Alle inzendingen over verpletterende zomer

Ben ik wellicht te oud Voor gezellig kwetteren En digitaal jongleren Een stormvloed aan rollators Zal mij weldra verpletteren Het tij is niet te keren Ach pa zover is ‘t nog niet hoor Blijf jij maar digitetteren ’t helpt tegen dementeren. ---------------------------------------------------------- Het gebruik van het internet kan een…

onbezorgd dartelt lammetjes gelijk jeugd in spelend leren binnen en over grenzen spartelt en stribbelt zij in waarde wassend met kleine stapjes tegelijk groeiend groter zwaaiend en zwierend zo hoog als zij kan rent en springt zij van hot naar haar graaft zij in zand en strand klimt zij hoger dan hoog hutten timmerend het jong leven…

Wat U NIET WEET, kan U verpletteren en vernietigen Aan WAT U WEET kunt U iets doen O N W E T E N D H E I D maakt U niet gelukkig Het is het gevaarlijkste dat er bestaat Want de moeilijkheid met de meeste mensen is niet, dat ze zo weinig weten maar dat ze zoveel weten wat NIET WAAR IS.…

Gedoopt in trots en twijfel maakt het subjectief om het pad alleen te gaan over de naakte pagina’s van een laatste hoofdstuk en dunt mijn eigen taal langzaam uit om steeds in vol ornaat weer op te staan ik werd herhaald verleid door haar verpletterende schoonheid, getatoeëerd geluk op de huid van het oudste perkament, die schrift…

Rotsen dreigen mijn fysieke bestaan te verpletteren. Om tot rust te komen kruip ik in de hooibergen bij nukkige boeren, die mij met rieken prikken. Ik ben op weg naar de veilige haven van mijn kindertijd, die evenmin veilig was, maar ik moet toch wat.…

Ons mes sneed door hun defensieve boter Zoals vlijmscherpe messen kunnen doen. Maar Duitsland werd toen wereldkampioen, Het trauma van destijds wordt niet nóg groter. 'Gelukkig' misten we de eindstrijd net, Ron Vlaar en Wesley hebben ons 'gered'.…

Zomer, zomer gelukkig kom je weer Telkens verlang ik naar jou keer op keer Zomer, zomer lekker zwemmen in de zee Wie gaat er mee Zomer, zomer kom toch terug Het is nu nog winter: kom toch vlug…

doet raken Dieper dan verdrietig gemis Emoties dansen ongeleid pirouetten in mijn maag, terwijl haar tranen gestaag eindelijk samenvloeien met die van mij Liever dacht ik aan vrijheid Losbreken, zwerven en dwalen op de goede weg, een avontuurlijke weg Een veilige weg Mijn weg, al was hij doodlopend Alles liever dan die ene verpletterende…

In beweging gezet Energie losgebroken De beer die is nu los Het vuur is ontstoken Het gevecht aangaan Je doelen hervinden Boven jezelf uitstijgen Hart en ziel verbinden Juiste keuzes maken Obstakels uit de weg Geluk wenkt naar jou Verpletter nu de pech Je bodem versterken Grond onder je voeten Kijk nu recht vooruit Niet in oud zeer…

Uw aanwezigheid was een verpletterend succes, uw acties getuigden van een doelgerichte doortastendheid en verscheidene afdelingen van mijn lichaam hebben uw input dan ook diep gewaardeerd.…

het licht verflauwt ijle stemmen doven toonladders gedachten stom schreeuwen roestige filmrolblikken beelden verpulveren geuren walmen verdampen smaken zinken vallen flauw zinnen smelten schitterend tot een verpletterend niets het gevoel slijt de tijd ebt weg wist monumenten de ruimte dijt uit het heelal draait door dwaas…

Ik laat me gaan in de stroom, met de stroom de bedding, de oevers tast ik af mijn vingertoppen strijken langs de rotsen en de krokodillen voelen waar ze verpletteren in welke hoeken ze snijden ik ken de spanning van hun spieren, poten, kaken en laat hen gaan in mijn stroom, met mijn stroom mijn bedding en wijkende oevers geven hen de ruimte…

stilte zonder zomer zomer zonder zon geluidloos zonder woorden het was stil de zomer begon…

Hoe bijzonder het is om steeds weer verbonden te zijn met deze krachten en prachten waarbij gevoelens voor iets of iemand gloeien op hetzelfde moment bloeit ieder open in gelukkig worden en gelukkig zijn Al met al zijn het genietmomentjes gedeeld in heerlijke zomerse tijden; een herinnering nabij.…

Elk seizoen heeft zijn bekoorlijkheid Maar toch springt de zomer eruit Het geeft warmte en vrolijkheid Ook door de vogels met hun gefluit.…

Wat is het lang geleden, dat jij nog bij mij was. Ik heb je vaak aanbeden, liggend in het gras. Soms was je plots vertrokken, zo spoorloos in de nacht. Je was zo onverschrokken, misbruikte vaak jouw macht. Hoe kan ik jou vergeven, je bracht mij keer op keer de schaduw in mijn leven, dan keek jij op mij neer. Toch kwam je altijd weder…

gele boterbloempjes madeliefjes en wat rode klaprozen blauwe korenbloemen tezamen op een groene wei een palet met vele kleuren mijn hart wordt danig blij een schilderijtje wordt geboren aquarel in al zijn vormen liefhebbers zullen dit bekoren ja, op zo’n plaatsen wil ik komen een rustig leventje in ongerepte natuur mijn ogen sluiten…

Ik heb me zo vaak afgevraagd Waarom heb jij me zo geraakt Jouw verpletterende eerlijkheid Jouw weergaloze kwetsbaarheid Jij haalt het kind in mij naar boven Ik had het nog niet eens gemist Maar toen ik het wist Moest ik er aan geloven Je haalt de mens in mij naar boven In alles wat jij hebt verteld Heb jij je kwetsbaar opgesteld Ik durf…

De aanklager is vastberaden in zijn zaak… pakt de jury in met een verpletterende toespraak; “Er is geen weg terug!” roept hij en wacht geduldig tot de gedaagde roept: “Ik beken… ik ben schuldig” Het vonnis luidt: Levenslange liefdestrouw.…

er die overgave het uitzicht op paradijstintelingen en dat waar ik al afscheid van had genomen al verschijnt er soms nog een vrolijke bloem uit de bitter-koude grond die beminnen is een ander verhaal waar ik niet meer aan deelneem waarbij zware brandkastdeuren van onderaardse bankkluizen worden dichtgeslagen mij met een dreunende gong verpletterend…

Eveneens: zomers in Cambridge, Oxford, Canterbury, zomers in Kopenhagen, Aarhus en Roskilde, zomers in Amsterdam, Utrecht en Franeker, zomers in Avignon, Nice, Ploumanach, zomers van alle reisbrochures. Bovendien: zomertragiek in de hooioppers van jaren oud op de onbewerkte velden tussen de spookdorpen van de Krajina. Ach zomers.…

Horen Spaanse schetsen Roken Amerikaanse sigaretten Hollandse biertjes lessen Onbenullig kletsen Verlangen naar langer Terwijl staren naar sterren Gevoel van geluk Melancholie tegelijk Onderuitgezakt in tuinstoel De koning te rijk…

Het is al weer bijna zomer een bijtje vliegt verbaasd voorbij Maar wat zou het bijtje wezen is het een hijtje of een zij Het is felgekleurd oranje en dat is maar heel gewoon Het is geneties zo gekleurd en bovendien is het een kloon Verder heeft het ook geen vleugels maar een turbine op de rug Daarmee raast het door de velden naar Schin…

Zomer; het seizoen waar ieder naar verlangt: elk kind wil zo snel mogelijk ‘groot’ zijn, elke volwassene zwelgt in het ‘nu' van de zomer, elke grijsaard kijkt mijmerend terug op wat is geweest. Maar elke dode weet wat het was: tevergeefs.…

Als ik dan naar de bloemen kijk, Dan word ik warm en stil, Dan weet ik dat het zomer wordt, En dat is wat ik wil.…

hij een mond vol vreugde, al is er af en toe een kabbeling of een kleine golf de vogels schikt hij op de achtergrond en krabt de winter uit hun kelen het gezang drijft door het landschap en een blad valt, zoals overal maar de kruin blijft bloeien vol nieuwe, groene hoop wilt gij mijn zomer zijn?…

Daar ben 'k gekuierd Door 't zomerland, Daar rook ik, luierd, Van alderhand: - Dat oude gehuchie - Zo'n boerennest, Dat lauwe luchie Van melk en mest; Dat blomzoet hegje Vol zacht getier, Dat wierook-wegje Van witte vlier; En 't Hollands weitje, Dat reukaltaar, Dat bloeipartijtje Van allegaar; En nog zo'n bedje Van hei…

De zomer lijkt nog zó ver weg Wolken plagen de korenblauwe hemel Regen laat zich door de wolken druppelen De zon krijgt geen kans om zich te warmen De zomer lijkt nog zó ver weg Het zonlicht verscholen achter wolken Verlangen naar blauwe luchten Waar de zon ieder zal laten verwennen De zomer lijkt nog zó ver weg Stranden die in leegheid…

Plakkende ijsjes, zomerse wijsjes, zandkasteel en een schep. Broeierig warm, weinig wind, op mijn hoofd een zonneklep. Vrolijke gezichten, schelpjes in mijn hand, zo maar een paar van die dingen. 's Avonds rozig van een hele dag strand, vogels die laat nog zingen. Stil in de straten, geen file’s meer. De uittocht is begonnen.…

Door kieren en gaten, laat koken die zon - verbranden in zenit verschoten gedachten uit fletsblauwe nachten tot kolkende bron, dan zindert het feest dat de zomer begon.…