Alle inzendingen over verlangt

Ik ben dit niet Niet wat jij denkt, niet wat ik doe, niet wat jij ziet Niet wat mijn spiegel ziet Ik ben dit niet Ik denk, dat jij denkt dat ik doe, dat jij ziet, dat ik lijk Ik denk dat mijn spiegel mijn spiegel ziet Maar ik ben dit niet Ik ben verlangen Niet te denken, niet te doen, niet te lijken Ik verlang dat mijn spiegel verlangt…

als liefde vergaat voel je de verlammende kracht van een niet te beredeneren angst ervaar je de kilte aanwezig in gegeven warmte en op de vlucht voor de binding die jou langzaam maar zeker wurgt besef je dat gevangen in het pijnlijke proces van niet meer kunnen niet meer willen jij verlangt naar de stille rust van alleen…

Hart verlangt naar liefde, telkens weer geen gehoor Hart is even verstomd, 'n tel blijven staan helemaal in smoor. Hart is weer gebroken klopt weer eenzaam en gaat maar door.…

Ogen die niets Meer zeggen Gummi-achtig gezicht Gekomen met de tijd - Groeven van Pijn en verdriet Die zo lang je Aangezicht tekenden Hebben je verlaten Je naakte zelf Dat zich heeft Opgerold het enige Dat overblijft, Vijfentachtig jarige Foetus die ernaar Verlangt te mogen Gaan zoals je Gekomen bent…

Verlangt men in vroege ochtenddauw van stond af aan achter de meent weilanders her en der kauwend in neevlen gehuld te aanschouwen Verlangt men oudheden te zien men vindt ze twee uur gaans van hier hunebedden te Noord- en Zuidlaren Is men naar objecten begerig voorwerpen van kunstnijverheid de kerken van Uithuister-Meden alsmede die…

Soms zit ze naast hem zo ineens vanuit het niets fluisterend in zijn oor streelt ze lieflijk zijn wang als warme wind dit verre elfenkind en hij voelt haar zilveren huid zo tastbaar dichtbij als slaap niet meer komen wil zijn tengere lijf rilt de koude voorbij verlangt naar betoverende dromen…

Door zweep en leidsel aangespoord sjokt het stofopstuivend voort maar verlangt zo naar de kant waar dat malse groene gras, links en rechts op halve pas, wacht op slaag van kies en tand.…

De mens, De toerist Van nu, Verlangt Ernaar om Te verdwalen In deze Tijd van GPS en TomTom Lees ik In de Krant van Vandaag Hoeveel Mensen er Vandaag de dag In zichzelf Verdwaald zijn En letterlijk uitgeteld Wordt vreemd genoeg Niet vermeld Inspiratie: Weekendbijlage TROUW, zaterdag 14 juli 2012…

Waarnaar verlangt een mens, wanneer hij alleen maar vraagt, maar nergens antwoord vindt? Tegen beter weten in verlang ik, naar een oud schip en naar de zee. Naar golven, hoge wolken en de wind.…

Vastgelopen in luidloos lallen naar hatelijke droomdemonen verstopt in het gras naast deze weg, duikt de stomme geest van een verloren ziel in om het even welk gat, naar wie weet hemel of misschien zelfs de hel, verlangt ze terug naar de tijd van ver hiervoor, naar de staat van het ongeboren zijn.…

Het teerste roze, het zoetste goed; mijn mond verlangt naar uwe weelde. Uw zoenen zijn als zacht satijn, waarmee gij mij ten dode streelde. Herboren tot gedeeld genot; uw welving volg ik in het laven. Gij drenkt en kust mijn lijf tot lust; hoe stilt gij mij tot overgave.…

Hij scherpt de zaag die verlangt naar het hout. Komt je sapstroom tot halt, dan bijt de zaag tot jij valt. Drink, mijn vriend, op de houtvester die ons allen kwelt. In ons bos worden bomen geveld.…

Lachen van binnen huilen nergens kunnen schuilen, zou je een vlinder willen zijn die ook verlangt naar warmte van de zon en zoekt naar een rustplaats voor de nacht. Zoek ook naar een plaats zodat je net als die vlinder de rust terug vindt in je hart.…

ze heeft het altijd koud hij kan en zal haar helpen geeft haar waar ze naar verlangt. maar voor wat hoort wat (das zeker) zij krijgt haar witte geluk en hij die gek is op magere lijfjes zal van haar genieten want zo gaat dat zij zijn afhankelijk van elkaar maar hij heeft geen idee dat hij zieker is dan zij.…

Het geluk is als een slang: arglistig ontglippend, bijtend wanneer men er te hevig naar verlangt. Verraderlijk, sissend, soms met een muil, druipend van ander bloed. Het geluk is als een slang, glad van tranen lang en met gespleten tong.…

Geflikker op een kaart die erboven hangt; reeds lang verlangt mijn hart naar jou. De herfstkou grijpt mij aan. Jij, hier ver vandaan, een ander land. Het eenzame strand waar jij nu loopt, verlaten, liefde onverhoopt verloren...…

Er bestaat geen verweer tegen het meisje van de nacht dat zich snijdt omdat ze slecht is twijfelt of ze echt is Geen eigen plek waar zij zich veilig voelt en het koude sterrenlicht maakt voor haar een huis te groot, de deur gaat niet op slot Zij verlangt naar haar gezel dat hij eindelijk stoffelijk wordt een kerkuil landt op een muis…

tien vingers rijk dansen toppen sierlijk over alles dat verlangt naar innerlijke rust warmte stroomt over van je handen die ik zo maar voel kussend in mijn hals gewoon prikkelend als vlinders in je buik steelt het verlangen liefde uit je handen je geeft me veel zonder na te denken ik voel het maar zwijg en geniet zoals jij vingertipt…

hij kijkt naar de lijken in zijn hoofd hoe ze hongeren naar voedsel van maagden die hij liever zelf had bevrucht met alternatieven van verschoonde kunsten hij bemint ze en ook de talloze namen die hij met zijn ogen opent als niemand het hoort hoe het licht verft, naar huid verlangt en muren vasthoudt, te smal voor leugens maar…

mijn zwervend hart verlangt ernaar als deze schilder eens de plek te vinden waar eindige verhalen worden prijsgegeven zodat mijn kleurend wereldbeeld daar naadloos in kan passen…

Haar gedichten gaan ook over mij ook al kloppen ze niet helemaal er is wél een vuur in mijn buik misschien kan het gedoofd worden maar zolang het brandt, verlangt het naar het beste van jou dat mijn schoonheid niet begeert om mijn lippen binnen te dringen maar hunkert naar het beste van mij het zware geheel, heilig en veilig, mijn thuis…

Luister hond, zei ik, laat me los en ik geef je wat je verlangt. Maar wat hij wilde was alleen dat ik niet verder ging en met mijn andere hand hem streelde. Zo. Dagen en nachten in zijn ogen zag wie van ons sterker scheen. ----------------------------------- uit: 'Daar ligt het', 2003.…

zo klein een kleurenspel dat mij tot zwijgen dwingt zo veel zo vol ik blaas pluizen van een bol verbaasd dat zoveel zaad zo vrolijk aan de adem hangt ik ben verrukt van de beweging van het leven tussen het kruid ik wil maar kan niet schreeuwen wat ik schreeuw komt er niet uit bedwelmd door de bloesem die geurrijk naar een bij verlangt…

Je geeft me al je respect en liefde Het maakt je nog mooier dan je al bent Uniek ben je en dit in al je eenvoud Je lach ieder moment maakt het me nog makkelijker Om jou te geven wat je verdient of verlangt van me De rust die je uitstraalt wanneer het nodig is Of de passie en verlangen op het andere moment Geeft me de wil en kracht om verder…

Luister hond, zei ik, laat me los en ik geef je wat je verlangt. Maar wat hij wilde was alleen dat ik niet verder ging en met mijn andere hand hem streelde. Zo. Dagen en nachten in zijn ogen zag wie van ons sterker scheen. ----------------------------- uit: 'Daar ligt het', 2003.…

Verlangen naar een stukje rust geheel alleen je eigen plek voor elk mens een ware must dromen van een mooie stek een waar je geheel jezelf kunt zijn die rust waar je zo naar verlangt in tijden van angst, verdriet, of pijn 'n plek waar je je hart graag mee behangt.…

Dwalend door mijn gedachten de mooiste bezielde vlinders stelde ik voor in mijn fantasie alleen in een ongeremd leven waarschijnlijk minstens veertig allemaal op zoek naar jouw schoonheid je weet het misschien al het is een gevoel diep in jezelf een eeuwigdurend welkom als je eindelijk loskomt handen zwaaiend zonder woorden iedereen verlangt…

Het ritselen van de bamboe door het open raam stelt mijn gedachten op hun gemak het paard verlangt naar suikerriet ik wens jasmijnthee met jou Bamboes blad Die ritsel van die bamboes deur die oop venster stel my gedagtes op hul gemak Die perd verlang na suikerriet ek wens jasmyn tee met u…

nu de nacht zich ontvouwt zal ik je ondergaan als een vlinder in zijn liefde liefde van een dromenvanger en de lange zoektocht naar nieuwe letters nu je mijn huid verlaat valt het witte doek sterft het applaus raak ik je zonder spiegels kwijt huidhunker een killer winter verlangt naar lente hoe vermijd ik deze meligheid ik wil…

De dag dat jouw liefste voelt dat het leven binnenin net als jullie halsreikend naar daglicht verlangt De dag waarop de wereld haar woorden wikt belangen weegt soebat over steun of vliegdekschip De dag waarop jij de liefdes van je leven verliest de rode lucht inktzwart kleurt dat is de dag dat alles niets werd…