Winterfee
Zij viel bijna als vanzelfsprekend
in mijn armen
de hekken waren verdwenen
en het leek alsof een nieuwe Eva
zin in mij had
maar de scène werd afgekapt
heel even voelde ik haar zachte energie
heel even was er die overgave
het uitzicht op paradijstintelingen
en dat
waar ik al afscheid van had genomen
al verschijnt er soms nog een vrolijke bloem
uit de bitter-koude grond
die beminnen is een ander verhaal
waar ik niet meer aan deelneem
waarbij zware brandkastdeuren
van onderaardse bankkluizen
worden dichtgeslagen
mij met een dreunende gong
verpletterend
tot een platte bloembol
soms nog?
21 januari 2023
Geplaatst in de categorie: vrouwen