Alle inzendingen over verspilling

zeker weet wil ik pennenstreek kwatrijnen vol van wendingen in lijnen terzinen met een hartenkreet daar zoek ik graag naar de patronen naar de diepgang in gedachten die soms tussen regels wachten om de lezer te belonen scherpe beelden zou ik willen beschrijf me lyrisch zilte sappen maak het zwart op wit te snappen bespaar het letteren verspillen…

Spanning in mijn hoofd Ik maak me druk om alles, een dagelijkse strijd Ik voel me zo verdoofd Het is verspilling van mijn tijd Ik eet omdat mijn lichaam energie verbruikt Voor nutteloos getob Ik voel me als een roos die maar niet ontluikt Het is oorlog in mijn kop Ik heb een hekel aan teveel aandacht Richting mijn persoon Toch leef ik…

stonden er in goor verband Ze heeft als kind gruwelijk geleden Nu verbergt vaak een schrijnend verleden In een land vol van dans, woord en muziek werd speelsheid lang wreed paaps verziekt Een prins zong haar over verloren liefde Ze vertolkte het zo mooi dat het hem griefde Haar stem gemaakt om covers op te tillen wou ze niet puur zakelijk verspillen…

Genegenheid, warmte, liefde, erkenning en steun Die zich vermengen met elk moment van zijn Alsof ze voor zichzelf spreken, eeuwig bestaan Vanuit een vanzelfsprekendheid wel te verstaan Een gedicht hierover lijkt zinloos monnikenwerk Verspilling van kostbare energie, papier en tijd Elk woord thans is van onschatbare waarde Die bij mij vaak in…

zou ik bekendheid kunnen krijgen, maar liefste dat hoeft van mij niet, oh ik zou liedjes kunnen schrijven, of gedichten misschien, dan zou ik echt heel veel geld kunnen krijgen, maar dan had ik jou waarschijnlijk nooit gezien, natuurlijk zou ik dat alles willen, maar zover is het met mij nooit gegaan, aan die dromen zit ik vaak tijd te verspillen…

Mijn tijd begon met een opgang en nu is er de dalende lijn omdat ons aller zijn wordt bedreigd door de menseigen stommiteiten verspilling en onwetendheid een blindheid voor de in feite glasheldere dagelijkse absurditeiten van individueel en algemeen belang het uitbuiten van andermans pijn.…

Het Kruidvat zal u hene leiden Geen 100 miljoen verspillen aan ongebruikte pillen Wijs ouders op hun plicht en lees over 5 jaar dit gedicht…

De rest raad ik Dan moet je woorden verspillen aan een daad Het ging als volgt: Een versneld kluwen diep in het landschap. Verstrengeld gescharrel. Schuimlippen. Een blozend gevecht. Hoeven knarsen. Zweet dampt in kringelende slierten. Versmolten vlees dat zwenkt en kantelt in een lijnenspel.…

De lucht is vervuld van scholekstergeschreeuw mijn moede hoofd van sombere gedachten kon de belastingdienst niet één weekje wachten als antwoord van de ambtenaar een geeuw… De blauwe hemel staat vol uitdijende strepen vliegtuigen lawaaien ongezien mijlen per uur past die verspilling eigenlijk wel in de natuur of moet deze als uitzondering worden…

Laat vierendelers loeien Laat verderf maar bloeien Al die mensen gek op een cijfer Verspillen moeite verloren ijver Het gaat een ieder om persoonlijk genot Als je dat niet inziet ben je een dot Een zogenaamd zielig zelfingenomen watje Niemand geeft daarvoor nog een kwartje Ik heb mijn punten al dagenlang niet meer geteld Want weet je ik…

Is dan alles wat we hebben meegemaakt en gedaan niets meer geweest dan een verspilling van onze tijd. Over een tijdje pakken we de draad weer op, daar kunnen we ons van vergewissen. Maar slaan we onszelf niet ontzettend voor de kop, als blijkt dat we elkaar heel erg missen.…

Zichzelf niet voorbij loopt daar wijzers, zowel fysiek als digitaal, noch tijd verspillen, noch een stapje sneller willen lopen omwille van de mens Hij is juist tegenwoordig op zoek.…

richting bepaald door de wil van de wind als ik een berg beklim en struikel vlak voor de top niet opletten is soms niet al te slim wat dan rest is het garen in je eigen sop het zit dan even niet mee en de zwaartekracht trekt je weer helemaal naar benee we kunnen zoveel willen maken ons soms echt te druk weten veel energie onnodig te verspillen…

een nieuwe start kijk rond en voel wat je zo tergt doorleef in de stilte je pijnlijke wonden hoeveel je van jezelf hebt gevergd hoe je bent vastgebonden doorgrond je eigen aard keer tot je diepste kern terug je bent het volop waard sla voor jezelf een brug wie ben je, wat zou je willen diep in je weet je het je wilt je geluk toch niet verspillen…

Want we willen géén tijd verspillen aan de anderen die wat aandacht willen, liefde of gewoon een troostend woord. Hun wanhoopskreet wordt níet gehoord. Maar wáárom stellen we ons niet open, slaan we niet een arm om de ander heen, zouden we niet iets van onszelf geven?…

weer een dag in het rood geschreven dagen verspillen, daar ben ik onderhand heel goed in geworden ondertussen gebeurt er van alles kinderen ontkinderen de aarde draait zijn as rond een boom valt om in de nacht vederlicht gekraak, niemand lag wakker ik loop naar buiten, een nieuwe stoet staat in de rij de kreet van een meeuw uit het niets…

zittend achter het glas van de altijd lege kamer verveelt de regen mij die saai de uren maakt niksend hang ik rond de zondag verspillend die als zovele dagen zich nat verdrijven laat terwijl er niets gebeurt knaagt stilletjes vragend mijn geweten en gemoed wat of ik nou toch doe veel te snel en veel te ver rijd ik in mijn auto rond…

Die mij tegenwerken willen, - Zijn ze sterk of zwak, om 't even - Zo ze werken, ze verspillen IJdelijk hun kracht. Wie kan mij, die in dit leven 't Streven zelf heb opgegeven, Wie de stille tegenstreven, Die niet streeft of tracht? Hebben lasteraars verstoken, - Doelloos of wel overwogen - Achterklap van mij gesproken?…

vriendschap het loodje De overheid die dient ons allen Hoewel de uitwerking van haar werk Slechts weinigen zal bevallen Thuis baal je van dat gelul over afwaswerk We zoeken met zijn allen veiligheid En verhogen de zekerheid in ons leven We nemen een polis voor dit en ook een voor dat Je hebt wat over voor zekerheid Maar verzekeringen verspillen…

verheffen ’t is het waard een beetje slaaf te zijn van het uitmesten, denk ik dan de investering verdient zichzelf terug de glunder nog een uurtje of wat op mijn lippen de kriebel aan mijn brein puur uit gein het is nu zaak nog wat dieren in huis te halen die een paar andere affecten beslaan dan puur het heimelijke gnuiven Na zoveel verspilling…

Daar gaan we "mannen",geen tijd verspillen... "Opzij, opzij,roept een, ik wil voorop," Er walsen er duizenden over de kop... "Mannen, nog een lange weg te gaan," zegt "Haantje de Voorste'" we gaan er tegenaan.....…

Als een dak boven mijn hoofd Ik zit toch lekker droog Al pratend in mezelf En tegen mezelf Stimulerend Je moet niet treuren, zeuren Ga iets nuttigs doen Zorg voor meer poen Er is nog zat te doen Echter uitzichtloos Staar ik weer voor me uit Ik wil hier uit Ik wil die arm om me heen Die warmte voor mij alleen Mijn hunkering stillen Verspillen…

ballotage Hermitage ducktape cassetterecorder walkman paarden mennen bang hard wegrennen wegwedstrijd mentaliteit majesteit ontbijt eitje kiwi rivierbedding bordelen bedelaars barbaars arsenalen banaal bananen mannen vrouwen kinderen ouderen levenden doden duiden huilen uithuilen nachtuilen goed luisteren bewegen wegversperring verspilling…

voorkeur één ampul (Dat is alvast een aarzelend begin Om tegenwicht te bieden aan hun kul) En spuite daar de viruswap mee in Men neme: cellen van een uilenbrein Geheel tot volle ouderdom gekomen Een ook een snuifje humor voor de gein Wat inzicht is hier zeker meegenomen Om impulsiviteit iets te betomen De uitkomst van een grondig leerproces Verspille…

een vuist geklemd boven het graf en nederig zetelt in bedekte glorie de liefdes- nimf de bloem door de lendenen omvat door de bondige truc van verboden parel en goud voor wie zich poseren voor hun blik of de bodem of boven de wolken zwerven met een dwalende fout zonder besef van wie amor regeert hoeveel kracht valt uiteen bij zo weinig verspilling…

iedere dag samen met mijn broertje wandelde van de Maaskade, Noordereiland door die Oranjeboomstraat naar NS Station-Zuid met nog extra een dubbeltje op zak voor een ijsje die dag oh, oh die Oranjeboomstraat, vooral bekend van de TV-serie “Toen was geluk nog heel gewoon” waar ons gezin 2 maal daags op de dag des heren, die heilige niet te verspillen…

Mijn vriend, hebt ge ook niet wel een afgod waar ge aan offert; Hetzij dan ’t geel metaal dat ge in uw schatkist koffert; ’t Zij ’t ijdle pronkbeeld van geleerdheid zonder baat, Met stijve staatsamaar en strakgeplooid gelaat; ’t Zij eerzucht, roemdorst, of al soortgelijke grillen Waar we allen meestendeels ons leven aan verspillen; Of wat het…