Alle inzendingen over verkleurde pionnen

Gevangen in beelden herinneren verkleurde pionnen aan vergane glorie. Schemerlicht toont zijn donkere blik win jij of ik wie kraait er victorie. Gewonnen spellen ik geniet scrabble ganzenbord mens, erger je niet.…

gierzwaluw vliegt weg verkleurd plataanblad ritselt op terrasstenen…

Mijn gouden dagen Zijn naar grauw verschoven Grijze muizen knaagden De kleuren van mijn roze bril Waardoor ik Altijd zomer zag Oplichtend Witte muren vol Blauwe regen en Schaterend geel de Straten in zag stromen. Toeters en bellen Goudgerande hoeden en Bontgekleurde slingers overal. Door krassen op mijn glazen nog Groen versierde…

nu kleuren vervagen en mijn vertrouwen voorgoed geschonden is blijkt de stilte doof eenzaamheid klimt met alle macht naar binnen en neemt bezit van het tolt in mijn hoofd en struikel over woorden al ontbreekt het mij aan moed om deze uit te schreeuwen want wie zal mij geloven de wind die ik heimelijk ontmoet…

Het verkleurde boek waarin jij het laatste las, het ligt hier naast me, op het kastje bij mijn bed. Bladzijden met ezelsoren, verkleurd van wit naar bruin. Ik zal het lezen binnenkort, om te weten hoever jij was.…

Agressie ingedamd in vier en zestig velden vier torens weldoortimmerd, bruut twee houten helden zorgzaam ingepaald door 't voetvolk der pionnen (dat de rekening betaalt).…

jouw reactie was ijskoud ongepast nadat het resultaat zich omzette in 'n bult er hing al langer een koele sfeer nog nooit had de koningin zich zo verlaagd om gericht te gooien terwijl twee kleine pionnen toekeken…

De grootste zonde die we kunnen begaan in deze tijd als het gaat over onze medeschepselen is niet door ze te haten maar door onverschillig voor hen te zijn ze als pionnen op het schaakbord van het politieke spel te verplaatsen en in wollig taalgebruik hun pijn weg te praten dat is de essentie van onmenselijkheid.…

dagen worden korter, kouder groen verkleurd in een warm herfstkleed ook wij veranderen, worden ouder natuurlijk grijs voor je het weet…

In oma's blikken koekjesdoos Vind je een heel bijzonder souvenir: Het zijn de dagen van weleer Op krom en geel verkleurd papier.…

De zee is een glinsterend schaakbord met meeuwen en boten als pionnen van een wind, een wind als een kind. Wolken en golven zijn hier één en dirigeren het ritme weer en heen, dobberend over het sop in het rond onder de schijnwerper van de zon. Schaakmat sta ik van ontzette bewondering.…

hier en daar een uitgevallen telefoon de lijn is dood leve de lijn de dood hier en ginds met stomheid geslagen tongen sprakeloos, als bij een mooie kus wij kiezen stilte tot elkaar, zodat er mild verdriet kan komen en verval van spel: pionnen in de doos.…

verkleurde bladeren dwarrelen door de lucht strooien hun melancholie voor mijn voeten neer die landen om te zweven ze hebben dat geluk lopen naar het einde het is nog ver genoeg…

Ik heb nog een antiquariaatje van geel verkleurde dromen op de oever van groot failliet. Veel komen er niet, maar die er komen, kopen met tweedehands verdriet. ------------------------------------- uit: 'Bandeloze gedichten', 1996.…

Verkleurde bladeren kondigen steeds vaker de herfst aan. Nazomerperikelen, nog grandioos aanwezig. Zonnestralen in overvloed, op weg naar de .....herfstkleuren. Foto Dick Voogd…

Ik keek in z'n zorgeloze kinderogen en hij voor even door het verkleurde herbarium bladerde (ah..gezien..nog lang geleden..) deed het dicht en ging verder spelen.…

Gewezen acteur overgevoelige groet haartransplantatie verwoed valt hij uit naar het groeizame gezag dat hogelijk acht maar nimmer verzacht verbitterd verkleurd gewas verouderde bloemen.…

oranje feestte fel in blauw toen de schaduw zich mateloos aan levens klampte langzaam verkleurde mijn gevoel in ongeloof en werd ik ziende blind toen een werkelijkheid met lijven smeet en traag de waarheid in mijn geheugen stampte de menigte bleek een machteloos kind…

in de stroming van mijn geest drijven kromgetrokken rijmen geel verkleurde woorden zinnen die verslijmen aan de wanden van mijn schedel plakken stroperig mijn gedachten ... ... ik ben er even tussenuit u moet een tijdje niets verwachten…

niets is blijvend alles gaat voorbij in een ademzucht zijn verdwenen de woorden en gedachten tussen jou en mij verworden tot een spoor in het geheugen niet meer dan een leugen in de tijd de herinnering verkleurd alsof er niets is gebeurd alles gaat voorbij…

Echtheid verkleurd rituelen verscherpen afstand langzaam groter meer vergeetmenietjes roepend in woestijn monologen in cirkels groeit liefde intenser onzichtbare rouw kleurt de wereld kleiner…

het laatste beschavingsvernis sluit de kist terwijl nieuwe raketten vertrekken richting verderf en dood gedrogeerd en gemanipuleerd door strategen vechten bendes en legers hun strijd om de macht pionnen in het spel van kanonnen weer raast de waanzin van oorlog en verwoesting aan de wereld voorbij en nog even dan gaat het ook tussen jou…

Lief groen, verkleurd. Lief groen, verkreukeld. Kleurenpracht, donkere wolken, woeste wind en snijdende regen. De zon waait voorbij. Lief groen, ik wacht.…

hun broederstrijd is aldoor aan de beurt de media staan bol van Israël, Hamas en Palestina - écht de hel - hun landen zijn door mensenbloed verkleurd mijn arsenaal aan woorden schiet tekort nu ieders menszijn bloedig wordt gesmoord…

Tussen verkleurde tierelantijnen staat de foto van een kind dat elke dag weer wordt gegroet met een brandend kaarsje ook na vijfduizend branduren is het gemis nog even jong alleen de foto meer verschoten en zijzelf steeds dichterbij…

Het dichtgeslagen boek geklemd onder mijn armen twee gezichten verbaasd, verdrietig en zelfs opgelucht wij, ons verkleurd tot gebroken wit en in de laatste loodzware stappen zie ik foto’s, herinneringen en het kind dat altijd een wens bleef…

Ooit hadden socialisten idealen, Maar rood is wegens acht jaar paars verkleurd, Hetgeen ter linkerzijde wordt betreurd, Daar rechts een ferme zege kon behalen. Maar anderzijds is het natuurlijk goed Dat de Partij weer aan de Arbeid moet.…

Lang geleden gewacht, hart van steen Onbereikbaar, onaantastbaar Eeuwen geleden gevormd, erosie verkleurd Natuur bracht ons samen, dichter bij elkaar Het gaf ons een gezicht, de versmelting voltooid Jij gaf me die kus…

Ooit hadden socialisten idealen, Maar rood is wegens acht jaar paars verkleurd, Hetgeen ter linkerzijde wordt betreurd, Daar rechts een ferme zege kon behalen. Maar anderzijds is het natuurlijk goed Dat de Partij weer aan de Arbeid moet.…

Vallende bladeren Verkleurde bomen De zon blijft langer weg En de regen blijft maar komen De zomer zwaait vaarwel Er komen talloze bladeren voor terug En met een adem, een zucht Verwelkom ik de donkere, grauwe lucht…