Alle inzendingen over vergelding OR trappen

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

“Ik zal vergelden,” zegt hij.…

Geen beat op de Prinsengracht Voor de supermarkt een hek Alles verlamd De stand Balletje trappen Simpele grappen Er uit Blijven trappen Ik heb makkelijk praten Gelukkig nog niemand Begraven Of sorry toch wel Noch hemel Noch hel…

De kat viel van de trappe, Mijn vader verkoopt aardappe- Len en uien.…

mogen vreemde ogen dwingen in afhankelijk zijn kennen baarden en sluiers slechts het ware uit de woestenij oog om oog is niet van deze tijd strijdt tegen alle menselijkheid toch dient de linkerwang zich niet van harte aan als rechts geslagen wordt vergelding doet weer opgang als deemoed is vermoord…

superactief een balletje trappen gepassioneerd praat hij erover de geestdrift klinkt door in zijn stem zijn voeten praten mee hollend naar huis uit school snel naar de WC broodtrommel open ruime kap gesneden van het nog warme wittebrood dik beboterd bal onder de arm half zes thuis nauwelijks meer gehoord twee vriendjes haasten zich evenzeer…

Verdwalen in woorden met het hoofd betreden, met lede ogen naar uitgangen speuren, deuren zijn er teveel en te vaak aanwezig. Toch is het woordenloze gehijg het enige wat ik hoor wanneer ik mij de zoveelste verdieping op jaag om ergens op een onbekende afdeling te stranden, belanden met handen in het haar want waar ben ik dan? Niet…

in lege huizen waait de wind in fluisterende tonen soms hoor je nog de gil een kind dat daar ooit lag te dromen zie de vlekken op de muren een schande voor de buren voel het stil gekraak dat generaties weer volwassen heeft gemaakt op kale trappen die nu zwijgen en hun geheimen nooit verklappen samen met de stilte in portaal…

het huis telt de stappen en kraakt in zijn trappen op het slaan van de deur zit de tijdloze sleur het interieur heeft de geur van verleden een bank droomt gerieflijke plooien in liefde ontdooien gordijnen zijn zwaar van het lichten der jaren de muren bekrast en belast met herinnering thuis is vertrokken het huis…

Wij hadden vroeger thuis een VliZotrap. Die naam was eigenlijk volstrekte kolder. We hadden noch een Vliering noch een Zolder. ‘Het is een vergelijking,’ stelde pap. ‘Vergrotend’ zei mijn moe, ‘zijn dan de Spaanse.’ en overtreffend is de Messiaanse.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

als dikke poten op hoge hakken mij op de tenen trappen blijf ik vreugdeloos aan een straattegel plakken…

In de spiraalbeweging van geweld die men in elke nieuwsuitzending ziet waar Palestijn en waar Israëliet het aangedane kwaad met kwaad vergeldt vecht men in naam van goden en geboden alsof er staat geschreven: Gij zult doden.…

Wij rijden met een boemel door de Knin Waar enkel nog verlaten huizen staan, Gedeeltelijk in vlammen opgegaan Ofwel kapotgeschoten zonder zin. Het schouwspel dat wij zwijgend gadeslaan Is treurig om te zien, maar niettemin Laat blijkbaar de Kroatische boerin Bij ons in de coupé hierom geen traan. Doodleuk neemt zij een hap van haar banaan…

klaarwakker, zo dacht ik te lopen, op iets wat soms aandeed als het prettige van mos, om fluisterend te zoeken, te voelen het minste geringste: alle erkende bestaande variëteiten van schaduw dit uur van de dag, opdat men mij voegde, met nodige discretie, bij de lijst van gewone prestaties in het boek der vergelding, het grote jaarverslag…

Je staat hier verkeerd geparkeerd hufter, wacht even dan haal ik m'n krik, bik ik je voorruit eens lief uit z'n rubbers, ik agressief? hé zoek je soms mot ook dat kan je krijgen, kom op als je durft, bang voor je jasje je bankpas, je kloten misschien? en leg dat mobieltje maar neer, als mannen onder elkaar heb je daar niks an gewoon…

Een bastaardkat uit Katendrecht had eindelijk het pleit beslecht met Vlad, een poestig doende kater die o zo fobisch was voor water. Hij had die Vlad in ‘t bad gejaagd en vond zijn actie zeer geslaagd maar lag iets later zelf in shock door kattenmeppers met een stok.…

Groots in dadendrang Maakt iedereen elkaar bang Gevoel schreeuwt om vergelden Ratio hoort men nog zelden Verloren, tegenwoordigheid van geest Onvoltooide haat is wat men leest Open groots het hart Aanvaard verdrietig 's werelds smart Besef dat alleen door vergeven Tegenstellingen zullen sneven…

Ik schaakte speels een pink hief toen lief hand en mij omhoog naar van uit het vuur zo heet langs de trappen van Terug.…

Hij fietste of zijn leven er van af hing, aan een zijden draad, vandaar dat je hem nog altijd ziet trappen, of zijn leven ervan afhangt.…

klaarwakker, zo dacht ik te lopen, op iets wat soms aandeed als het prettige van mos, om fluisterend te zoeken, te voelen het minste geringste: alle erkende bestaande variëteiten van schaduw dit uur van de dag, opdat men mij voegde, met nodige discretie, bij de lijst van gewone prestaties in het boek der vergelding, het grote jaarverslag…

buien druppelende neerslag tot ik zou verwateren schrijnende striemen tekenen mijn wangen doorweekte draden omsluiten mijn huid maar mijn ogen zien slechts het zilver van de talrijke mooie parels die zich aaneensluiten tot een schitterende plas en mijn zongerijpte lach tekent daar een regenboog met compassie voor de rimpels die vergelding…

ik plaats de woorden hier en daar maar waar ik ze ook zet het blijven woorden naast elkaar niveau niet je- van- het gammel als een oude fiets een sonnet met lekke banden luchtig ledig helemaal niets poëzie met losse handen buiten zinnen ben ik zelden in de regel helemaal niet ik schrijf niet om te vergelden geen exploitatie van verdriet…

Voorbij de kunstgrepen Van de in 't geheel mislukten Ontstaat glorie Zich Artistiek uitend Voorbij hun fantasie Borrelt hun toekomst gruwelijk Katheders die Zich Niet gaan inhouden Voorbij mooie woorden Zal een belofte gepaard gaan Met daden die Zich Kunstzinnig wreken Voorbij de vergelding Van een geplande vendetta Een bloedwraak…

Hun dood is die van vele werelden kriskras kerven kervend door de harten, is blijvend deel, leed dat zal vergelden, aasgaten in de oogopslag, smarten die verbinden, wonden die verharden. Sterren zacht en zwart laten zij ontstaan, stof tot korrels ons in ons vergaan.…

Als het kind in mij rust met het doel dat inzicht het water mee laat stromen op de drijfveer van mijn handelen rust het geweten en laat de nacht mij in kalmte verwijlen Het juiste handelen Mijn handen dragen het vuur dat zojuist het wapentuig tot ploegscharen had omgesmolten met als doel dat liefde doet oogsten en kwaad slechts doet vergelden…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

De deizende sterren, zij tink'len Hun vesper mij na, waar ik rijs, Tot die tonen mijn voeten besprink'len Op de trappen van 't zonnepaleis.…