Alle inzendingen over verkeken

nu gebeurt ik kan er niets aan doen maar zuiver mijn gevoel nu kon ik gewoon slapen door alles op papier te laten woorden zoals ik het beleef en wat er mis is in geheel ieder heeft zo zijn fouten maar respect voor anderen dat is iets wat je niet vergeten mag maar dat vonden zij van wel ik schrijf nu zwart op wit dat de kansen zijn verkeken…

mooie warme dag Maar ze zaten net in de aanvliegroute Hij had zojuist zijn liedjes gedaan Applaus gekregen van een vol terras Nu lagen al die mensen geheel ontdaan Gillend tussen gebroken steen en glas In zijn handje had hij slechts een duit Terwijl hij op veel meer had gerekend Nu zag het er verdomme naar uit Dat hij zich stevig had verkeken…

Serene vrouwe weesgegroet laat mij uw lyrisch schoonheid kwelen ik wil u heimelijk mede delen ik voel mij pas ons treffen goed In oogopslag noch steels verkeken fier waren zij, tersluiks verlid is`t waar daar nogmaals schoonte zit verscholen aan`t gebed ontweken gij deed mijn hart terstond verstillen waar nacht aan haar contour teloor…

het is goed zo je laatste woorden de woorden die ik niet hoorde ik was er niet toen ik kwam was je trein weg hiervandaan alleen een gedachte en lege harten hij kwam te snel te snel reed hij wachten deed hij te kort te kort voor een vaarwel ik kwam te laat te laat voor jouw trein de trein naar niemandsland kans verkeken…

Wijsgeren gehuld in een wijsgierige deken daaronder hun immanent en transcedent , ik heb mij daarop stuk verkeken , wel de grenzen van mijn ziel verkent. In de zandloper verloopt het zand in de richting van de hand hem plaatst, we kunnen hem blijven draaien , niet de ons aangemeten tijd.…

Wijsgeren gehuld in een wijsgierige deken daaronder hun amulet, blijven transcedent , ik heb mij daarop stuk verkeken, wel alle grenzen van mijn ziel verkent. in de zandloper verloopt het zand in de richting van de hand hem plaatst, we kunnen hem blijven draaien, niet de ons aangemeten tijd.…

Vrees niet voor je zoon en zijn lage streken, ga maar slapen, zijn kansen zijn verkeken. Als je straks op staat in de morgenstond, dan heb Ik al je vijanden verstomd!’ Tienduizenden waren er van mijn volk, riepen:‘dood hem,’ maar U kwam op Uw Wolk! U heeft ze daar op de kaak geslagen, tanden kapot en verstrooid als blagen!…

de Zweedse Carta Marina uit 1539 van IJsland en omringende zeeën met intens gruwelijke zeegriezels grillige kringen trollen golvenkoppen met toch ook geisers van ijs en vuur zoals bekend uit beeld film avontuur gevleugelden als de Stuttnefja de Haftyrðill Geirfugl en Álka werden eeuwenlang ook levend ontwaard naast Olaus Magnus kunstig gemaakte…

Wanneer ik destijds met Yvonne Iets waarlijks prachtigs was begonnen Dan was mijn kans op jou verkeken Gegarandeerd, dat zou zich wreken - Yvonne, Joke, Pia, Mieke Hoe heette toch maar weer die chique Renate, Isabel, Charlotte Daar waren niet echt van die vlotte - Ik nam ze mee om te ervaren Of zij wellicht de ware waren Constateerde keer…

Het ‘zijn’, heeft een nieuwe betekenis en woorden nodig, om te bekeren en de leegte te omarmen, de hemel taant in kracht als ze veroudert, vingers wijzen naar de voortekens dat werelds macht verkeken is voor leken, wanneer je goed z’n bleekheid leest, vloeien tranen in het tanend schemerlicht als vrijgeleide, naar een eindpunt…

De tijd dat goochelaars op konden treden Met hoed en doekjes, kaarten en konijnen En trucs omtrent verdwijnen en verschijnen Die tijd lijkt weggezakt in het verleden Als B.A. een bag of tricks verdwijnen laat Is ontgoocheling het pover resultaat…

mijn wijsgeer gehuld in een wijsgerig deken daaronder immanent en transcendent , ik heb mij daarop stuk verkeken, wel de grenzen van mijn ziel verkent.…

Maar de jaren zijn verstreken en de kansen zijn verkeken. Moest die kist weer opengaan geen stuk vlees zat er nog aan. Priesters zalven en beloven, maar ik kan het niet geloven. Neen, er is geen wenden aan: als wij dood zijn is 't gedaan. Ja, gedaan. Wat helpt mijn klagen?…

Wijsgeren gehuld in een wijsgerige deken daaronder hun amulet, blijven transcendent , ongrijpbaar, ik heb mij daarop stuk verkeken, wel de uithoeken van mijn ziel verkent. in die gedachteloper verloopt het zand in de richting die hand van welke hersen- kant hem plaatst, we kunnen hem blijven draaien, met de ons aangemeten tijd.…

De verwijderde liesbreuk is van horen zeggen, ingreep tijdens duistere jaren van luiers en eerste wankele schreden, herinneringen als sneeuwend TV-scherm De dokter krast drie akelige streepjes op linkerbovenarm die danig opzwelt, dagenlang kunstmatig opgewekte koorts, kans op echte pokken definitief verkeken.…

Toen jij heenging was het te laat, de kans verkeken. Nu praten wij al twintig jaar zo af en toe als volwassenen en in alle redelijkheid. Pas na het ontwaken word ik mij ervan bewust dat wij er toen best al voor elkaar hadden kunnen zijn.…

hopeloos achtergelaten Wacht ik op jou en het wordt tijd Dat mijn mond nu eens leert praten Maar nooit te oud om kennis te vergaren Alles is mogelijk zolang je leeft Ik voel het, je blijft naar mij staren Zonder dat jij daarvan je mening geeft Toch zullen de bladeren ooit verleppen Die getuigen van een blijde tijd De tijd van actie is verkeken…

, een stap té snel doseren, je leert het vanzelf wel Het woordje "té" onmiddellijk schrappen het leven nemen met gewone stappen Het eind komt snel genoeg in 't zicht en als je té snel op de grond ligt Gaat het opstaan niet zo vlug wil je eigenlijk een trede terug De blauwe plekken op je billen verbleken de kans op 'n stap terug is verkeken…

Of was de zeggenschap der kerk Met zijn verstek gaan wel verkeken? En nam China ons niet bij de neus Door biotechnisch te manipuleren? Of had de natuur geen andere keus Dan ons onze hybris af te leren? Als slachtoffers tam achter slot Ontwaren wij nu het hek van de dam Garen wat mordicus fnuikend beknot Onze handel en wandel overkwam…

Dat hun kans op werk en voorspoed verkeken is. Dat jij dan ook in de criminaliteit zou belanden. Dat jij dan ook met walging naar die lachende, goeddoorvoede, perfect uitziende, onbezorgde, naar tijdwinsten azende luxepoppen zou kijken.…

ik ben daartoe bereid het waarom is niet waar het om gaat hoe...is belangrijker en waar pik hem op die gouden draad en leer omgaan met elkaar ook ik deed vaak alsof m'n neus bloed en vond dat helemaal niet verkeerd verschuilde me...dat voelde goed maar had in wezen niets geleerd vaarwel verleden...nooit keer je weer die kans is nu verkeken…

En toch lachte ik dol van pret Bij die zielensteken, Was mijn lieve SIENE-BET Niet voor mij verkeken. Ach, wat troost me in al 't chagrijn? Wijs me toch het klooster! Of, zo daar geen plaats mocht zijn.... Word ik ziekentrooster!…