Alle inzendingen over verleden tijd

hoe kan men zwijgen als men schrijven moet over trage ijzingwekkende tijden in onaanraakbaar lentelicht de verre ijle tonen van herfststormen over de diepe doffe stilte in de versteende winter?…

vreedzame ogenblikken licht en vuur van oeverloze saamhorigheid dat het hart van de tijd zich mag vullen met de strijd voor vrede en gerechtigheid…

door lang stil te staan men verdwaalt in het verleden.…

melancholiek In kerende tijden Een wereld van verblijden…

jong zijn is een zegen zo onschuldig zo verlegen nog zo’n lange weg te gaan onderwijl nog veel te overwegen oud zijn komt vaak met gebreken maar het zijn de oude bomen die vele stormen hebben doorstaan getekend door de tijd tonen ze hun ware wezen en wat me steeds weer in hen raakt is het verleden waarmee ze zich zo indrukwekkend…

Alles van ooit toen tilde ik nu naar het heden En klik in ver verleden welhaast weggedrukt Verschenen beelden van een tijd Dat ik op basis van mijn voelen toen Gezang voluit heb laten horen Met woorden toen in mij geboren Nu ga ik Deo volente helpen bij het vervlechten Van haar gedachten feiten en gevoelen Tot een songtekst voor haar examen…

Stap uit het verleden wat jou tegen houdt in het leven Wat gebeurd is, dat is gebeurd dat moet je een plaats geven Je hebt teveel pijn geleden in het verleden, je kwam te veel verkeerde mensen tegen Mensen die er niet voor jou waren, mensen die jou geestelijk naar beneden haalden Mensen die jou niet waard zijn in hun leven, want jij bent goud..…

Naar Martinique of naar de Malediven, Naar Rome, Moskou, Rio of Berlijn, Zo leek hij als toerist op weg te zijn, Maar heel zijn rugzak zat vol explosieven; De jongeman was naar hij dacht op reis Naar al zijn maagden in het paradijs.…

Ik ben gestorven zonder het te weten want anders had ik me toch wel verzet en als een starre wacht voor 't raam gezet zit ik dit bodemloos bestaan te meten. Ik heb maar een verlangen - te vergeten maar op mijn ademtocht de nerf gewet groeit er aan ijsvarens een rauw bouquet en buiten ligt een toegevroren Lethe en ik blijf wachten - meet…

Er zijn mensen, die bergen verzetten, ik nog geen kopje Er zijn mensen die de hele dag ploeteren, ik kom hem net door Er zijn mensen die ik weet niet wat, presteren, ik doe niks Er zijn mensen, die alles uit een dag halen en ik? Ben altijd weer blij als de dag om is.…

(Het 0-nummer (II)) Zeer frugaal en erg sober dus spaarzaam Bovendien succes Hoewel het indigo- blauw alle kleuren o- verklast blijft ten allen tijde, tijd het gevaar dat echt nooit zal stoppen…

De opmaat van het verse jaar bespant de grond met flinterdun wit vilt. De lucht kneedt winterharde wolken, dicht beplant. Een toverhazelaar pakt uit. Berucht bericht van kale klauwen waar als vaan een gele sjerp in hangt. Zo schel als goud van ver. Van dichtbij zie je sterren staan, van bloemblad, warm gekruld. Het hout blijft koud. Kijk…

in een wereld waarin men gek geworden is telt het leven van allang niet meer mee zij die de wapens dragen hebben de macht ongeacht van welke kant ze komen in de operatiekamer vechten ze voor haar leven dubbelleven, dat van haar en het nog ongeboren kind met dood als dagelijkse kost laat het geluid van een pasgeboren baby die huilt…

Er wordt gezegd dat de tijd vliegt Maar wij zijn het zelf die langs de tijd vliegen. De tijd blijft wij zijn het die gaan...…

terwijl het zo kort ... ... tot op die dag, die tijd, dat uur het leven stopt ... ... niet eens voor altijd zelfs dat is er dan niet ... .... nooit weer ?…

wat zouden we graag weer even mopperen over het weer elkaar omver lopen in drukte irritaties over flauwekul en meer wat zullen we straks vriendelijk in weer en wind belangstellend groeten begripvol en eensgezind toch?…

Gebaren zullen me vertellen zoals de pagina ' s draaien wat ook jouw mond is stil, miskend in herinneringen zwelt ergens oud verdriet. De gebaren zullen me vertellen, wellicht bij het frêle lamplicht over bladeren in de jaargetijden, over gezichten die verdwenen zijn, hoe sterren spontaan zijn gewist. Je gebaren zullen me vertellen over…

Heeft de tijd ook ons gevangen in een web, iets gegoten door mensenhanden of een hemel. Moet ik weer een cirkel gaan trekken, ons veilig stellen en omtoveren in rupsen, cocoonen weven. Je weet toch, af en toe doorboren vogels de stilte.…

Want ik weet en het is waar, tijd is geld en ik kost veel. Hun werk geeft toch gezelligheid. Het liefdewerk van vroeger, is er al lang niet meer, dat heb ik wel geleerd. Maar zeur maar niet, want ook toen ging er veel verkeerd. Ik leef in de moderne tijd. Kan eigenlijk niet meer mee. Maar doe nog wat ik kan.…

Een vrouw in barensweeën die schreeuwt van pijn en daarvoor wordt aangeklaagd omdat ze niet het voorbeeld van perfectie voor de wereld kan zijn .…

glimp van een droom vlaag van verleden zweem van weemoed vleug vol verlangen de geur van weleer probeer de beelden vast te houden maar de seconden razen voorbij de uren draaien hun snelle rondes het verleden vervliegt sneller dan je dromen kunt…

Heden is het nu, van wat er nu gebeurt, en wat je kent maar het is ook een stuk verleden, dat je heeft gemaakt tot wie je nu bent.…

hoe...is belangrijker en waar pik hem op die gouden draad en leer omgaan met elkaar ook ik deed vaak alsof m'n neus bloed en vond dat helemaal niet verkeerd verschuilde me...dat voelde goed maar had in wezen niets geleerd vaarwel verleden...nooit keer je weer die kans is nu verkeken ga nieuwe tijden tegemoet en onderken al je gebreken…

Werkelijkheid ligt in 't verleden wat een ziener ook beweert. Wijzen doen of laten heden wat uit 't verleden is geleerd. In de toekomst kan je niet reizen dus men kan er niet omheen, van wat geweest is, zijn er bewijzen, van wat nog komen moet, niet één!…

de stemmen van ’t verleden vermeerderen mettertijd evenals de plaatsen in memorie opgeslagen weet je het nog? ja ik weet het nog grijs verleden niet moeiteloos beantwoord ik de stemmen…

Wat wens ik jou Dat graag toe, nu Ik je aankijk In ogen die Dof van medicatie Zijn - alle glans Verloren in de ban Van een verleden Dat nu nog te zwaar Op je schouders drukt Wat zou ik je graag Een gummetje geven Waarmee je alles Wat je bezwaart Vanuit een donker Verleden voorgoed Uit de weg kunt ruimen…

je ogen je hart vermeden omdat je aanblik zo moe gestreden zonder verleden en heden verloren uitverkoren voor dit lijden zonder te vragen niet meer te dragen was gelukkig, lief dat je ogen niet meer zagen dat ik je ogen heb vermeden je hart verzwegen heb naar het verleden onze liefde ben vergeten mijn…

ik schreef een brief aan mijn verleden met vragen als wie had ik eigenlijk lief waar liep het mogelijk mis of is de loop het pad afgegaan zoals het lopen moest ik schreef een brief aan mijn verleden vroeg hem: was het zo goed en ze zei: is dat nu wat er echt toe doet je leeft nu immers in het heden…

De beek door het dal fluistert over verleden van een heel oud land.…

wij zijn de levende stenen die zich spiegelen in de duizenden doden uit het verleden…