De pracht van een roos

Een jeugdige roos
bloost in vroege ochtendzon
liefde ontvlamt weer


Wanneer een nieuwe morgen ontwaakt
besproei ik jou met mijn dauw jouw frêle blaadjes opdat
ze weer zullen kleuren in kracht en pracht op hetzelfde moment laat ik
tranen van geluk en voorspoed vloeien over hen heen en ruim hun afgelopen donkerte op.

Op welke wijze deze dag verder ontwikkelt
met al zijn beweging en rust in balans, ik bied jou mijn open
lucht waar je kan verbeelden en verwoorden met voorbij zwevende wolken
in gezelschap van het beste licht terwijl adem van de wind jou zal meevoeren in fris en vers.

Als avond is gevallen, laat schemering zich van
zijn aantrekkelijkste kant zien in verschillende tinten en tonen
zodat je bloem blijft geuren zonder eender welke vorm van schaduw te werpen
maar wel om haar uitzonderlijke mooiheid en schoonheid te behouden; een onvolmaakt nabij.

De nacht is gekomen waarin helderheid, contrast
en scherpte van allerlei maan en sterren schitteren in de hemel
O Roos, zo elegant en puur je bent, altijd zal ik van je houden tegelijk bewaren
in mijn hart om jou nooit meer te vergeten laat staan verwelken, verdorren en dood laten gaan.

Biografie van deze schrijver

Roos

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.2 met 5 stemmen 68