Alle inzendingen over vergeefs OR poging

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

vergeef me bladerloze zomers vergeef me eeuwige herfst wortels schieten soms verder dan takken reiken niet altijd vergeef me de speling van mijn natuur…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Woorden wachten wanhopig wegens wrange willekeur. Willen waarachtig weten waarom waarheid wijkt, waarom wijsheid weifelt waar woordkeus werkelijkheid wreekt, waardoor wankel wederwoord wroegend weent……

De koffie, ja die zit in de kan oh, maar waar hebben wij die dan ach laat ook maar als de koffie op is dan drinken we thee daar zitten we toch niet mee wat schud je met je hoofd je wil geen broodje dat vroeg ik je toch nee…

Het kind dat met wakkere beentjes fier, Het verse gras opschrikt, en zonder te wijken, Altijd rent voorbij de wind, en mij na laat kijken, De onrust in mij, een gulzig altijd wakker dier Niet te achterhalen tijd, wiens honger graag Verslikt, verslindt alles wat weerloos lijkt En kerend wendt, geen grens bereikt; Voor iedereen te snel…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

ooit ontmoeten mensen teksten getypte of gespelde woorden elkaars liefde bloemen lezend in vergeefse pogingen, rozen.. muurgedichten op klaarlichte dag geschreven waar jij eeuwig hoort te liggen daar waar wij jou zullen vinden in persoonlijke teksten die je binden uiteindelijk ter rust gegaan...…

Uw spreekverbod geeft u geen recht tot klagen Pleegt het OM aan Louwes uit te leggen Want wilt u toch publiekelijk iets zeggen Dan hoeft u er alleen maar om te vragen Maar niet hardop hoor, want u heeft per slot Van rekening dus wel een spreekverbod…

Dood zijn wij en tóch zijn wij in leven zij aan zij staan wij naast elkander in ons nauwe graf Struiken, modder, ijs en steen, vertellen niet, kunnen doden echt niet leren spreken zoals men ziet het gelaat gaat snel verbleken het wordt koud Slechts even was het streven de hel te overleven al wat ons na al die tijd nog steeds in leven…

hoe kan een woord de weg naar het leven volgen wanneer een kind de nacht ingaat hulpeloos achter het enige raam van eeuwigheid waarin alles verdwijnt en aan de wind wordt toevertrouwd hoe kan hij het doodgaan begrijpen als de dag nog maar nauwelijks heeft ademgehaald zijn ogen nog nooit het licht hebben gevangen of een vlinder…

Via de astrale sferen zou ik jou zo snel mogelijk kunnen beminnen, maar dat werkt niet echt, het is slechts een idee zonder kleren. Als gedroomde minnares zul je nooit het bed met me delen, dat is de zuivere waarheid na jaren van dichterlijke verblinding. Het is een ideaalbeeld van de vrouw, die mij tergt en pusht, die mij tot schrijven drijft…

een koelkast geopend het licht gevonden de eigen weg gevolgd in zwanendrift verstrikt de oerkracht gezocht kwetsbaar geworden nooit vergeven sommigen wel de veters losgetrokken die weer in de knoop geraken de friet gegeten het zout vergeten geen probleem…

Nederlands kroonprins verlangt naar iemand voor heel het leven vele meisjes begeren hem hij verstaat de kunst van vrouwen bekoren maar de goede vriendinnen schuwen de lichtstralen die koninklijk bestaan doorpriemen met een glans vol harde verkenningsdrift zij verkiezen de zachte zoele schaduw binnen de dichte struiken van minder…

Wat zijn de grenzen van liefde? Wat doe je met liefde die terugslaat op jezelf, retour afzender? Moet je weggaan? Maar hoe ga je weg bij iemand om wie je geeft? Je voelt de weerhaken van je liefde snijden in je geluk Je voelt de pijn van de schaafwonden de pijn onder het bloed van je partner Wat kun je doen om het beter te maken…

Zo woekerde ik met mijn uren en strooide vergeefse minuten op onze vuile keukenvloeren. En jij, mijn Assepoes met beurse knieën, veegde alles op, je schuine blik onveranderd op morgen gericht. Weet dat mijn gedachten bij je waren wanneer de herfstgriep je eens te meer met zijn vuige poten te grazen nam.…

stemmen cirkelen om elkaar heen een poging tot benadering ze willen een koor vormen een nieuwe betekenis…

bevroren tranen barsten bij een poging tot een eerste glimlach…

Die nacht van zelfvernedering van deemoed aan de dodensponde in een gestage preveling; "vergeef mijn zonden." Van pogen, dat mijn leven, al mijn zijn ik u uitgeven konde en woorden mij niet kwamen dan "vergeef mijn zonden."…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

O laat dat nu mijn danklied zijn: het met vertedering naar jonge blaadjes kijken en weten dat er telkens weer signalen zijn om hoopvol door te gaan, al is er ook een wereld vol conflicten. Er is muziek, er zijn gedichten en veel wat enkel kinderogen zien. Vernieuw mijn kijken, schep een zuiver hart in mij en aandacht voor wat klein en…

Variant 1 Vierengever, geef een tien, dan vergeef ik je - misschien. Variant 2 Vierengever, geef mij een tien, misschien vergeef ik je - misschien. Variant 3 Vierengever, geef mij eens een tien, misschien vergeef ik je - heel misschien. (Varianten: 7, 8 of 9 lettergrepen; de laatste variant is wel heel zeldzaam.)…

in zijn poging een snelsonnet te schrijven is onderstaande dichter reeds gestrand hij ligt nu met zijn voeten in het zand en zal daar nog wel n klein tijdje blijven ik reken op begrip en tolerantie ook een dichter heeft wel eens vakantie…

vergeef hen die oordelen wablief? ik heb m`n vijanden lief vergeef hen zij zijn blind dragen het kind naar het kruis vergeef mij voor al mijn kwalen ik leef van mijn verhalen verhalen waarin ik leef ik leef mens! één wens de toekomst komt tot nu onder het stront m`n lief wablief?…

zo mooi als Joe Cocker kan ik het bij lange na niet doe er ook geen poging toe maar je bent het wel to me…

Als de lampen zijn verdwenen of gewoon op of uit zal het donker zijn in deze kamer. Als je op de kalender kijkt Ach laat dit gedicht maar zitten kom mee naar buiten er is van alles te doen. ----------------------------------------- uit: 'Aan de oever van iets staan', 2001.…

alsof alles wat ik had bedacht opeens niet meer weet Om mijn keel voel ik een koord wenste dat ik geheel ergens anders stond dus Ik stamel, pruttel en stotter en er komt geen normaal woord opeens meer uit mijn mond Het moment, haar ogen, de sfeer vragend kijkt ze me aan ik smelt van haar blikken terwijl ik me realiseer dat het met deze poging…