Alle inzendingen over verdorring

En ikzelf loop in mijn droom, dat landschap, Eerst nog vergezeld, dan plotseling eenzaam, Tegelijk loer ik van achter stammen Om mijzelf van schrik te doen ontwaken Maar ik ben verlamd - ik wil gaan roepen Dat het onweer komt en de verwoesting En daarna de doodlijke verdorring! En ik roep, maar angst versmoort mijn kreet.…

Dan sluit zich de bloem die kort heeft gebloeid, de ‘roots’ verdorren, voltooid is de taak. Of het bovenstaande iemand heeft geboeid? ’t Is meer gissen dan ’n uitgemaakte zaak.…

de blauwe plekken verdwijnen als je niet de antwoorden vindt omdat je puzzelt zonder afbeelding als ademen jou zo pijnlijk wordt dat je liever het einde komen ziet hou vol want jij bent het leven waard als je hart te verzwakken lijkt als een mooie bloem die verwelkt als de zon niet meer lijkt te schijnen en het gras zich geel laat verdorren…

De nacht is gekomen waarin helderheid, contrast en scherpte van allerlei maan en sterren schitteren in de hemel O Roos, zo elegant en puur je bent, altijd zal ik van je houden tegelijk bewaren in mijn hart om jou nooit meer te vergeten laat staan verwelken, verdorren en dood laten gaan.…

Verdorre de hand, die verraderlijk streelt; ’k Voel liever een klauw of een tand! De handdruk, die louter een 'gunstje' verbeeldt, Die wijs ik bepaal van de hand! Ik weiger uw handje zo keurig en teer, Mij angstig en huiverend geboôn! Ik vraag u geen handschoen; ik weiger die eer, Al waart ge Jouvin in persoon!…

Nog niet al wordt het avond ga niet weg laat bladeren verdorren rood goud is in je haar verweven dat ik streel tot aan je ingevallen lendenen de nacht kan je nog niet verzwelgen want de flonkerendste sterren zijn je ogen toe, ga niet weg je maakt je mooi je blijft II.…

In catacomben verkleven de wortels van slingergevaarten en wormengewriemel van transgenererende parende pieren Verdorrende nesten vermagerde heinen van kevers in klevende massa's van klei Resten verweerde oneetbare stoelen van padden en amper te determineren gemasculineerde geblindeerde mollen Schoorvoetend dolend door hun…

Hij doet de donder verdorren. Hij zaait bij heldere hemel. Als hij de grond raakt, krimpt hij ineen. Zijn weerwoord is de boerenzwaluw. Hij verafschuwt die allemansvriend. Wat is kantwerk van de toren waard? Zijn pauze is in de donkerste spleet. Niemand zit zo nauw als hij.…

De harp van mijn stam heeft de wissling gekend van gejuich en geklag, van verheffing en lijden, van bevrijding en lange — verdorrende ellend. --------------------------------------------------------------- Zoete boorden des Amstels! gij deed ze herleven.…

' Deze krans zal nooit verdorren, Vlecht hem in uw lokken, Trui! Kom! wij lachen met het morren Van die ontevreden lui!…

Op tijd draagt hij vrucht, zijn bladeren verdorren niet. Alles wat hij doet komt tot bloei. 4. Zo niet de wettelozen! Zij zijn als kaf dat verwaait in de wind. 5. Wettelozen houden niet stand waar recht heerst, zondaars niet in de kring van de rechtvaardigen. 6.…