stem, zelfs waar de
hemel stamelt is jouw driehoek mijn huis
dat mijn binnenkomst verblijdt…
Lente
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 336 De deuren gaan open
en ramen ontwaken verlicht,
schaapjes lopen op het droge
van hun lammeren bevrijd
De lach verblijdt en
tranen treuren ontwricht.
Crescendo, andante,
met de kroon van bloesem
terug op de troon
Vlieg! fluit!
Schraap uw keel,
Schreeuw het uit!
Het is lente, mensen!…